บทที่ 339 เปิดฉากมหาสงครามแห่งความวุ่นวาย!
เมื่อได้ยินคำตอบนี้ อาจารย์กู่หัวเราะเยาะ "เจ้าเด็กน้อย ช่างรู้จักกาลเทศะเสียจริง" "ขอบคุณท่านผู้อาวุโสที่ชมเชย" รอยยิ้มของเย่เหวินเซิงนั้นฝืนใจนัก มีความเจ็บปวดที่ยากจะอธิบาย เหตุใดจึงต้องมาหาข้าในยามที่ข้ากำลังมีพลัง เจ้าแก่เฒ่า ข้าไปขุดหลุมฝังศพบรรพบุรุษของท่านหรือไร อาจารย์กู่มองไปรอบๆ แล้วพูดว...
