บทที่ 16 ชื่อเสียง ชูชิงเหอ

เว่ยเต๋อเฉียน รู้สึกสับสนจริงๆ หญ้าเสินหลิง สามล้านต้นเหรอ? สำนักสวรรค์กว้างใหญ่ต้องการทำอะไรกับมัน?

แต่เขาไม่กล้าถาม เขาเหลือบมองเสื้อคลุมของ ชูชิงเหอ ซึ่งมีเพียงลูกศิษย์โดยตรงเท่านั้นที่สามารถสวมใส่ได้ และ เว่ยเต๋อเฉียน ก็กลืนคำพูดของเขาทั้งหมด

หากวันนี้เขากำลังพูดคุยกับศิษย์ธรรมดาๆ แม้แต่ศิษย์ชั้นยอด เขาก็คงจะขอให้อีกฝ่ายยืนยันอีกครั้ง แต่ชูชิงเหอซึ่งยังเด็กมากได้กลายเป็นศิษย์สายตรงของผู้อาวุโสผู้ยิ่งใหญ่แห่งวังนกกระเรียนแล้ว นี่เป็นเรื่องที่ไม่ธรรมดา คนแบบนี้จะทำผิดพลาดได้อย่างไร?

ต้องมีความลับบางอย่างในสำนักกว้างใหญ่สวรรค์ แต่เขาไม่มีคุณสมบัติที่จะสอบถามเกี่ยวกับเรื่องนี้

หลังจากยืนยันว่ารายการอื่นถูกต้องทั้งหมด เว่ยเต๋อเฉียน ก็หยิบสัญญาจัดซื้อออกมา

ชูชิงเหอไม่ได้ดูด้วยซ้ำ เขาเพิ่งเซ็นสัญญาชื่อของเขาในสัญญาครั้งใหญ่

“ศิษย์พี่ซิงเหอ นี่... สัญญานี้ไม่เพียงแต่ต้องการลายเซ็นของคุณเท่านั้น แต่ยังรวมถึงโทเค็นผู้อาวุโสของผู้อาวุโสใหญ่ด้วย”

“โทเค็นผู้อาวุโส?”

ชูซิงเหอสะดุ้ง โทเค็นผู้อาวุโส อยู่ในมือของผู้อาวุโสใหญ่ หากเขาทำสัญญากับผู้อาวุโสใหญ่และผู้อาวุโสใหญ่รู้ แผนของเขาจะไม่ถูกทำลายใช่หรือไม่?

ทันใดนั้น ชูซิงเหอก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่าง

“ช่วงนี้ผู้อาวุโสใหญ่ยุ่งอยู่กับเรื่องต่างๆ ฉันไม่รู้ว่าเขาไปที่ไหน มันไม่ง่ายเลยที่จะหาผู้อาวุโส คำสั่งสวรรค์กว้างใหญ่สามารถทดแทนได้หรือไม่?”

“นี่มัน...ได้ๆสามารถทดแทนกันได้ …” เว่ยเต๋อเฉียน มองไปที่คำสั่งสวรรค์กว้างใหญ่ในมือของ ชูชิงเหอ และตกตะลึง

ชูชิงเหอคือใครกันแน่?

คำสั่งสวรรค์กว้างใหญ่ในนิกายสวรรค์กว้างใหญ่สามารถรับได้ก็ต่อเมื่อผู้นำนิกายออกคำสั่งเป็นการส่วนตัวเท่านั้น ความสามารถในการครอบครองคำสั่งสวรรค์อันกว้างใหญ่ได้ในระดับหนึ่งแสดงถึงความตั้งใจของหัวหน้านิกาย ชูชิงเหอไม่เพียงแต่เป็นศิษย์โดยตรงของผู้อาวุโสใหญ่แห่งวังนกกระเรียนเท่านั้น แต่ยังมีคำสั่งสวรรค์กว้างใหญ่ด้วย ภูมิหลังของเขาคืออะไร?

แม้ว่า เว่ยเต๋อเฉียนจะมีคำถามมากมายในใจ แต่เขาไม่กล้าถามแม้แต่คำเดียว

คำสั่งสวรรค์กว้างใหญ่ทิ้งรอยประทับไว้ในสัญญา และสัญญามีผลอย่างเป็นทางการ

เว่ยเต๋อเฉียน พยายามที่จะเอาร่างของเขากว่า 300 จินลงจากเก้าอี้และกล่าวคำอำลากับ ชูชิงเหอ ด้วยรอยยิ้ม

หลังจากเห็น เว่ยเต๋อเฉียน แล้ว ชูชิงเหอ ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก!

หญ้าเสินหลิง สามล้านต้น!

ผู้อาวุโสใหญ่จะต้องประหลาดใจอย่างแน่นอน!

ฮัมเพลงเบา วันนี้เป็นวันที่ดี ชูซิงเหอเดินเล่นในพระราชวังโอสถ ที่สร้างขึ้นใหม่เกือบจะหลงทาง ในท้ายที่สุดเขาต้องถามพี่ชายสองสามคนก่อนที่จะหาทางออกจากวังโอสถ

ในวันต่อมา รายการที่สั่งซื้อต่างๆ ค่อยๆ ถูกส่งไปยังสำนักกว้างใหญ่สวรรค์ การใช้จ่ายเงินเหมือนน้ำหมายความว่าอย่างไร?

ชูชิงเหอเห็นมัน การสั่งซื้อแต่ละครั้งเพียงพอที่จะทำให้ครอบครัวที่ยิ่งใหญ่ต้องล้มละลาย แต่เมื่อสำนักกว้างใหญ่สวรรค์ชำระเงิน พวกเขาก็แทบไม่กระพริบตาเลย

สิ่งนี้ทำให้ ชูชิงเหอ ถอนหายใจ นิกายอันดับหนึ่งของโลกดำเนินชีวิตตามชื่อเสียงอย่างแท้จริง รากฐานของมันโดดเด่นเกินไป มันยากอย่างไม่น่าเชื่อที่จะทำลายสำนักกว้างใหญ่สวรรค์...

แต่คำพูดนั้นไปได้อย่างไร? “หนทางข้างหน้านั้นยาวไกลและคดเคี้ยว ฉันจะค้นหาและสำรวจ!”

ไม่ว่าเส้นทางในการโค่นล้มนิกายสวรรค์จะยากเพียงใด ตราบใดที่เขาไม่เปลี่ยนความตั้งใจเดิม ก็จะมีวันที่เขาจะทำลายนิกายและพิสูจน์ตัวเองได้!

สินค้าที่ซื้อจำนวนมากถูกส่งไปยังพระราชวังโอสถ และคำสั่งซื้อต่างๆ ในพระราชวังโอสถ ก็ค่อยๆ เริ่มฟื้นตัว วันแห่งการทรมานของ ชูชิงเหอ ก็เริ่มขึ้นเช่นกัน

ทันทีที่ผู้อาวุโสในตำหนักโอสถสามารถเริ่มปรุงยาต่อได้ เขาก็พบชูชิงเหอ

ด้วยน้ำเสียงที่มีความหมาย เขาพูดกับ ชูชิงเหอ ว่า "ชิงเหอ... แม้ว่าคุณจะได้รับมรดกจาก จักรพรรดิโอสถ แต่เส้นทางแห่งการเล่นแร่แปรธาตุนั้นยังอีกไกลและลำบาก คุณก็ต้องแสวงหาและสำรวจเช่นกัน!"

เพียงไม่ลืมความตั้งใจเดิมของคุณ คุณก็สามารถพิสูจน์ตัวเองด้วยยาได้!

ให้ตายเถอะ... ทำไมมันฟังดูคุ้นเคยขนาดนี้ล่ะ?

จากนั้นผู้อาวุโสก็สอนเทคนิคการเล่นแร่แปรธาตุต่างๆ ของ ชูชิงเหอ เป็นการส่วนตัว แม้ว่าเขาจะไม่จำเป็นต้องแยกแยะความแตกต่างระหว่างกุหลาบกลางคืน... หญ้าพระจันทร์มืด... หญ้าวิญญาณพระจันทร์อีกต่อไป แต่การเล่นปรุงยายังคงเป็นงานที่ยาก

ชูชิงเหอสาบานว่าเขาเกลียดการเล่นแร่แปรธาตุมากที่สุดในชีวิต เพลิงวิหคแดง คงเคยได้ยินว่าเขาไม่ชอบการเล่นปรุงยาและส่งต่อมรดกให้เขาเพื่อเป็นการแก้แค้น มันพยายามทำให้เขาเป็นบ้า

แต่ดูเผินๆ ชูชิงเหอยังคงดูเหมือนเป็นเด็กที่ประพฤติตัวดี เขาจะปฏิบัติตามการเตรียมการของผู้เฒ่าเพราะชูชิงเหอรู้ว่าของขวัญที่เขาเตรียมไว้ให้กับผู้เฒ่ากำลังจะมาถึง

ในวันนี้ ภายใต้การแนะนำของผู้อาวุโส ชูชิงเหอกำลังทำเม็ดยาระดับสี่ที่เรียกว่ายาเม็ดวิญญาณแห่งไฟ

มรดกของ จักรพรรดิโอสถนั้นท้าทายสวรรค์อย่างแท้จริง แม้ว่า ชูชิงเหอ จะไม่ชอบมัน แต่ในเวลาเพียงไม่กี่วัน เขาก็ประสบความสำเร็จในการเข้าสู่อาณาจักรนักปรุงยาระดับสี่จากการระดับสาม

ตอนนี้เขาสามารถแข่งขันกับพี่ชายเฟิงเฟยในด้านการเล่นแร่แปรธาตุได้

อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสไม่พอใจกับความก้าวหน้าของ ชูชิงเหอ อย่างชัดเจน ท้ายที่สุดแล้ว มันเป็นมรดกของ  จักรพรรดิโอสถ ตามเหตุผล ตราบใดที่ ชูชิงเหอ เชี่ยวชาญหนึ่งในสิบหรือสองในสิบของมัน การกลายเป็นปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุระดับเก้าคงเป็นเรื่องง่าย

การเหนือกว่าเขาเป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้น

ตอนนี้ผู้อาวุโสถือว่า ชูชิงเหอ เป็นลูกชายของเขาเอง พ่อคนไหนที่ไม่หวังให้ลูกประสบความสำเร็จ? ความคาดหวังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของผู้อาวุโสในตอนนี้คือการที่ ชูชิงเหอ เหนือกว่าเขาทันที เพื่อที่เขาจะได้มอบพระราชวังนกเรียน ทั้งหมดให้กับ ชูชิงเหอ โดยไม่ลังเลใจ

ด้วยพรจากเพลิงวิหคแดงชาด เม็ดยาในเตาโอสถค่อยๆ เป็นรูปเป็นร่าง และเม็ดยาวิญญาณไฟสีแดงเพลิงก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน

กลุ่มพี่ชายนักปรุงยาก็ประหลาดใจกับเม็ดยาวิญญาณแห่งไฟ ท้ายที่สุด นี่เป็นครั้งแรกที่ ชูชิงเหอ สกัดเม็ดยา วิญญาณไฟ ระดับ 4 และเขาก็ประสบความสำเร็จในครั้งเดียว มรดกของ  จักรพรรดิโอสถ นั้นโดดเด่นอย่างแท้จริง

แต่ใบหน้าของผู้เฒ่าก็เต็มไปด้วยความไม่พอใจเช่นกัน

“ชิงเหอ เม็ดยาที่ได้รับการขัดเกลาในการสืบทอดของ จักรพรรดิโอสถนั้นไม่ใช่ยาธรรมดา คุณยังมีหนทางอีกยาวไกล จากนี้ไป เม็ดยาใด ๆ ที่คุณทำที่เป็นเกรดธรรมดาจะถือว่าล้มเหลว เมื่อคุณไปถึงระดับสูงสุดจะถือว่าประสบความสำเร็จหรือไม่!”

ชูซิงเหอแทบจะกระอักเลือดออกมา แต่เขาทำได้เพียงพยักหน้าและยอมรับมัน และกลุ่มพี่ชายที่มองไปทางชูชิงเหอก็เปลี่ยนไปเช่นกัน

สมควรที่จะเป็นชิงเหอน้องชายของเราอย่างแท้จริง สำหรับคนอื่นๆ หากอัตราความสำเร็จในการเล่นแร่แปรธาตุสามารถเข้าถึงเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ พวกเขาจะรู้สึกขอบคุณ แต่ตั้งแต่น้องชายซิงเหอเริ่มฝึกฝนการเล่นแร่แปรธาตุ อัตราความสำเร็จของเขาอยู่ที่หนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์เสมอ อย่างไรก็ตาม ตอนนี้อัตราความสำเร็จหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ยังไม่เพียงพอ ข้อกำหนดจากผู้เฒ่าคือถ้าไม่ใช่ยาเม็ดระดับสูงสุดก็ถือว่าล้มเหลว

“เอาล่ะ พักผ่อนก่อนแล้วค่อยกลับมาปรับแต่งเม็ดยาอื่นๆ ในภายหลัง”

“เอาล่ะ…” ชูชิงหอพูดอย่างช่วยไม่ได้ การเล่นแร่แปรธาตุน่าเบื่อเกินไป และสิ่งเดียวที่ปลอบใจก็คือเขาสามารถดูดซับพลังงานทางจิตวิญญาณเพื่อพัฒนาตัวเองในระหว่างกระบวนการ

ดังนั้น แม้ว่าทุกคนในวังโอรถ จะฝึกฝนการเล่นแร่แปรธาตุ แม้ว่าจะใช้เป็นเส้นทางสู่การฝึกฝน แต่ระดับพลังยุทธ์ของพวกเขาก็ไม่ได้ด้อยกว่านิกายอื่น ๆ

ขณะที่ชูซิงเหอกำลังพักผ่อน ผู้อาวุโสก็เริ่มสนใจเรื่องอื่นๆ แต่ในขณะนี้ เฟิงเฟยรีบวิ่งเข้ามาจากด้านนอกและตรงไปที่ฝั่งของผู้อาวุโส หลังจากมองไปรอบ ๆ เขาก็โน้มตัวไปใกล้หูของผู้อาวุโสแล้วกระซิบ

"อะไร?" ผู้เฒ่าก็เบิกตากว้าง ดูไม่เชื่อ

เมื่อเห็นการแสดงออกนี้ ชูซิงเหอก็รู้ว่าเขาทำสำเร็จแล้ว!

ทุกอย่างเป็นไปตามที่ ชูชิงเหอ เดาไว้ บริษัทการค้าได้มาที่สวรรค์กว้างใหญ่... และนำสินค้าต่างๆ ที่ระบุไว้ในสินค้าคงคลังมาด้วย เดิมที นี่เป็นเหตุการณ์ปกติ แต่เมื่อต้นหญ้าเสินหลิงสามล้านต้นถูกนำเสนอต่อหน้า เฟิงเฟย เขาก็ตกตะลึง

นิกายสวรรค์กว้างใหญ่ต้องการซื้อต้นหญ้าเสินหลิงสามล้านต้นตั้งแต่เมื่อไหร่?

พวกเรา นิกายสวรรค์กว้างใหญ่ อาจจะร่ำรวย แต่เราไม่โง่ใช่ไหม?

เราบ้าเหรอ? เรากำลังซื้อหญ้าเสินหลิง มากเพียงเพื่อใช้เป็นทุ่งหญ้าหรือไม่?

เฟิงเฟยเริ่มโต้เถียงกับเจ้าอ้วน เว่ยเต๋อเฉียนทันที แต่เมื่อ เว่ยเต๋อเฉียน ได้นำสัญญาออกมา เฟิงเฟย ก็ตกตะลึงทันที

สัญญาระบุไว้อย่างชัดเจนว่าไม่มีอะไรผิดปกติกับต้นหญ้า เสินหลิง สามล้านต้น

และที่สำคัญที่สุด ลายเซ็นบนนั้นคือศิษย์น้องชิงเหอ... และศิษย์น้องชิงเหอไม่ได้ใช้โทเค็นผู้อาวุโสด้วยซ้ำ แต่ใช้โทเค็นสวรรค์กว้างใหญ่โดยตรง!

เฟิงเฟยรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติจึงรีบมาแจ้งให้ผู้อาวุโสทราบ

ผู้อาวุโสติดตามเฟิงเฟยออกไปข้างนอกและคว้าสัญญาจากมือของเว่ยเต๋อเฉียน หลังจากมองเพียงครั้งเดียวเขาก็แทบจะกระอักเลือดออกมา

ชื่อของชูชิงเหอถูกเขียนไว้อย่างชัดเจน และรอยประทับของโทเค็นสวรรค์กว้างใหญ่นั้นถูกต้องอย่างแน่นอน

แต่ปัญหาคือต้นหญ้าหญ้าเสินหลิง สามล้านต้นนี้!

ชูชิงเหอก็ติดตามพวกเขาออกไปและเห็นสีหน้าตกตะลึงของผู้เฒ่า หัวใจเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น... เป็นไปได้ไหมว่าผู้เฒ่าที่กำลังโกรธกำลังจะถอดถอนตำแหน่งศิษย์สายตรงเพื่อแสดงการลงโทษ?

ท้ายที่สุดแล้ว เขาได้ก่อให้เกิดปัญหาและความสูญเสียครั้งใหญ่แก่นิกาย!

ถ้าเขาไม่ลงโทษอย่างรุนแรง มันก็จะไม่ยุติธรรม

จำนวนสาวกจาก วังนกกระเรียน ที่เข้ามามีเพิ่มมากขึ้น เมื่อพวกเขาได้ยินว่ามีข้อผิดพลาดในการจัดซื้อและมีการซื้อต้นหญ้า เสินหลิง สามล้านต้น พวกเขาก็ตกตะลึง

“ผู้อาวุโส ฉันมีความผิด…” ทันใดนั้นเฟิงเฟยก็คุกเข่าลงต่อหน้าผู้อาวุโส

“ผู้อาวุโส ฉันได้รับความไว้วางใจให้จัดซื้อจัดจ้าง แต่ฉันได้มอบมันให้กับน้องชายชิงเหอที่ไม่เคจัดซื้อมาก่อน ตอนนี้มีข้อผิดพลาดในการจัดซื้อ ฉันขอให้ผู้อาวุโสลงโทษฉัน!” เฟิงเฟยก้มศีรษะและคุกเข่าลงกับพื้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความขมขื่น

ชูชิงเหอเห็นสิ่งนี้และคิดว่า "คุณอยากจะรับเครดิตสำหรับงานของฉันและเอาการลงโทษของฉันไปไหม? นั่นเป็นไปไม่ได้!"

“ผู้อาวุโส เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับพี่เฟิง มันเป็นการยืนกรานของฉันที่จะเข้าร่วมในเรื่องนี้ ข้อผิดพลาดในการจัดซื้อในครั้งนี้เป็นความผิดของฉันทั้งหมด พี่เฟิงทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพื่อการก่อสร้างพระราชวังโอสถ และ เขาไม่ได้พักผ่อนเป็นเวลาหลายวันและคืน นอกจากนี้ การจัดซื้อจัดจ้างครั้งนี้ยังเป็นการละเมิดกฎของนิกายโดยไม่ขออนุมัติจากผู้เฒ่าซึ่งนำไปสู่ผลที่ตามมา โปรดลงโทษฉันอย่างรุนแรง ผู้เฒ่า”

เว่ยเต๋อเฉียน ตกตะลึง จิตใจของเขากำลังสับสนในขณะนี้ เขาตระหนักว่ามีปัญหากับการจัดซื้อจัดหา แต่เขาไม่กังวลเกี่ยวกับนิกายกว้างใหญ่สวรรค์ที่ผิดนัดการชำระเงิน ท้ายที่สุดแล้ว สำนักกว้างใหญ่สวรรค์ก็มีสถานะที่สูงส่งเช่นนี้ และคงจะไร้ยางอายเกินไปสำหรับพวกเขาที่จะละเมิดสัญญา

แต่สิ่งที่ทำให้ เว่ยเต๋อเฉียน สับสนจริงๆ ก็คือเขาเคยเห็นคนพยายามจะรับเครดิต แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นใครบางคนพยายามจะลงโทษ

และการลงโทษที่รุนแรง? เกิดอะไรขึ้น? คุณเสพติดการถูกลงโทษหรือไม่?

ใบหน้าของผู้อาวุโสเต็มไปด้วยความสิ้นหวังในขณะที่เขามองไปที่ ชูชิงเหอและ เฟิงเฟย ที่คุกเข่าอยู่บนพื้น พวกเขาเป็นสาวกที่มีค่าที่สุดของเขา แต่ความผิดพลาดดังกล่าวไม่ควรเกิดขึ้น กรณีของเฟิงเฟยยังคงเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ เพราะเขายังเป็นคนและอาจรู้สึกเหนื่อยได้ มันสมเหตุสมผลสำหรับเขาที่จะขอความช่วยเหลือ

แต่ในกรณีของชูชิงเหอ ไม่ใช่แค่การทำผิดพลาดในรายการจัดซื้อจัดหาเท่านั้น ปัญหาที่สำคัญที่สุดคือเขาใช้โทเค็นสวรรค์กว้างใหญ่โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้อาวุโส นี่เป็นความผิดร้ายแรง

“ผู้อาวุโส น้องชายชิงเหออยู่กับเราเพียงระยะเวลาสั้น ๆ และไม่คุ้นเคยกับกฎเกณฑ์ของนิกาย คราวนี้ มันก็เป็นความผิดพลาดโดยไม่ได้ตั้งใจในส่วนของเขา โปรดยกโทษให้น้องชายซิงเหอ ผู้อาวุโสด้วย” เสินชุน คุกเข่าลงบนพื้นและขอร้องช่วย ชูชิงเหอ

“ผู้อาวุโส... แม้ว่าน้องชายชิงเหอจะเป็นคนผิด แต่เมื่อพิจารณาถึงอายุยังน้อย โปรดยกโทษให้เขาด้วย ผู้อาวุโส…”

“น้องชายชิงเหอมีความจริงใจและไม่เคยทำผิดพลาดตั้งแต่เข้าร่วมนิกาย คราวนี้มันคงไม่ได้ตั้งใจ โปรดยกโทษให้เขาด้วย ผู้เฒ่า…”

“พี่บ...”

“พี่บ...”

ศิษย์ทุกคนที่อยู่รอบๆ คุกเข่าลง และแม้แต่ศิษย์ที่มาถึงในภายหลังก็คุกเข่าลงพร้อมกันเพื่อวิงวอนเพื่อ ชูชิงเหอ

ฉากนี้ทำให้ เว่ยเต๋อเฉียน ตกตะลึง

พูดตามตรง นี่เป็นครั้งแรกที่ เว่ยเต๋อเฉียน ได้เห็นศิษย์สายตรงรุ่นเยาว์ของนิกายสวรรค์กว้างใหญ่ เขาสงสัยด้วยซ้ำว่าผู้ชายคนนี้อาจเป็นลูกนอกสมรสของผู้อาวุโส

แต่ในขณะนี้ เว่ยเต๋อเฉียน ตระหนักว่าเขาใจแคบเกินไป

ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับใครบางคนที่จะมีคนขอร้องเมื่อพวกเขาทำผิด สิ่งที่ยากคือใครบางคนจะทำผิดพลาดและให้ทุกคนใน วังนกกระเรียน คุกเข่าลงและขอร้องให้พวกเขา บุคคลนี้ต้องมีชื่อเสียงอย่างมากใน วังนกกระเรียน...