บทที่ 324 ตะปูในโลงศพ
บทที่ 324 ตะปูในโลงศพ “เมื่อไหร่กัน?” หญิงสาวถอนหายใจและดูเบื่อหน่าย มองไปยังภูเขาอันห่างไกลผ่านหมอก “รอจนกว่าฉันจะตาย” นักเต๋าเฒ่าพูดด้วยรอยยิ้ม แนวคิดเรื่องความเป็นและความตายนั้นน่ากลัว โดยเฉพาะกับผู้สูงอายุ อย่างไรก็ตาม นักเต๋าเฒ่าดูเหมือนไม่กระวนกระวายใจ ราวกับว่าเขากำลังพูดถึงบางสิ่งที่ไม่มีนัย...
