บทที่ 92 กองทัพขว้างปาอึ!
อาจารย์หรันเติ้งอดกลั้นความกระวนกระวายใจไว้ไม่อยู่ สะสมพลังยกฝ่ามือขึ้นคว้าไป แสงสีทองเจิดจ้า ราวกับพระพุทธเจ้าลงมือ ปราบปรามภูตผีปีศาจ บูม! มือทองคำขนาดใหญ่ตกลงมาจากฟากฟ้า กดทับร่างของมหาเห็ดราอย่างหนักหน่วง ในพริบตา ฝุ่นทรายก็ฟุ้งกระจาย "อาจารย์หรันเติ้งช่างกล้าหาญ" ผู้คนต่างก็รู้สึกกระชุ่มกระชวย...
