Chapter 241 คว่ำทั้งหมด
เพียงแค่การแข่งขันเริ่มขึ้น เย่ซิงเฉินจัดการผู้เข้าร่วมการแข่งขันไปสามคน ด้วยความเร็วและวิธีการที่ดุร้าย ทำให้ชาวยุทธ์ที่จับจ้องมอง ดวงตาเบิกกว้างกลมโต.
พวกกลุ่มของขยะ เข้ามา.
คำพูดดังกล่าว ทำให้ผู้ฝึกยุทธ์ของมนทลปิงหยางโกรธเกรี้ยวขึ้นมาทันที.
คนของสำนักระดับแปด ดินแดนระดับเก้า คาดไม่ถึงจะโอหังถึงเพียงนี้ พวกเขาแทบทนไม่ได้เลย!
ผู้เข้าร่วมการแข่งขันพื้นที่แดนที่สาม เห็นเย่ซิงเฉินจัดการคนสามคนไปในทันที แรกเริ่มก็หวั่นเกรงเล็กน้อย ทว่าเมื่อได้ยินคำด่า พวกเขาเป็นขยะ ก็โกรธเกรี้ยวอย่างหนัก.
ลุย!
จะต้องทุบมันให้หนัก.
ฟิ้ว! ฟิ้ว!
พริบตานั้น คนหลายสิบคนที่พุ่งมาจากหลากหลายทิศทาง หมัด ฝ่ามือและเท้าโจมตีออกมาพร้อม ๆ กัน.
เย่ซิงเฉินที่ขมวดคิ้ว.
เขาที่ใช้ท่าเท้ามังกรข้ามสมุทร พุ่งโจมตีไปยังผู้ฝึกยุทธ์สองคน ด้วยหมัดคนละข้าง ทำให้พวกเขาทั้งสองลอยละลิ่ว.
ทุกการโจมตีไร้ซึ่งลังเล เขาที่หลบฉาก พร้อมกับใช้หมัดระเบิดออกไปทันที.
ตูมมม! ตูมมม! ตูมมม!
ตูมมม! ตูมมม! ตูมมม!
ผู้เข้าร่วมการแข่งขันที่ถูกโจมตีลอยละลิ่วคนแล้วคนเล่า.
เย่ซิงเฉินที่โจมตีอย่างรวดเร็วพริ้วไหว ทำให้ผู้เข้าแข่งขันพ่ายแพ้เพียงแค่การโจมตีเดียว โลหิตที่พุ่งออกจากปากพวกเขาหมดสภาพไปในทันที.
การแข่งขันนี้ไม่ให้เอาชีวิต ไม่เช่นนั้น คนเหล่านี้ จะต้องกลายเป็นศพอย่างแน่นอน.
อย่างไรก็ตาม.
คนกว่า 300 คน.
ดังนั้น นี่เพียงแค่เริ่มต้นเท่านั้น!
ฟิ้ว!ฟิ้ว!ฟิ้ว!
ผู้เข้าร่วมการแข่งขันอีกหลายคนที่พุ่งเข้ามา.
พวกเขาไม่สามารถทนได้ ที่ศิษย์สำนักระดับแปดต่างมนทล จะแสดงความโอหังในถิ่นของพวกเขา!
บนที่นั่งจุนซ่างเซียวที่จ้องมองไปยัง แดนสามเย่ซิงเฉินที่เวลานี้มีผู้เข้าร่วมการแข่งขันหลายร้อยคนรุมล้อม กล่าวได้ว่าเป็นภาพที่น่าหวั่นเกรงไม่น้อย.
“เจ้าสำนักจุน.”
ชายคนหนึ่งที่หัวเราะเบา ๆ “ศิษย์ของเจ้ามีความแข็งแกร่งไม่เลว จัดการคนอื่นเพียงหมัดเดียว น่าเสียดายจะทนได้สักกี่น้ำ.”
“งั้นรึ?”
จุนซ่างเซียวที่กอดอกเผยยิ้ม.
ตูมมม! ตูมมม!
ในเขตพื้นที่สาม เย่ซิงเฉินที่ต่อสู้ด้วยตัวคนเดียว เพียงหนึ่งหมัดก็จัดการคนอื่น ๆ ให้ล้มไปนอนกองอย่างทรมาน ด้วยความแข็งแกร่งที่เด็ดขาด.
เขาที่มีประสบการมากกว่าคนอื่น ความแข็งแกร่งเองก็เหนือกว่าคนอื่นเช่นกัน ถึงผู้เข้าร่วมแข่งขันคนอื่น ๆ สามร้อยคนบุกเข้ามาพร้อมกัน ก็ไม่เหนือบ่ากว่าแรงของอดีตราชันย์รัตติกาล.
จุนซ่างเซียวที่ส่งเขาออกไป ย่อมต้องคิดดีแล้วนั่นเอง.
หากเป็นหลี่ชิงหยางหรือเซียวจุ้ยจื่อ การต่อสู้เช่นนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องที่ลำบากเหมือนกัน.
ตูมมม! ตูมมม! ตูมมม!
หมัดระเบิดและฝ่ามือสะบั้นภูผาที่ใช้ออกมา เย่ซิงเฉินที่ราวกับนักรบทะลวงฟัน ที่ตะลุยฝ่าแนวศัตรูจำนวนมาก ร่างที่ด้านหน้าให้ลอยกระเด็นออกไปไม่หยุดหย่อน.
ผู้เข้าร่วมการแข่งขันที่มีชื่อเสียงหน่อย อาจจะต้องใช้สองสามหมัด ให้ล้มลงไปนอนบนพื้น.
ทว่าเพียงไม่นาน เหล่าผู้เข้าร่วมการแข่งขันกว่าห้าสิบคนก็นอนหมอบกองราบอยู่บนพื้นไปแล้ว.
“เรื่องนี้......”
เหล่าผู้ชมเวลานี้จ้องมองตาค้างไปตาม ๆ กัน.
หมัดของสำนักไท่กู่เจิ้งทรงพลังน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก!
ใช่แล้ว ใช่แล้ว.
จะแข็งแกร่งอย่างไร บนสนามการแข่งขันก็ยังมีผู้เข้าร่วมการแข่งขันกว่า 200 คน.
จะอย่างไรเขาก็มีคนเดียว คงจะผลาญพลังวิญญาณไปจนหมดและถูกจัดการลงไปเร็ว ๆ นี้!
ในสนามแดนที่สาม ผู้คนมากมายที่ยังคงรุมล้อมเย่ซิงเฉินต่อไป บุกเข้าไป ต้องการที่จะทำให้เย่ซิงเฉินหมดแรงและถูกจัดการให้เร็ว.
ส่วนสนามการต่อสู้ของแดนอื่นเองก็เริ่มต่อสู้กันแล้วเช่นกัน.
ทว่าระดับความรุนแรงนั้น ไม่สามารถเทียบกับแดนสามได้เลย ต้องไม่ลืมว่าเย่ซิงเฉินเพียงคนเดียวต่อสู้กับคนหลายร้อยคน.
ผู้เข้าร่วมการแข่งขันเอง ก็จับจ้องมองไปยังสนามการต่อสู้ที่สาม จดจ้องมองศิษย์สำนักไท่กู่เจิ้งที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.
“แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”
“ชายคนนี้อยู่ในระดับอาจารย์ยุทธ์งั้นรึ?”
“ผู้เข้าร่วมการแข่งขันคนอื่น ๆ ไม่สามารถทนได้อย่างแน่นอน!”
ผู้เข้าร่วมการแข่งขันที่พุ่งเข้าหาเย่ซิงเฉิน เวลานี้ไปนอนกองกัน อยู่บนพื้นกลาดเกลื่อนเต็มไปหมด ส่วนคนอื่น ๆ ที่ตื่นตระหนกมากขึ้นและก็มากขึ้น.
เหล่าผู้ชมเอง ก็ใบหน้าบิดเบี้ยวเผยความประหลาดใจไม่ต่างกัน.
ศิษย์สำนักไท่กู่เจิ้งเพียงคนเดียว ไม่ได้ร่วมมือกับใคร กับจัดการตอบโต้คนที่รุมล้อมเข้ามาได้อย่างง่ายดายและสมบูรณ์แบบ!
กลิ่นอายที่แผ่ออกมานี้ไม่ใช่ระดับศิษย์ยุทธ์เลย พวกเขาที่แม้แต่สงสัยว่าอีกฝ่ายนั้นอยู่ในระดับบรรพชนยุทธ์หรือไม่? ท่วงท่าและประสบการณ์ที่แสดงออกมานั้นราวกับผู้เชี่ยวชาญที่ผ่านโลกมาอย่างโชกโชน.
การต่อสู้ของเย่ซิงเฉิน ทำให้จุนซ่างเซียวเผยท่าทางประหลาดใจเช่นกัน ลอบคิดในใจ “ศิษย์คนนี้ ค่อนข้างแข็งแกร่งทีเดียว.”
“เกินคาดเล็กน้อย.”ระบบเอ่ย.
จุนซ่างเซียวที่กอดอก เผยยิ้มบาง “ดูเหมือนว่าการต่อสู้แดนสาม จะมีเพียงคนเดียวที่ได้เข้ารอบ.”
“ชิ.”
ชายคนหนึ่งที่อยู่ห่างออกไป เอ่ยออกมาว่า “เจ้าสำนักจุน การต่อสู้ยังไม่จบ นับจำนวนคนเหลือแล้วรึ?”
“ไม่ผิด.”
จุนซ่างเซียวที่กล่าวตอบรับ“นับคนเหลือแล้ว.”
......
สนามต่อสู้แดนสาม.
การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไป!
เย่ซิงเฉินที่ราวกับเทพสงคราม ผู้เข้าร่วมการแข่งขันคนอื่น ๆไม่เพียงล้มไปนอนกองบนพื้น ที่ปากยังเต็มไปด้วยโลหิตอีกด้วย.
ผ่านไปราว ๆ 10 นาที.
ผู้เข้าร่วมการแข่งขันได้ไปนอนกองบนพื้นกว่า 150 คนแล้ว.
เย่ซิงเฉินที่ไม่รู้สึกเหนื่อยล้าเลยแม้แต่น้อย อีกทั้งยังแข็งแกร่งร้ายกาจมากขึ้นและก็มากขึ้น ทำให้คนที่เหลือเผยความหวาดกลัวออกมา.
ชายคนนี้ แข็งแกร่งเกินไปแล้ว.
ไม่บุกแล้ว ไม่เช่นนั้นข้าจะต้องตกรอบอย่างแน่นอน.
ผู้เข้าร่วมประลองของมนทลชิงหยางตอนนี้เริ่มสงบลงแล้ว ไม่มีใครโง่งมบุกเข้าไปหาความพ่ายแพ้ ทว่าพวกเขายังคงล้อมเย่ซิงเฉินเอาไว้.
ไม่บุกเข้ามาแล้วรึ?
งั้นข้าบุกเข้าไปเอง!
ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!
เย่ซิงเฉินที่ใช้ท่าเท้ามังกรข้ามสมุทร หมัดทั้งสองข้างที่ผสานพลังวิญญาณ เพียงแค่เข้าใกล้ใคร ก็เหวี่ยงหมัดระเบิดออกไป คว่ำคู่ต่อสู้ไปในทันที.
ในเวลานี้ ผู้เข้าร่วมแข่งขันเริ่มหวาดกลัว ถอยหลังคนแล้วคนเล่า.
“......”
เหล่าผู้ชมเวลานี้มุมปากกระตุก.
คนตั้งมากมาย กับกลัวคนเพียงคนเดียว น่าขายหน้าเกินไปแล้ว!
จุนซ่างเซียวยักไหล่ เอ่ยกล่าวด้วยความผิดหวัง “ผู้ฝึกยุทธ์มนทลปิงหยาง ก็ธรรมดาทั่วไป.”
เหล่าผู้ชมที่ใบหน้าบิดเบี้ยวเปลี่ยนเป็นน่าเกียจทันที.
ตูมมม! ตูมมม!
เย่ซิงเฉินยังคงต่อสู้ต่อไป.
ลานต่อสู้เป็นพื้นที่โล่งที่กว้างอยู่เหมือนกัน ผู้เข้าร่วมการแข่งขัน ถึงแม้นว่าจะวิ่งหนีหลบออกไป ทว่าเมื่อถูกจับจ้อง ก็มีชะตาที่ต้องนอนคว่ำเลือดกบปาก.
โครม! โครม!
เหล่าผู้เข้าร่วมการแข่งขันคนแล้วคนเล่า ที่พ่ายแพ้ล้มลง.
หลังจากผ่านไป 30 นาที.
“พรึด โครม!”
ผู้ฝึกยุทธ์ศิษย์ยุทธ์ขั้นเก้า ที่นอนกุมท้องด้วยความเจ็บปวด และหมดสติไปในทันที.
“ขยะ.”เย่ซิงเฉินที่กล่าวดูแคลนเหยียดหยัน.
โอหังไปแล้ว!
ทว่าก็มีคุณสมบัติให้ยโสโอหังจริง ๆ!
และในเวลานี้ในพื้นที่สนามแดนสาม เหลือแค่เขายืนอยู่คนเดียว ผู้เข้าร่วมการแข่งขัน 300 กว่าคน ต่างก็นอนกองอยู่บนพื้น ไม่หมดสติก็นอนร้องโอดโอย.
เหล่าผู้ชมเวลานี้ตาค้างดวงตาเบิกกว้างแทบหลุดจากเบ้า.
ไม่เคยมีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นมาก่อน ศิษย์สำนักไท่กู่เจิ้งที่ถูกรุมเข้าโจมตีจากคนจำนวนมาก ท้ายที่สุดกับถูกโต้กลับคืนมาอย่างรุนแรง.
และไม่เคยมีใครคิดได้เลยว่า พวกเขาทั้งหมดจะถูกจัดการไปพร้อม ๆ กัน!
ด้วยจำกัดเวลาหนึ่งชั่วโมง ยังไม่ครบหนึ่งชั่วโมงเลย คนเกือบทั้งหมดก็ตกรอบไปแล้ว!
เหล่าผู้ชมเวลานี้ อ้าปากหวอ มุมปากกระตุกพูดไม่ออก.
ศิษย์สำนักไท่กู่เจิ้ง แข็งแกร่งจริง ๆ!
จุนซ่างเซียวที่เผยยิ้มจ้องมองไปยังชาวยุทธ์ที่พูดกับเขาก่อนนี้ “สุดท้ายก็เหลือคนเดียว.”
ใช่แล้ว.
การต่อสู้จบแล้ว.
ศิษย์สำนักไท่กู่เจิ้งไม่เพียงไม่ตกรอบ ยังคว่ำผู้เข้าแข่งขันคนอื่น ๆ กว่าสามร้อยคนให้ตกรอบทั้งหมด.
การต่อสู้รอบแรกมีคนผ่านมาได้คนเดียว ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในประวัติศาสตร์การต่อสู้ของมนทลปิงหยาง.
ไม่ต้องบอกเลยว่าเย่ซิงเฉินเวลานี้ ทำให้ผู้ฝึกยุทธ์ของมนทลปิงหยางต้องรู้สึกหวาดผวา.
“การแข่งขันรอบแรกผู้ที่ได้เข้ารอบ...มนทลชิงหยาง สำนักไท่กู่เจิ้ง เย่ซิงเฉิน!”กรรมการที่ประกาศเสียงดัง.
เย่ซิงเฉินที่กวาดตามองเหล่าผู้เข้าร่วมการแข่งขันคนอื่น ๆ ที่นอนเกลื่อน เอ่ยออกมาเล็กน้อย “การประลองยุทธ์สำนักครั้งยิ่งใหญ่อะไรกัน เสียเวลาจริง ๆ.”
