ตอนที่ 6 ความอิจฉาริษยาของคนกินแตง

“ให้ผมเหรอ?” ซูเหวิน ตกตะลึง

แน่นอนว่าเขาย่อมรู้จัก ดอกไม้งาม เซี่ย และเขาไม่เพียงแต่รู้เท่านั้น แต่รู้จักเธอด้วย เพราะหลายเดือนก่อนเขาเองยังเป็นคนให้อีกฝ่ายยืมร่ม!

วันนั้นฝนตกหนักท้องฟ้ามืดครึ้ม

เมื่อพอเข้ามหาลัยเขาเห็นเพื่อนร่วมชั้นหญิงคนหนึ่งยืนอยู่ข้างอาคารเรียน และอยากออกไปข้างนอก แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ได้เอาร่มมาด้วย อีกทั้งยังดูมีท่าทางรีบร้อน และดูมีสีหน้าวิตกกังวลมาก

ซูเหวิน จึงให้อีกฝ่ายยืมร่ม ด้วยการที่เป็นคนที่ยึดมั่นในความดีมาตลอด และยิ่งตรงหน้าเป็นเด็กผู้หญิง ทั้งยังเป็นดอกไม้งาม เซี่ย ที่มีชื่อเสียงที่สุดในมหาวิทยาลัย…

อย่างไรก็ตาม ในตอนนั้นเขาเห็นอีกฝ่ายดูเหมือนจะรีบร้อนจริงๆ เพื่อช่วยเหลือเธอ เขาเองในเวลานั้นก็ไม่ได้มีความคิดอื่นใด

“ยังไง ทำไมไม่รับไปล่ะ? นี่ฉันตั้งใจซื้อมาให้คุณ”

เมื่อเห็น ซูเหวิน ยังอึ้งอยู่ ดอกไม้งาม เซี่ย ก็กล่าวขึ้นอีกครั้ง

ในเวลานี้ เสียงของระบบได้ดังขึ้นอย่างกะทันหันในใจ(หัว)ของ ซูเหวิน

“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ ที่กระตุ้นภารกิจลับได้สำเร็จ”

“ภารกิจระบบ : รับชานมจากดอกไม้งาม เซี่ย”

“รางวัลภารกิจ : รับรถหรูในระดับชั้นนำของโลก Aston Martin One-77 มูลค่า 47 ล้านหยวนเมื่อเสร็จสิ้นภารกิจ…”

“A…Aston Martin One-77?”

ซูเหวิน ตกใจมาก

เชี้ย.. ให้ตายเหอะ นี่มันคือ ซุปเปอร์คาร์สุดหรูในอันดับต้นๆ ของโลก

เนื่องจากผู้ผลิตเดิมผลิตออกมาทั้งหมดเพียงแค่ 77 คันเท่านั้น ดังนั้นต่อให้มีเงินก็ใช่ว่าจะหาซื้อได้โดยง่ายๆ

“ยอมรับภารกิจ” ซูเหวิน กล่าวออกมาในใจอย่างมีความสุขทันที

ภารกิจนี้เท่ากับการได้ของมาฟรีๆ แล้ว.. เขาจะปฏิเสธไปได้อย่างไร?

“ขอบคุณ!”

ซูเหวิน เอื้อมมือออกไปรับชานมไปพลางกล่าวขอบคุณ ดอกไม้งาม เซี่ย

ขณะเดียวกันในใจของเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกแปลกใจ

เมื่อก่อนตอนคบกับ ฟาง ซินอี๋ เขามักจะเอาอาหารเช้า หรือชานมไปให้อีกฝ่ายตลอด แต่ก็ยังไม่เคยมีใครเอาชานมมาให้เขา ..บอกตามตรงเขารู้สึกไม่ชินจริงๆ

“ไม่ต้องขอบคุณหรอก ถ้าคุณชอบ ฉันจะเอามาให้คุณทุกวัน”

เมื่อเห็น ซูเหวิน รับชานมที่เธอซื้อมาให้ ใบหน้าของ เซี่ย ซินเหยา ก็ปรากฏรอยยิ้มที่ดูมีความสุขขึ้นมาทันที

เธอรู้สึกขอบคุณ ซูเหวิน มาตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่ ซูเหวิน ได้ให้เธอยืมร่ม

คราวนี้อีกฝ่ายถูกทิ้ง และแฟนสาวยังถูก คุณชายหลี่ แย่งไป เรื่องนี้ได้แพร่กระจายอย่างรวดเร็วภายในมหาวิทยาลัย นั่นจึงทำให้ตัวเธอเองรู้…

หลายคนพูดถึง ซูเหวิน ลับหลังเขา และหัวเราะเยาะ ซูเหวิน ซึ่งพอเธอฟังแล้วก็รู้สึกไม่สบายใจมาก เพราะอีกฝ่ายเคยช่วยเหลือเธอไว้ ดังนั้นเธอจึงก้าวไปข้างหน้า และจงใจแสดงความรู้สึกที่ดีต่อ ซูเหวิน ต่อหน้าทุกคน

และจุดประสงค์ของเธอก็คือเพื่อหุบปากผู้ที่จงใจใส่ร้าย ซูเหวิน นั่นเอง

แน่นอนว่าการแสดงของเธอเกิดผลขึ้นทันที

ผู้คนที่มุงดูพอเห็นฉากเหตุการณ์ตรงหน้านี้ ต่างพากันเบิกตากว้าง นิ่งงันเป็นไก่ไม้(1) โดยมีสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ.. ปรากฏอยู่บนหน้าของพวกเขา

“นี่... นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน โอ้.. พระเจ้า ฉันคงไม่ใช่ว่า ..ตาฝาดไปใช่ไหม นี่ฉันมันกำลังเห็นเรื่องบ้าอะไรอยู่?”

“เป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้ เซี่ย ซินเหยา ซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะดอกไม้งามที่สวยที่สุดในมหาวิทยาลัยเทียนเวย ..ของเรา เธอมอบชานมให้กับไอ้คนจนอย่าง ซูเหวิน จริงๆ นะเหรอ?”

“และได้ยินไหม.. สิ่งที่ดอกไม้งาม เซี่ย พูดเมื่อกี้ ตราบใดที่ ซูเหวิน เต็มใจ เธอสามารถมาส่งให้กับเขา ได้ทุกวัน…”

“มันบ้าไปแล้ว ดอกไม้งาม เซี่ย ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ…”

ชั่วขณะหนึ่ง ทุกคนต่างพากันตกใจไปกับเหตุการณ์ตรงหน้านี้..

การแสดงออกของทุกคนเวลานี้มันราวกับเล่นกล ตั้งแต่ดูฉากละครดีๆ ไปในตอนแรก ไปจนถึงความตกใจ และไปๆ มาก็แปรเปลี่ยนไปเป็นความ ..ไม่อยากจะเชื่อ

ดอกไม้งาม เซี่ย.. คือใคร? เธอคือ ลูกสาวสุดที่รักของ เซี่ย เฉิงตง ซีอีโอของ ฮั่วซิน กรุ๊ป ซึ่งเธอคือไข่มุกบนฝ่ามือของ ตระกูลเซี่ย การดํารงอยู่ของเธอเปรียบประดุจดังหมู่ดาราร่วมสรรเสริญดวงเดือน… (2)

ในมหาลัยไม่รู้ว่ามีกี่คนที่ไล่ตามเธอ(จีบ)…

แม้แต่สี่ชายหนุ่มผู้ร่ำรวย และมีชื่อเสียงโด่งดังในมหาลัย ก็เคยไล่ตามเธอ แต่กลับถูกปฏิเสธไปทีละคน ซึ่งนี้มันแสดงให้เห็นว่าเธอเย็นชาแค่ไหน

แต่.. ดอกไม้งาม เซี่ย ในวันนี้กลับมาส่งชานมให้กับเด็กที่ยากจนที่ซึ่งไม่สะดุดตาที่สุด ..อย่าง ซูเหวิน นี่จะไม่ทําให้ทุกคนตกใจไปได้อย่างไร?

ถึงขนาดมีคนจำนวนไม่น้อยที่รีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาถ่ายฉากที่หาได้ยากนี้ เตรียมโพสต์ลงไปในฟอรั่มของมหาลัย เพื่อให้เพื่อนร่วมชั้นคนอื่นๆ ได้เข้ามาชมฉากอันน่ามหัศจรรย์นี้

ในขณะนี้ แม้แต่เพื่อนหลายคนของ ซูเหวิน ก็ตาเบิกกว้างแล้ว และมองฉากตรงหน้าด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

พวกเขาแต่ละคนพากันอ้าปากค้าง และไม่มีแม้แต่คำพูดใด.. หลุดออกมา ..ได้เลย

“ดอกไม้งาม เซี่ย เธอ... เธอกำลังทำอะไร ส่งชานมให้กับ ซูเหวิน?”

“มันเป็นแค่ไอ้คนจนคนหนึ่ง ที่ไหนมันจะไปคู่ควรกับความพยายามของคุณ”

ในที่สุด ถานห่าว ที่ยืนอยู่ตรงข้ามก็อดพูดไม่ได้

เมื่อกี้เขายังคิดว่าดอกไม้งาม เซี่ย มุ่งเป้ามาที่ตัวเอง ที่ไหนจะไปคิดว่าอีกฝ่ายมุ่งเป้าไปที่ ซูเหวิน จริงๆ ความโกรธ และความอิจฉาในใจของเขา ..แม้แต่คุณก็สามารถจินตนาการได้

“ครั้งหนึ่ง.. เพื่อนร่วมชั้น ซูเหวิน เคยช่วยฉัน แล้วการที่ฉันส่งชานมให้เขา มันผิดงั้นเหรอ?”

เซี่ย ซินเหยา มองไปที่ ถานห่าว และอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

“ไม่ผิด... ไม่ผิดแน่นอน ผมแค่รู้สึกว่าสถานะของคุณไม่ธรรมดา ดังนั้นไม่จําเป็นต้องลดเกียรติของตัวเองลง ..ขนาดนี้”

ถานห่าว รีบอธิบายอย่างรวดเร็ว ด้วยกลัวว่าจะไปทำให้ เซี่ย ซินเหยา ขุ่นเคือง

ท้ายที่สุด เธอไม่เพียงแต่เป็นดอกไม้งาม ..เท่านั้น แต่ยังเป็น คุณหนู ของ ฮั่วซิน กรุ๊ป อีกด้วย

ฮั่วซิน กรุ๊ป เป็นหนึ่งในบริษัทชั้นนำที่ดำเนินธุรกิจการสื่อสาร และเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ติด 1 ใน 100 อันดับแรกของประเทศ

และแม้แต่ในมหานครระดับนานาชาติอย่างเมืองม่อ ก็ถือได้ว่าพวกเขาเป็นตัวตนระดับสุดยอด ซึ่งมันแสดงให้เห็นว่าสถานะของ เซี่ย ซินเหยา นั้นยอดเยี่ยมมากเพียงใด..

อย่างไรก็ตาม เซี่ย ซินเหยา กลับเพิกเฉยต่อคําอธิบายของ ถานห่าว

เธอหันไปมอง ซูเหวิน แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า : “เมื่อกี้ฉันบอกว่าจะส่งชานมให้คุณทุกวัน และคุณเองไม่ได้ปฏิเสธ งั้นฉันจะถือว่าคุณยอมรับโดยปริยายแล้ว คุณช่วยหยิบเอาโทรศัพท์ออกมา คือ.. ฉันอยากจะขอเพิ่มเพื่อนใน VX ได้ไหม?” (*VX คิดไปว่า WeChat นะครับ)

เซี่ย ซินเหยา มองไปที่ ซูเหวิน อย่างคาดหวัง พลางหยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมา ทั้งดูเหมือนว่าเธอไม่ได้พูดเล่นๆ เลย

“เดี๋ยวนะ เพิ่ม VX .. กับส่งชานมให้ทุกวัน มันต่างกันยังไง?”

ซูเหวิน เหงื่อตก

ดอกไม้งาม เซี่ย มาส่งชานมให้เขาครั้งหนึ่ง มันก็กลายเป็นที่สนใจมากแล้ว ตอนนี้ยังต้องการมาส่งให้เขาทุกวัน เขาไม่กล้ารับจริงๆ อย่างไรก็ตามเขาเองก็แค่ได้ให้เธอยืมร่มไปแค่ครั้งเดียว ..เท่านั้น

“คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไร”

“และอีกอย่าง คุณไม่เคยได้ยินคำนี้เหรอ ‘บุญคุณแม้เพียงเท่ากับน้ำหยดเดียว ก็ควรตอบแทนให้ได้ดุจดั่งสายธาร(3)’ คุณอย่าได้ปฏิเสธเลยนะ”

เซี่ย ซินเหยา ส่ายศีรษะ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเธอจะไม่ยอมแพ้จนกว่าจะบรรลุเป้าหมาย

เวลานี้เอง เสียงของระบบได้ดังขึ้นในใจ(หัว)ของ ซูเหวิน อีกครั้ง

“ติ๊ง ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่กระตุ้นภารกิจลับสำเร็จอย่างต่อเนื่อง”

“ระบบออกภารกิจอีกครั้ง : ยอมรับคําขอของ ดอกไม้งาม เซี่ย ในการส่งชานมให้ทุกวัน ระยะเวลาครึ่งเดือน และหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อรับการเพิ่มเพื่อนของอีกฝ่าย หากการเพิ่มเพื่อนประสบความสําเร็จจะถือว่าทําภารกิจเสร็จสิ้นสมบูรณ์ และรางวัลที่ได้.. โฮสต์จะได้รับการยกระดับสมรรถภาพทางกายเพิ่มขึ้น 5 เท่า ต่อจากนี้ไปโฮสต์จะถือได้ว่า มีสุขภาพที่ดี และมีรูปร่างที่ยอดเยี่ยม!”

“ไม่คิดเลยว่าจะมีภารกิจใหม่เร็วถึงขนาดนี้?” ซูเหวิน รู้สึกประหลาดใจแล้ว

สมรรถภาพทางกายเพิ่มขึ้น 5 เท่า รางวัลนี้ดูเหมือนจะพิเศษมาก..

“ติ๊ง.. ร่างกาย ไม่ได้หมายถึง สมรรถภาพทางกายเพียงอย่างเดียว แต่ยังรวมถึงความเร็ว ความแข็งแกร่ง ความว่องไว ซึ่งทั้งหมดจะถูกยกระดับให้ดีขึ้นด้วย”

ระบบได้อธิบายเพิ่มเติม

“โอ้.. หากจริงเช่นนั้นก็.. ยอมรับภารกิจ”

ซูเหวิน อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจอีกครั้ง

หากเป็นไปตามคําอธิบายของระบบ หากร่างกายถูกยกระดับตัวเองก็สามารถแข็งแกร่งขึ้นได้ รางวัลนี้ทําให้ผู้คนปฏิเสธได้ยากจริงๆ!

แม้ว่าการให้คนมาส่งชานมให้กับเขาทุกวันมันจะมากเกินไปหน่อย แต่เขาก็สามารถชดเชยเป็นอย่างอื่นให้อีกฝ่ายได้!

อย่างเช่น เลี้ยงข้าว หรือดูหนัง หรืออะไรก็แล้วแต่ แบบนี้ก็จะดูแฟร์ๆ กันทั้งสองฝ่าย ..หรือเปล่านะ?

ซูเหวิน คิดว่าวิธีนี้เป็นไปได้ จึงหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดแอพ VX

เซี่ย ซินเหยา มีความสุขมากที่เห็น ซูเหวิน เต็มใจที่จะเพิ่มเพื่อนกับเธอ จากนั้นเธอก็เปิด VX แล้วสแกน QR Code ของอีกฝ่าย

ด้วยเหตุนี้ ทั้งสองก็ได้เพิ่มเพื่อนกันแล้ว…

(1)[นิ่งงันเป็นไก่ไม้ (呆若木鸡)] - หมายถึง คนที่ตกใจสุดขีดจนยืนแข็งทื่อ หรือคือคำที่เราคุ้นหูกันดี งงเป็นไก่ตาแตก..

(2)[หมู่ดาราร่วมสรรเสริญดวงเดือน (众星捧月)] - เป็นคำอุปมาสำหรับคนที่สนับสนุนบุคคลที่พวกเขาเคารพรัก..

(3)[บุญคุณแม้เพียงเท่ากับน้ำหยดเดียว ก็ควรตอบแทนให้ได้ดุจดั่งสายธาร (滴水之恩，当涌泉相报)] - หมายความถึงเมื่อได้รับบุญคุณจากผู้อื่น แม้จะเล็กน้อยสักเท่าใด  ก็พึงระลึกถึง และตอบแทนด้วยการกระทำให้ทบเท่าพันทวี