Chapter 96 สไนเปอร์ ปะทะ มือสังการ!
จุนซ่างเซียวที่ถือสไนเปอร์ไรเฟิล ในเวลานี้รู้สึกราวกับว่าได้เป็นเทพแห่งมือสังหารไปแล้ว!
เสียงของระบบที่เทน้ำเย็นสาดเข้าไปให้เขารู้สึกตัว “สไนเปอร์ไรเฟิล แม้นว่าจะทรงพลัง ทว่าหากไร้แกนผลึกระดับสูงเพื่อสร้างเป็นกระสุน ก็มีพลังไม่ได้แตกต่างจากxปืนพกอินทรีย์ทะเลทราย.”
“แล้วแกนผลึกของราชาหมาป่าเพลิงปฐพีล่ะ สามารถนำมาใช้เป็นกระสุนได้หรือไม่?”จุนซ่างเซียวกล่าว.
ระบบที่เงียบไปชั่วครู่ และกล่าวออกมาว่า “สามารถทำได้.”
จุนซ่างเซียวที่ผสานจิตเข้าไปในแหวนมิติ นำแกนผลึกราชาหมาป่าเพลิงปฐพีออกมา ซึ่งการบรรจุกระสุนเหมือนกับปืนพกอินทรีย์ทะเลทรายนั่นเอง.
ติ๊ง! ติ๊ง! ติ๊ง!
ไม่นานหลังจากนั้น สไนเปอร์ไรเฟิล รูปแบบ 88 ก็ถูกโหลดกระสุนเข้าไป ทว่าใช้ได้เพียงแค่ครึ่งตลับกระสุนเท่านั้น.
นี่มันแกนผลึกราชาหมาป่าเพลิงปฐพีเลยนะ หมดแล้วรึ?!
“เฮ้ย!”
จุนซ่างเซียวที่ตื่นตกใจ “ใช้พลังมากขนาดนี้เลย!”
แกนผลึกหมาป่าเพลิงปฐพีทั่ว ๆ ไปแกนหนึ่ง สามารถเติมกระสุนปืนพกอินทรีย์ทะเลทรายได้ถึง 14 ลูก.
ระบบกล่าว “สไนเปอร์ไรเฟิลนั้นมีขนาดใหญ่ ย่อมต้องผลาญพลังในการสร้างกระสุนมากกว่าเป็นธรรมดา.”
จุนซ่างเซียวที่มุมปากกระตุก กล่าวออกมาว่า “งั้นปืนนี้ ไม่มีแรงดีดมหาศาลไปเลยรึไง?”
“ดังนั้น.”
ระบบที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม “หากไม่มีกายเนื้อที่แข็งแกร่งเพียงพอ ก็ไม่มีทางที่จะยิงปืนนี้ได้.”
“แก๊ก.”
จุนซ่างเซียวเปิดระบบส่องไกล ผ่านหน้าต่าง ดวงตาที่จ้องผ่านเลนส์จ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไปในเวลากลางคืน.
“ติ๊ง! ตรวจสอบกระสุนสไนเปอร์ไรเฟิล.”
“ติ๊ง! สามารถเปิดการใช้งานกล้องส่องทางไกลแปดเท่า โหมดเพิ่มความแข็งแกร่งได้.”
ได้ยินเสียงที่ดังขึ้น จุนซ่างเซียวที่แอบคิดในใจ “แล้วโหมดเพิ่มความแข็งแกร่งนี้มันอะไรว่ะ?”
แม้นว่าจะไม่เข้าใจ แต่ก็กล่าวในใจ.“เปิดใช้งาน!”
“ติ๊ง! โฮสน์ประสบความสำเร็จในการเปิดโหมดเพิ่มความแข็งแกร่งของกล้องส่องทางไกลแปดเท่า ใช้ 5 แต้มสนับสนุน.”
“ติ๊ง! คะแนนสนับสนุนสำนัก : 80 / 500.”
“ลุงแกเถอะ!”
จุนซ่างเซียวถึงกับตะโกนเสียงดัง “นี่ต้องผลาญแต้มสนับสนุนด้วย!”
“หืม?”
ไม่นานหลังจากนั้น เขาก็รู้สึกกล้องส่องทางไกลที่สั่นเล็กน้อย เขาจดจ้องส่องไปด้วยความสนใจ ทันใดนั้นใบหน้าของเขาถึงกับแข็งค้าง.
เขาได้ส่องผ่านกล้องส่องทางไกล สามารถมองเห็นด้านนอกสำนักได้อย่างชัดเจนอย่างคาดไม่ถึง พื้นที่ที่ไกลออกไปหลายร้อยเมตรสามารถมองได้ชัด กระทั่งกอหญ้า!
ร้ายกาจมาก!
จุนซ่างเซียวแทบไม่อยากเชื่อ “นี่...มุมมองภาพที่เห็นนี้มัน!”
“ฟิ้ว!”เขาที่เคลื่อนสไนเปอร์ไรเฟิล จ้องมองไปยังทิศทางต่าง ๆ เขาสามารถมองเห็นสัตว์ตัวเล็กตัวน้อยรอบ ๆ ชัดทุกรูขุมขน.
จุนซ่างเซียวอดไม่ได้ที่จะเผยความตื่นเต้นออกมา “ตอนนี้ข้ามีตาพระเจ้าแล้ว!”
“ฟิ้ว!”เขาที่เปลี่ยนตำแหน่ง จ้องมองไปยังที่พักศิษย์ชาย จ้องมองไปยังหลี่ชิงหยาง ซูเซียวโม่และคนอื่น ๆ เขาสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน บางคนที่ยังคงบ่มเพาะ บางคนก็นอนหลับไปแล้ว.
จุนซ่างเซียวที่ยกมือปืนกำลังเล็งไปยังที่พักหญิงทันที ขณะที่เขาเคลื่อนที่ไป ก็ครุ่นคิดกล่าวอย่างเคร่งขรึม “จุนซ่างเซียว อ๊าก จุนซ่างเซียว แกเป็นผู้ปกครองสำนักนะ จะมาทำเรื่องสกปรกอย่างนี้ได้อย่างไร!”
“หืม?”
“หืมนี่มันอะไร!”
ขณะกำลังเคลื่อนมุมกล้องไปยังที่พักหญิง เขาก็ไปพบกับอะไรบางอย่าง ที่ด้านนอกสำนัก ที่ด้านหลังหินห่างออกไปหลายร้อยเมตร มีชายชุดดำสามคนกำลังซ่อนตัวอยู่.
มือสังหาร!
มารดามันเถอะ มาได้อย่างไรกัน!
กล้องส่องทางไกลแปดเท่าที่ล๊อกตำแหน่งของชายชุดดำทั้งหมดเอาไว้ทันที และที่ด้านในหูของเขายังได้ยินเสียงอีกด้วย.“เหล่าป้าถูกจับอยู่ในสำนักไท่กู่เจิ้ง พวกเราควรวางแผนช่วยเขาก่อน.”
“สำนักระดับเก้า กับกลายเป็นสถานที่อันตรายไปซะแล้ว ตึกฝนพร่ำของพวกเราส่งมือสังหารไปสี่คน แต่กับไม่กลับมาสักคน!”
พริบตานั้นจุนซ่างเซียวก็ตกใจไปในทันที มุมปากกระตุกไปเหมือนกัน “ชัดทั้งภาพและเสียง ควรค่าแล้วที่อยู่ในโหมดเพิ่มความแข็งแกร่ง!”
“สำนักไท่กู่เจิ้งดูแปลกอยู่เล็กน้อย พวกเราควรที่จะค้นหาความลับก่อนค่อยลงมือ.”
เฮ้ ๆ สหาย คิดจะมาค้นหาความลับอะไรเหรอ.
ตัวตนของพวกเจ้าถูกเปิดเผยแล้ว จะคุยเสียงค่อยขนาดใหนก็ไม่มีทางหลบพ้นจากกล้องส่องทางไกลแปดเท่าของข้าได้.
“หัวหน้าให้เวลาพวกเราสามวัน ตอนนี้เหลือวันเดียวแล้ว หากไม่สังหารเจ้าสำนักไท่กู่เจิ้ง หรือช่วยเหล่าป้า พวกเราก็ยากจะกลับไปรายงานได้.”
สังหารข้าอย่างงั้นรึ?
แววตาที่เย็นชาของจุนซ่างเซียวที่เผยจิตสังหารออกมามากมาย.
เท่าที่เขาคาดเดาในตอนนี้ ก็คือมือสังหารกลุ่มเดียวกันกับชุดที่แล้ว เพราะว่าสำนักหลินชวนได้จ้างวานพวกเขาไว้แล้ว พวกเขาจึงต้องการทำงานให้สำเร็จ ไม่ให้เสียชื่อตึกฝนพร่ำ.
“ทำงานได้คุ้มค่าจริง ๆ ถึงนายจ้างจะถูกกำจัดไปแล้วก็ไม่ทิ้งภารกิจ น่าชื่นชมนัก.”
จุนซ่างเซียวที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ทว่าพวกเจ้าที่ยังมาหาเรื่องเหล่าจื่อ ตึกฝนพรำของพวกเจ้า แส่หาเรื่องถูกทำลายด้วยตัวเอง!”
เขากล้าทำลายล้างสำนักหลิงชวน มีรึ?ที่จะไม่กล้าทำลายองค์กรมือสังหารนะ.
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่ถือปืนสไนเปอร์ไรเฟิลก้าวออกจากห้อง พร้อมกับกระโดดขึ้นไปบนที่พักของศิษย์ชายคนหนึ่ง ร่างกายของเขาที่หมอบลง หาพื้นที่เล็งยิง ชี้ปากกระบอกปืนไปยังตำแหน่งหินที่ซ่อนของมือสังหาร.
“ฟิ้ว!”
กล้องส่องทางไกลแปดเท่า ที่เล็งเป้าอัตโนมัติไปยังชายชุดดำ.
คู่ควรกับราคา กล้องส่องทางไกลแปดเท่า มุมมองที่ชัดเจนเช่นนี้ ไม่มีทางพลาดอย่างแน่นอน.
“แกก-”
กระสุนถูกโหลด ที่ล๊อกไกถูกปลด.
ขอเพียงแค่จุนซ่างเซียวเหนี่ยวไกปืน โอกาสที่จะยิงเข้าเป้าหนึ่งร้อยเปอเซ็น หัวของมือสังหารต้องระเบิดไปในทันที.
ในเวลาเดียวกัน เย่ซิงเฉินที่กำลังบ่มเพาะอยู่ รู้สึกว่าบนหลังคามีฝุ่นกำลังไหลลงมา เขาไม่ได้ใส่ใจนัก เขายังคงรวบรวมพลังวิญญาณทะลวงไปยังจุดชีพจรที่สอง.
......
“รอให้ถึงถึงยามจื่อ( 23.00 น. – 01.00 น) ก่อน พวกเราค่อยลงมือก็แล้วกัน”ชายชุดดำที่อยู่ด้านหลังโขดหินใหญ่กล่าวเสียงเบา พวกเขาไม่มีทางรู้เลยว่า ที่บนหลังคาของสำนักที่อยู่ไกลออกมา ปากกระบอกปืนได้จ่อเล็งที่ศีรษะของพวกเขาแล้ว.
มือสังหาร กำลังวางแผนสังหารเขา.
สไนเปอร์ ก็กำลังเล็งสังหารมือสังหารด้วยเช่นกัน.
ต่างฝ่ายต่างเล็งที่จะสังหารกันและกัน.
ในเวลานี้จุนซ่างเซียวที่ได้เปรียบมากกว่า เพราะอีกฝ่ายไม่รู้ตัวเลย...อาจจะเรียกว่าเขามีสิ่งของที่เรียกว่าโคตรโกงมากกว่า ที่สามารถจ้องมองตรวจสอบฝ่ายตรงข้ามได้อย่างระเอียด มือสังหารที่อยู่ต่อหน้าเขา ยังไม่มีใครรู้ตัวแม้แต่น้อย!
“ข้าได้สืบมาระดับหนึ่งแล้ว จุนซ่างเซียวอาศัยอยู่ในสวนที่แยกออกมา พวกเรารอบุกเข้าไป ใช้ความเร็วให้มากที่สุด จู่โจมสังหารในทันที ไม่ให้ศิษย์ของสำนักไท่กู่เจิ้งรู้ตัว!”
“วางใจได้ น้องสี่ พวกเราทำสำเร็จอย่างแน่นอน.”
“ฮึ จุนซ่างเซียวแกถึงคาดแล้ว!”
มือสังหารทั้งสองที่แค่นเสียงพร้อม ๆ กัน.
“ติ๊ง! ภารกิจสนับเปิด.”
เขาที่เปิดคอนโซนระบบทันที ภารกิจสังหารมือสังหารกำลังลอบโจมตีด้านนอก 0 / 3 [ภารกิจระดับสูง]
จุนซ่างเซียวที่ยกมุมปากเผยยิ้ม “ยามจื่อรึ?”
เขาไม่ได้เร่งรีบลั่นไกปืน เพราะว่ามือสังหารสองคนยังคงซ่อนอยู่ด้านหลังหิน เขารอเวลาให้ทุกคนออกมาปรากฏในแนวสายตาทั้งหมด.
“ฟู่!”
จุนซ่างเซียวที่กำลังทำกายบริหารเพื่อที่จะให้ตัวเองสามารถทนรับแรงสะท้อนของการยิงครั้งนี้ให้ได้.
......
เวลาผ่านไป ท้ายที่สุดยามจื่อก็มาถึง!
“ลงมือ!”
“ฟิ้ว!”
ชายชุดปรากฏตัวออกมาก่อน เขาที่กระโดดขึ้นไปบนต้นไม้ ด้วยความเร็ว มุ่งตรงมายังสำนักไท่กู่เจิ้ง.
ช่างน่าสงสารที่เจอกับความโกงของเวทย์เปลี่ยนรูป กล้องส่องทางไกลแปดเท่าที่สามารถล๊อกเป้าเหยื่อได้อย่างแม่นยำแม้นว่าเหยื่อจะเคลื่อนที่ก็ตาม.
ในเวลานั้น จุนซ่างเซียวที่หลับตาข้าง นิ้วอยู่ในโก่งปืนจับจ้องเป้าหมาย.
รอก่อน.
รอให้ชายชุดดำอีกสองคนออกมาจากโขดหินก่อน.
“ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
ไม่นานหลังจากนั้น ชายชุดดำอีกสองคนก็ออกมาจาก หินใหญ่ หากแต่พวกเขาไม่ได้อยู่ในพื้นที่เดียวกัน พวกเขาแยกไปกันคนละทิศทาง.
“สมเป็นมืออาชีพ!”
จุนซ่างเซียวที่เล็งชายชุดดำที่ใกล้ที่สุด พร้อมกับเหนี่ยวไกทันที.
“ปัง!”
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ห้องของเย่ซิงเฉินถึงกับส่ายไปมา เขาที่สะดุ้งกระโดดขึ้นจากเตียง มือทั้งสองข้าง ยกขึ้นซ้อนกัน กล่าวออกมาด้วยความตกใจ “เกิดอะไรขึ้น!”
“ปัง!”
“ปัง!”
เสียงที่เหมือนกับดอกไม้ไฟดังขึ้นอีกสองครั้ง แก้วหูของอดีตราชันย์รัตติกาลถึงกับเจ็บดังวิ้ง ๆ แววตาที่เผยความตื่นตระหนกตกใจ.
“แก๊ก แก๊ก แก๊ก-”ไม่นานหลังจากนั้น บนเพดานห้องของเขาที่เป็นรอยร้าว ดวงตาของเย่ซิงเฉินหดเกร็ง ก่อนที่จะร้องเสียงดัง “บัดซบ......”
“โครม!”
บนห้องของเขาเพดานที่พังถล่มลงมา ฝุ่นที่ลอยคละคลุ้ง.
“เกิดอะไรขึ้น!”
หลี่ชิงหยางและซูเซียวโม่ที่อยู่ไม่ไกลเร่งรีบสวมชุดวิ่งออกมา ก่อนที่จะเห็นที่พักของเย่ซิงเฉิน หลังคาพังถล่มลงมา พวกเขาที่ยืนตะลึงงัน กลายเป็นไก่ไม้ไปในทันที.
