บทที่ 2 : ระบบสืบทอดสายเลือดศักดิ์สิทธ์
บทที่ 2 : ระบบสืบทอดสายเลือดศักดิ์สิทธ์
เวลาสามวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ในขณะนี้ ในอีกด้านหนึ่งของตระกูลเย่ว์….เย่ว์รู่ชวงอยู่ในชุดแต่งงานสีแดงสด เธอนั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งด้วยสีหน้าสงบ และปล่อยให้สาวใช้แต่งหน้าให้เธอ
ในขณะนี้, สาวใช้ก็อดไม่ได้ที่จะมีน้ำตา
เเละเมื่อเห็นสิ่งนี้, เย่ว์รู่ชวงก็อดไม่ได้ที่จะยิ้ม "ทำไมท่านถึงเป็นแบบนี้ ตระกูลได้ทุ่มเททรัพยากรมากมายให้กับข้า ตอนนี้ถึงเวลาที่ข้าต้องตอบเเทนต่อตระกูลแล้ว!"
เมื่อเห็นเช่นนี้, สาวใช้ก็อดไม่ได้ที่จะบ่น "ฮึ่ม….เรามีเด็กสาวมากมายในตระกูล, แต่ทำไมเป็นท่านที่ถูกเลือก!"
เย่ว์รู่ชวงยกยิ้มงดงามอีกครั้ง "ในอดีตตระกูลเย่ใจดีต่อตระกูลเย่ว์ของข้าอย่างมาก, เเล้วเเบบนี้กองกำลังอื่น ๆในต้าเซี่ยจะมองตระกูลเย่ว์ของข้าอย่างไร….พวกเราตอบเเทนตระกูลเย่ด้วยการให้หญิงสาวธรรมดาคนหนึ่งแต่งงานกับผู้นำตระกูลของเขา”
“ท้ายที่สุดเเล้ว….ข้ายังคงมีชื่อว่าเป็นว่าที่นักบุญของเมืองโบราณชางหยวน”
สิ่งที่เธอพูดเป็นความจริง แม้ว่าตำแหน่งนักบุญของเธอจะเป็นเพียงแค่ชื่อเท่านั้น แต่เมืองโบราณชางหยวนก็ยังไม่เคยประกาศปฎิเสธต่อสาธารณะ!
“อีดอย่าง, แม้ว่าตระกูลเย่จะเล็ก แต่พวกเขาจะไม่ปล่อยให้ข้าลำบาก…..ยิ่งกว่านั้น ข้าก็ไม่อยากอยู่ในตระกูลเย่ว์อีกต่อไปเเล้ว!”
นี่เป็นเรื่องจริง, จากเหล่าคนที่เคยยกย่องเธอ…..เเต่เมื่อเธอล้มลงทุกคนกลับหันมาว่าร้ายเธอทั้งหมด
ถ้าสาวใช้ประจำตัวของเธอไม่อยู่ที่นี่….เธอคงจากตระกูลนี้ไปนานเเล้ว
ไม่นานหลังจากแต่งหน้าเสร็จ เย่ว์รู่ชวงก็อยู่ในห้องส่วนตัว….รอให้พิธีแต่งงานของเธอ
เเละเมื่อไม่มีใครอยู่รอบๆ เย่ว์รู่ชวงก็ยกผ้าบังหน้าสีแดงขึ้น….เผยให้เห็นแสงศักดิ์สิทธิ์ในดวงตาของเธอ
“ร่างเต๋าเก้าทุกข์ยากยังคงมีผลกระทบสองอย่าง, ข้าหวังว่าหลังจากแต่งงานเข้าตระกูลเย่แล้ว ข้าจะสามารถก้าวหน้าได้บ้าง!”
เย่ว์รู่ชวงซ่อนความลับอันยิ่งใหญ่ที่เธอไม่เคยบอกใครเอาไว้
เพราะถึงเธอจะพูดออกไป, ไม่ต้องพูดถึงตระกูลเย่ว์….แม้แต่ราชวงศ์เซี่ยผู้ยิ่งใหญ่หรือแม้แต่เมืองโบราณชางหยวนก็ไม่สามารถช่วยเธอได้!
ร่างเต๋าเก้าทุกข์ยากต้องผ่านเก้าความทุกข์ก่อนจึงจะตื่นได้อย่างสมบูรณ์
มันไม่มีบันทึกเกี่ยวร่างกายศักดิ์สิทธ์นี้ในบันทึกของราชวงศ์ต้าเซี่ยเลย
และความทุกข์ทั้งเก้าของเธอจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อผ่านเก้าอาณาจักรแห่งการฝึกฝนเท่านั้น!
นอกจากนี้ทุกการผ่านเเต่ละครั้งก็จะยากมากยิ่งขึ้น
เเละเมื่อเธอกลับมาสู่จุดสูงสุด….ตระกูลเย่ว์ทั้งหมดจะมอบทรัพยากรที่กล่าวกันว่าเพียงพอที่จะสร้างปรมาจารย์ที่ทรงพลังให้กับเธอในภายหลัง
เธอรู้ถึงความพยายามของตระกูลเย่ว์ ดังนั้นเธอจึงไม่รังเกียจกับการแต่งงานครั้งนี้
อย่างไรก็ตาม มันก็เหมือนกันทุกที่
บางที….ในฐานะภรรยาของหัวหน้าตระกูล เธออาจจะได้รับทรัพยากรมากกว่าตอนอยู่ตระกูลเย่ว์ด้วยซ้ำ!
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว และในชั่วพริบตา เธอก็ถูกแทรกเข้าไปในเกวียนมงคล
จากนั้นเธอก็ถูกส่งไปที่ห้องแปลกๆ
เธอรู้ว่านี่จะเป็นบ้านหลังใหม่ของเธอในอนาคต
ตระกูลเย่ว์เองก็มีน้ำใจมากและผู้ยิ่งใหญ่หลายคนของตระกูลก็มาแสดงความยินดีต่อตระกูลเย่
ฉากนี้ยังทำให้ตำแหน่งของเย่ว์รู่ชวง กลายเป็นภรรยาหัวหน้าตระกูลอย่างสมบูรณ์
ในเวลาเดียวกัน กองกำลังโดยรอบที่แต่เดิมได้มาแอบดูทรัพยากรที่เหลืออยู่ของตระกูลเย่ก็ได้มองเห็นความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองตระกูล, และไม่กล้าที่จะแสดงอาการหุนหันพลันแล่น
อย่างไรก็ตามทั้งเย่ว์รู่ชวงและผู้อาวุโสทั้งสามของตระกูลเย่ก็รู้ความลับบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้
นั่นคือหากตระกูลเย่ต้องการปกป้องตัวเอง….ตระกูลเย่จะต้องแข็งแกร่งขึ้นด้วยตนเอง
พรและความโปรดปรานของตระกูลเย่ว์ถูกใช้หมดแล้วในครั้งนี้….และพวกเขาจะไม่ได้ให้ความสำคัญกับมันมากนักในครั้งต่อไป
…….
ในช่วงดึก
หลังจากพบแขกทุกคนแล้ว, เย่หวู่ชางก็เข้ามาในห้องหอ
เขายกผ้าบังหน้าสีแดงขึ้น, จากนั้นใบหน้างดงามของเย่ว์รู่ชวงก็ปรากฏขึ้น
หลังจากแต่งหน้าเบาๆ เธอก็ดูเหมือนกลายเป็นนางฟ้าใต้แสงจันทร์….
ดูมีเสน่ห์เป็นพิเศษภายใต้แสงไฟ
"สามี!"
ริมฝีปากสีแดงของเย่ว์รู่ชวงแยกออกเล็กน้อย และเสียงของเธอก็นุ่มนวล, ซึ่งทำให้ผู้คนมีความสุขมากที่ได้ยินมัน
“น้องหญิง, ถึงเวลาพักผ่อนแล้ว!”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ แม้ว่าเย่ว์รู่ชวงจะเคยได้รับการอบรมจากสาวใช้มาแล้ว….แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะเขินอาย
หลังจากนั้น ห้องหอก็ถูกปิด….มีการเล่นดนตรีและอารมณ์ของฤดูใบไม้ผลิก็จางหายไป
ไม่มีความขัดแย้งในตำนาน ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าความเย่อหยิ่ง และไม่มีการดูถูกซึ่งกันและกัน
ทั้งสองเป็นเหมือนคู่รักธรรมดาๆ ที่ทำสิ่งที่ผู้ใหญ่ควรทำให้สำเร็จ
…….
ตอนเที่ยงของวันต่อมา
เย่หวู่ชางค่อยๆเดินออกมาจากห้องโดยจับเอวของเขาไว้
“ให้ตายเถอะ, ความงามทำให้ลำบากเหมือนกันนะ!”
เมื่อมองย้อนกลับไป เเละคิดถึงรูปร่างทรงเสน่ห์ของอีกฝ่าย เย่หวู่ชางก็รู้สึกซับซ้อนอีกครั้ง
แต่ไม่นานเขาก็เลิกคิดอย่างรวดเร็ว
ล้อเล่นนะ….ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป เขาคงเป็นวัวที่เหนื่อยตายเเน่ๆ
แต่เขาก็รู้ด้วยว่าเขาต้องรีบฝึกฝน
การเพาะปลูกของเย่ว์รู่ชวงในขณะนี้อยู่ที่ขั้นหกของอาณาจักรควบเเน่นเเกนกลาง แต่เขายังอยู่ที่อาณาจักรรวบรวมเเก่นเเท้
เขาจะยอมรับสิ่งนี้ได้อย่างไร
ยิ่งไปกว่านั้น หากต้องการเสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับตระกูลเย่….และทำให้ตระกูลเย่ยืนหยัดได้อย่างสูงในโลกนี้
เขาต้องมีความแข็งแกร่งที่น่าเกรงขาม
ดังนั้นเขาจึงไม่หลงเสน่ห์ความงามและรีบย้ายก้นไปเข้าห้องฝึกซ้อมเพื่อที่จะเริ่มฝึกซ้อมต่อไป
อย่างไรก็ตาม, จู่ๆเขาก็นึกถึงบางสิ่งได้
เมื่อคืน….มันดูเหมือนจะมีบางอย่างดังขึ้นในใจของเขา
เพียงแต่ว่าตอนนั้นเขากำลังอารมณ์ดีและไม่ได้สนใจมันเลย (ทำไรอยู่อ่ะ อิอิ)
ในขณะนี้….เขาเริ่มจมลงในจิตใจของตนอย่างรวดเร็ว
“ระบบ?”
ในไม่ช้า แผงหน้าต่างก็ปรากฏขึ้น….และในเวลาเดียวกัน เสียงเเปลกๆก็ปรากฏขึ้นด้วย
[ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ทำเหตุการณ์สำคัญในชีวิตสำเร็จ…..ผูกมัดระบบสืบทอดสายเลือดศักดิ์สิทธ์สำเร็จ, โฮสต์ต้องการรับแพ็คเกจของขวัญเริ่มต้นหรือไม่?]
เมื่อได้ยินเสียงนี้ เย่หวู่ชางก็รีบตอบอย่างรวดเร็ว
"รับ!"
[ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ได้รับ...]
……………………….
