บทที่ 5 : อัจฉริยะชั้นยอด, ร่างศักดิ์สิทธิ์กลืนเมฆา
บทที่ 5 : อัจฉริยะชั้นยอด, ร่างศักดิ์สิทธิ์กลืนเมฆา
[ติ๊ง! ทายาทคนแรกของโฮสต์กำเนิดขึ้นมาเเล้ว, กำลังอยู่ระหว่างการประเมินคุณสมบัติ...]
[การประเมินโชค: สีม่วง, การประเมินความสามารถพิเศษ: ร่างศักดิ์สิทธิ์กลืนเมฆา, การประเมินคุณสมบัติ: อัจฉริยะระดับสูงสุด!]
เย่หวู่ชางตระหนักถึงเรื่องนี้ได้ในทันที
การประเมินคุณสมบัติทายาทของระบบจะแบ่งออกเป็นหลายระดับ
มนุษย์, สามัญ, ยอดเยี่ยม, อัจฉริยะ, อัจฉริยะระดับแนวหน้า, อัจฉริยะผู้ยิ่งใหญ่, อัจฉริยะระดับสูงสุด, อัจฉริยะผู้ไม่มีใครเทียบได้, บุตรแห่งโชคชะตา!
[การประเมินเสร็จสมบูรณ์ ขอแสดงความยินดีกับการได้รับผู้สืบทอดอัจฉริยะระดับสูงสุด โฮสต์ต้องการรับรางวัลหรือไม่]
[ติ๊ง! เนื่องจากนี่คือทายาทคนแรกของโฮสต์ โฮสต์จะได้รับรางวัลเพิ่มเติม โฮสต์ต้องการจะรับมันหรือไม่]
ในขณะนี้ เย่หวู่ชางไม่ได้สนใจเรื่องรางวัลเหล่านี้เลย
ทันทีที่เขาได้ยินเสียงร้องไห้ของทารก….เขาก็รีบวิ่งไปที่ห้องคลอดด้วยความเร็วสูงสุดทันที
เเละเมื่อเห็นสิ่งนี้ ผู้อาวุโสทั้งสามก็สบตากันและพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
“ในที่สุด เขาก็ทำตัวเหมือนหัวหน้าตระกูลสักที!”
“ใช่….นับตั้งแต่เขาเข้ามาเป็นผู้นำตระกูลและแต่งงานกับภรรยา, เขาก็มีพัฒนาการที่ดีขึ้นมาก!”
“เเต่พูดตามตรงนะ, บางที่ข้ามักจะรู้สึกอยู่เสมอว่ามันมีออร่าที่ไม่อาจอธิบายได้อยู่รอบๆตัวผู้นำตระกูล…..เเละมันทำให้ข้ารู้สึกกลัว!”
ทั้งสามยังคงพูดคุยกันต่อไป
เเต่ทันใดนั้นมันก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้น
“ร่างศักดิ์สิทธิ์กลืนเมฆา, บุตรสาวคนแรกของข้ามีร่างศักดิ์สิทธิ์กลืนเมฆา!”
เมื่อได้ยินคำพูดของเย่หวู่ชาง ผู้อาวุโสทั้งสามก็ตกตะลึงทันที
เเต่หลังจากได้สติ, ความยินดีอันยิ่งใหญ่ก็ปะทุขึ้นในดวงตาของพวกเขาทุกคน
"เมื่อกี้พวกเจ้าได้ยินเหมือนกันใหม?"
“รุ่นเยาว์คนต่อไปของตระกูลเย่มีร่างกายศักดิ์สิทธิ์กลืนกินเมฆางั้นหรือ!”
"ฮ่าฮ่าฮ่า การฟื้นฟูตระกูลเย่ของเราอยู่ใกล้แค่เอื้อมเเล้ว….ด้วยร่างกายศักดิ์สิทธิ์กลืนเมฆา, เด็กคนนี้จะต้องเป็นอัจฉริยะระดับสวรรค์อย่างแน่นอน!"
“ไม่ใช่แค่การฟื้นฟู, มันเป็นไปไม่ได้ที่เราจะกลายเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดในราชวงศ์ต้าเซี่ยด้วยซ้ำ!”
"ด้วยร่างกายศักดิ์สิทธิ์, เด็กคนนี้จะนำพาตระกูลเย่ของเราไปสู่ความรุ่งโรจน์อย่างแน่นอน!"
“เเต่น่าเสียดายเล็กน้อยนะที่เธอเป็นบุตรสาว, มันจะดีกว่านี้ถ้าเธอเป็นบุตรชาย!”
“บุตรสาวเเล้วยังไง? ด้วยพรสวรรค์เช่นนี้…..แม้ว่าคนอื่นต้องการจะแต่งงานกับเธอ, พวกเขาก็ทำได้เพียงเลือกที่จะเป็นบุตรเขยที่เเต่งเข้าตระกูลเย่ของเราเท่านั้น….เเละเด็กในอนาคตจะใช้นามสกุลเย่ด้วย!”
“นั่นก็จริง….ต่อไปสิ่งสำคัญอันดับแรกคือการปกปิดข่าวนี้!”
"ใช่…เราต้องซ่อนเด็กคนนี้ไว้จนกว่าเธอจะเติบโตขึ้น!"
ในไม่ช้าผู้อาวุโสทั้งสามก็ไม่เสียเวลาและเริ่มทำการปิดข้อมูลทันที
เเต่เรื่องนี้ไม่ได้ยากลำบากนัก, อย่างไรที่นี่ก็คือลานของผู้อาวุโส และผู้ที่สามารถอยู่ที่นี่ได้ก็ล้วนเป็นคนสนิทที่เชื่อถือได้
นอกจากนี้, ด้วยดวงตาแห่งโชคชะตาของเย่หวู่ชาง….เขาก็ได้ทำการกำจัดอดีตสายลับและผู้ทรยศบางคนไปเรียบร้อยแล้ว
ดังนั้นตอนนี้คนในตระกูลทั้งหมดจึงกลายเป็นคนของเขาจจริงๆ, เเละนี่คือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่ได้ปิดบังพรสวรรค์ของบุตรสาว
อีกอย่างการเผยแพร่ข่าวก็เป็นความตั้งใจของเขาจริงๆ
ความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขานั้นยังไม่เพียงพอที่จะควบคุมตระกูลได้อย่างสมบูรณ์
แต่การมีบุตรสาวที่มีร่างกายศักดิ์สิทธิ์จะทำให้ผู้อาวุโสทั้งสามอยู่เคียงข้างเขาอย่างแน่นอน
ตระกูลสาขาที่มีความทะเยอทะยานจะไม่มีโอกาสเเย่งตำแหน่งผู้นำตระกูลไปจากเขาได้เลย
ยิ่งไปกว่านั้น, ผู้อาวุโสทั้งสามคนในปัจจุบันก็เป็นผู้เชี่ยวชาญในอาณาจักรทะเลศักดิ์สิทธิ์เพียงสามคนที่เหลืออยู่ในตระกูลเย่
……
ณ ขณะนี้
เย่หวู่ชางไม่ได้สนใจการกระทำของผู้อาวุโสทั้งสามเลย
เขารีบเข้ามาในห้องเเละมาอยู่ต่อหน้าเย่ว์รู่ชวงอย่างรวดเร็ว
เเละเมื่อมองไปที่ทารกที่นอนอยู่ในอ้อมแขนของเย่ว์รู่ชวง….เย่หวู่ชางก็รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
ในขณะนี้, ดูเหมือนว่าทารกน้อยจะสังเกตเห็นการมีหยู่ของเขา
เธอจึงเหลือบมองมาเขา และส่งยิ้มให้เขาทันที
รอยยิ้มนี้ทำให้หัวใจของเย่หวู่ชางละลาย
ในขณะนี้, เย่หวู่ชางรู้สึกว่าเขามีความสัมพันธ์ใหม่กับโลกใบนี้ มันเป็นความรู้สึกของความรักเเละการปกป้อง
เขาแตะแก้มทารกอย่างระมัดระวังแล้วพูดกับเย่ว์รู่ชวง
"ลำบากเจ้าเเล้ว รู่ชวง!"
เย่ว์รู่ชวงเผยรอยยิ้มบางเบา
"ท่านพี่….ตั้งชื่อเธอสิ!"
“เราจะเรียกเธอว่า, เย่จื้อซิน”
“เเละด้วยร่างศักดิ์สิทธ์กลืนเมฆา….เธอจะกลายเป็นอัจฉริยะที่น่าทึ่งในอนาคตอย่างเเน่นอน!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้, เย่ว์รู่ชวงก็พยักหน้าเห็นด้วย
เเม้เเต่ตัวเธอเองก็ไม่ได้คาดหวังว่าทายาทคนเเรกของเธอจะสามารถปลุกร่างกายศักดิ์สิทธิ์ได้
เเต่ในขณะเดียวกันเธอก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อย
หากเด็กคนนี้เกิดหลังจากที่เธอปลุกร่างเต๋าเก้าทุกข์ยากได้สำเร็จ…..พรสวรรค์ของเธอคงจะน่ากลัวยิ่งกว่านี้ได้อีก
ในเวลาเดียวกัน, เมื่อเธอมองเห็นความชื่นชอบของเย่หวู่ชางที่มีต่อทารก….เธอก็แอบตัดสินใจที่จะมีทายาทอีกสักสองสามคนถ้าเป็นไปได้
แต่เมื่อเธอนึกถึงพลังการต่อสู้ที่ดุดันดุจสัตว์ร้ายของเย่หวู่ชาง….เธอก็ทั้งมีความสุขและความกังวล
ในเวลาเดียวกัน, เธอก็ตัดสินใจที่จะหานางสนมอีกหลายคนให้กับเย่หวู่ชาง
ยิ่งกว่านั้นนางสนมธรรมดาก็ไม่ได้…..อย่างน้อยพวกเธอต้องมีคุณสมบัติที่สูงส่ง
ท้ายที่สุดแล้ว เเม้เเต่อัจฉริยะระดับนักบุญอย่างเธอยังไม่สามารถทนต่อผลกระทบของเย่หวู่ชางได้….แล้วผู้หญิงธรรมดาๆจะทนสิ่งนั้นได้อย่างไร
และในขณะนี้ เย่หวู่ชางไม่รู้เกี่ยวกับแผนของเย่ว์รู่ชวงเลย
……..
คืนนั้น
หลังจากเฝ้าภรรยาแม่และบุตรสาวอยู่เป็นเวลานานจนทั้งคู่ผล็อยหลับไป….เขาก็ค่อยๆจากไปอย่างระมัดระวัง
แน่นอนว่าเนื่องจากการกำเนิดของ เย่จื้อซิน, ทัศนคติของผู้อาวุโสทั้งสามที่มีต่อเขาจึงเปลี่ยนไป
การครอบงำก่อนหน้านี้ของพวกเขาลดน้อยลงมาก
แต่เย่หวู่ชางก็รู้ด้วยว่าตอนนี้ทั้งสามคนมีความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่ต่อตระกูล, ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ไม่พอใจอะไร
หลังจากพูดคุยกับพวกเขาสักพัก…..เย่หวหวู่ชางก็ขอตัวกลับไปที่ห้องของตัวเอง
ในที่สุด
เขาก็มีเวลาที่จะตรวจสอบระบบอย่างรอบคอบแล้ว
แน่นอนว่าหลังจากอ่านข้อความแจ้งเตือนของระบบ, เขาก็ไม่ต้องเสียคำพูดใดๆและเลือกที่จะรับรางวัลโดยตรง
[ขอแสดงความยินดี คุณสมบัติของทายาทของโฮสต์ได้รับการประเมินว่าเป็นอัจฉริยะระดับสูงสุด โฮสต์ได้รับรางวัล...]
……………………………
