บทที่ 102 ภัยพิบัติจากธรรมชาติและภัยพิบัติจากฝีมือมนุษย์
หลังจากอำลาท่านประมุขแล้ว เย่ยู่ก็บินไปที่ยอดเขาไท่ผิง 'หากความจริงของวันหายนะเทียนซวนคือการเสด็จลงมาของเหล่าเทพเจ้า นั่นคงเป็นเรื่องที่ทำอะไรไม่ได้จริงๆ ศัตรูที่มาจากฟากฟ้า' ระหว่างทาง ใบหน้าเย็นชาของเย่ยู่ปรากฏรอยยิ้มเบิกบานเล็กน้อย ดูขบขัน เดิมทีเขาคิดว่าทวีปเทียนซวนจะต้องประสบกับหายนะและหายนะที...
