บทที่ 157 จุดสูงสุดแห่งตัวอักษร!
อธิบายก่อนว่า เสวี่ยหวู่เหริน ไม่ได้ด่า แต่เขากำลังอ่านตัวอักษรที่เขาเห็นจริง ๆ ใช่แล้ว ตัวอักษรนี้คือ หญ้า!! ผู้คนนับไม่ถ้วนต่างอ้าปากค้าง จ้องมองตัวอักษรที่กระชับและทรงพลัง ความคิดมากมายวนเวียนอยู่ในหัว เย่จุนหลินเขียนตัวอักษรนี้ขึ้นมา เขาต้องการสื่ออะไรกันแน่ มีความหมายที่ลึกซึ้งกว่านั้นหรือไม่ ...
