บทที่ 41: กลิ่นหอมเจ็ดขั้น

บทที่ 41: กลิ่นหอมเจ็ดขั้น

เมื่อได้รับกลิ่นหอมเจ็ดขั้นมาแล้ว เป้าหมายของการเดินทางในครั้งนี้ก็สำเร็จลุล่วงแล้ว และเขาก็หมดความสนใจในการเดินเล่นรอบเมืองต่อเนื่องจากเขารู้สึกไม่สบายใจราวกับว่าเขากำลังถือสมบัติเอาไว้และกลัวว่าคนอื่นจะมาปล้นมันไป

แม้จะรู้ว่าความรู้สึกนี้เป็นเพียงการคิดไปเอง แต่เขาก็ยังอดไม่ได้ที่จะกลัว

และเพื่อที่จะสงบสติอารมณ์ลง เขาจึงรีบก้าวกลับไปที่เมืองหยางเหมย

ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงต่อมา เมื่อเขาเห็นเมืองเล็กๆ ที่ซ่อนตัวอยู่ในหุบเขา ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

เมื่อกลับถึงบ้าน ลู่หยวนก็เริ่มต้มสมุนไพรที่จำเป็นสำหรับการฝึกกำลังภายในของเขา

ในขณะเดียวกัน เขาก็ศึกษาสูตรยากลิ่นหอมเจ็ดขั้นที่เขาเพิ่งได้มาไปด้วย

“ ตามสูตร มันมีสองวิธีในการสร้างกลิ่นหอมเจ็ดขั้น วิธีหนึ่งคือการปั้นเป็นธูปซึ่งสามารถจุดเพื่อปล่อยควันระงับประสาทได้ ส่วนอีกแบบหนึ่งคือทำเป็นผงยากล่อมประสาทที่สามารถเติมลงในอาหารหรือเครื่องดื่มได้

กลิ่นหอมเจ็ดขั้นทั้งสองแบบนี้มีข้อดีเป็นของตัวเอง…

ลู่หยวนพลิกแผ่นกระดาษสีเหลืองในมือของเขา

กระดาษมีเนื้อหาครอบคลุมถึงสองพันคำ มันมีรายละเอียดเกี่ยวกับสูตรและกระบวนการผลิตทุกแบบ และมันยังบอกวิธีการใช้ยาสลบหลายวิธีอีกด้วย สิ่งนี้ทำให้มันเป็นเหมือนกับ ‘ตำราสอนวางยา’

หลังจากอ่านสูตรอย่างละเอียดแล้ว เขาก็วางมันลงและหยิบส่วนผสมยาที่โจวเจ๋อมอบให้เขาออกมา เขาเริ่มตรวจสอบและยืนยันพวกมัน

หลังจากใช้สมุนไพรหลายชนิดมานานกว่าหนึ่งปีแล้ว ลู่หยวนก็มีความเข้าใจสมุนไพรเหล่านี้เพิ่มมากขึ้น

แม้ว่าความเข้าใจนี้จะยังมีข้อจำกัด แต่เขาก็สามารถบอกชื่อและสรรพคุณยาหลักๆ ของพวกมันได้แล้ว

เขาอาจจะไม่สามารถวินิจฉัยและสั่งจ่ายยารักษาโรคให้กับผู้คนได้ แต่การทำความเข้าใจสมุนไพรบางชนิดก็ไม่ใช่เรื่องยาก

เมื่อมาถึงจุดนี้ เขาก็ได้ดึงตำราสมุนไพรที่เขาซื้อไว้ก่อนหน้านี้ออกมา เมื่อเปิดหน้าหนาๆ ขึ้นมา เขาก็ค่อยๆ ระบุชื่อสมุนไพรแต่ละชนิด

“พิษงูเส้นแดง กลีบดอกลวงตาเจ็ดกลีบ หนังแมลงสี่ขา ผลไม้เกล็ดรสขม…”

หลังจากตรวจสอบส่วนผสมทั้งหมดแล้ว ลู่หยวนก็ยืนยันว่าสมุนไพรที่ระบุไว้ในสูตรยานั้นมีครบทั้งหมด

เขาโล่งใจที่ไม่ต้องค้นหาและซื้อมันเอง และเขาก็อดไม่ได้ที่จะยกย่องโจวเจ๋อในฐานะชายผู้มีความพยายาม

การรวบรวมส่วนผสม 31 รายการที่จำเป็นสำหรับสูตรยากลิ่นหอมเจ็ดขั้นนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย และไม่ต้องพูดถึงการหาพวกมันมาจนครบเลย

หลังจากซื้อสมุนไพรหลายชนิดมาเป็นเวลาหนึ่งปีแล้ว ลู่หยวนก็พอจะสามารถประเมินราคาของพวกมันได้คร่าวๆ แล้ว

เพื่อรวมสมุนไพรทั้งหมดที่จำเป็นสำหรับกลิ่นหอมเจ็ดขั้น มันก็จะต้องมีมูลค่าอย่างน้อย 60 ถึง 70 ตำลึงเป็นอย่างน้อย

และตัวเลขนี้ก็สะท้อนถึงราคาทุนเท่านั้น

“ โดยเฉพาะผลไม้เกล็ดรสขมและยางไม้จากต้นหน้าปีศาจ พวกมันหาพบได้ยากและพบได้เฉพาะในภูมิภาคที่อยู่ห่างออกไปหลายพันกิโลเมตร ดังนั้นการจะได้มาซึ่งสิ่งเหล่านี้จึงต้องใช้ความพยายามอย่างมาก

ความจริงที่ว่าโจวเจ๋อสามารถรวบรวมส่วนผสมเหล่านี้มาได้นั้นบ่งชี้ว่าแพทย์ผู้เปี่ยมล้นด้วยเมตตาและความสูงส่งคนนี้มีด้านที่ซ่อนอยู่ซึ่งผู้อื่นไม่รู้จัก

ลู่หยวนนึกถึงใบหน้าที่อบอุ่นและอ่อนโยนของโจวเจ๋อ จากนั้นเขาก็มองไปที่สมุนไพรต่างๆ ที่อยู่ตรงหน้าเขา

จู่ๆ ความคิดหนึ่งก็แวบเข้ามาในจิตใจของเขา หากวันหนึ่งโจวเจ๋อเลือกที่จะปรุงยาสลบนี้ขึ้นมาเอง มันจะเกิดอะไรขึ้น?

“อย่างไรก็ตาม มันก็สมเหตุสมผลแล้ว ในฐานะแพทย์ ลูกค้าของเขาก็มีทั้งคนธรรมดาและผู้ฝึกยุทธ์ ดังนั้นมันคงไม่แปลกที่เขาจะปรุงยาสลบขึ้นมาเองเพื่อใช้ป้องกันตัว”

เมื่อมาถึงจุดนี้ ลู่หยวนก็มั่นใจแล้วว่าโจวเจ๋อน่าจะมีการเตรียมยาสลบไว้เพื่อป้องกันตัวแล้วแน่ๆ

สำหรับเรื่องที่ว่าคนอื่นจะเห็นด้วยหรือไม่นั้น ลู่หยวนก็รู้สึกว่าไม่มีอะไรผิดปกติ

ไม่มีอะไรผิดเกี่ยวกับการรับรองความปลอดภัยของตัวเอง

“สุดท้ายแล้ว โจวเจ๋อก็ยังเป็นคนจิตใจดีมีเมตตาจริงๆ”

ด้วยการถอนหายใจ ลู่หยวนหยิบผลไม้เกล็ดรสขมขึ้นมาแล้วโยนลงในชามทองแดงที่ใช้บดยา จากนั้นเขาก็หยิบแท่งทองแดงขึ้นมาและเริ่มบดตามคำแนะนำในสูตร

โจวเจ๋อได้รวบรวมส่วนผสมทั้งหมดที่จำเป็นสำหรับกลิ่นหอมเจ็ดขั้นมาแล้ว ดังนั้นเมื่อลู่หยวนอ่านสูตรเรียบร้อยแล้ว มันก็เหลือเพียงการปรุงเท่านั้น

ด้วยต้นทุนวัตถุดิบราคา 60 ถึง 70 ตำลึง บวกกับสารพัดค่าใช้จ่ายอื่นๆ มันจึงทำให้การซื้อสมุนไพรและสูตรยากลิ่นหอมเจ็ดขั้นในราคา 100 ตำลึงนั้นค่อนข้างสมเหตุสมผล

แม้ว่าโจวเจ๋อจะบอกว่าเขาขายสูตรยาให้กับลู่หยวนด้วย แต่ความจริงแล้ว 100 ตำลึงนี้ก็อาจครอบคลุมได้แค่ค่าสมุนไพรเท่านั้น ขณะที่สูตรยานี้เป็นเหมือนกับของแถมที่เขาได้มาฟรี

การกระทำเช่นนี้สมควรเรียกว่าการมีน้ำใจ

การสร้างกลิ่นหอมเจ็ดขั้นเป็นกระบวนการที่น่าเบื่อและยาวนานมาก

ตามสูตร มันก็มีกระบวนการที่ต้องทำมากถึง 30 ขั้นตอน

นอกจากนี้ กระบวนการแต่ละขั้นนั้นก็ยังต้องใช้เวลานานพอสมควร

เมื่อสมุนไพรได้รับการแปรรูปแล้ว ขั้นตอนต่อมาก็คือการปรับสัดส่วนของส่วนผสม การผสมคุณสมบัติ การควบคุมอุณหภูมิและอื่นๆ ทั้งหมดนี้ก็ล้วนใช้เวลานานเช่นกัน

หากมีข้อผิดพลาดแม้เพียงเล็กน้อยในกระบวนการใดๆ ก็ตามข้างต้น การผลิตยาก็จะล้มเหลวลงโดยทันที

ก่อนหน้านี้ ในตอนที่ลู่หยวนใช้สมุนไพรเหล่านี้เพื่อฝึกวรยุทธ์ เขาก็ต้องปรุงพวกมันด้วยตัวเองเช่นกัน ด้วยเหตุนี้เอง ลู่หยวนจึงค่อนข้างมีประสบการณ์ในการทำยา..