บทที่ 148 อธิบายไม่ถูก!
ยอดเขาทอแสง ในสนามหญ้า เย่จุนหลินนั่งขัดสมาธิอยู่บนเบาะรองนั่ง จิบน้ำชาอย่างสบายใจ ในเวลานี้ เสียงระบบแจ้งเตือนดังขึ้น [ติ๊ง ถามโฮสต์ที่หล่อเหลาว่าต้องการรับรางวัลลงชื่อเข้าใช้ประจำวันหรือไม่] เย่จุนหลินหยิบถ้วยชาขึ้นมาจิบเบา ๆ สัมผัสกลิ่นหอมของชาที่ลอยอยู่ในริมฝีปากและฟันแล้วรู้สึกว่ามันช่างน่าลิ้...
