บทที่ 30 ในหัวใจเขามีข้าอยู่

เมื่อเห็นเย่ยู่และเซี่ยไฉ่หยูเข้าไปในห้อง ทุกคนบนเรือรบหลิวเทียนต่างก็มองหน้ากันไปมา ความสนใจลดลง ละครจบแล้ว

แม้ว่าทุกคนจะไม่มีละครดี ๆ ให้ดูอีกแล้ว แต่ซือซินซุ่ยกลับรู้ว่าเธอมีโอกาส!

"ว้าว…"

เธอแอบมองไปทางซ้ายและขวา แล้วก็แสร้งทำเป็นวิ่งไปที่ราวกันตกบนดาดฟ้า มองดูทิวทัศน์ด้านล่าง

ในเวลาเดียวกัน เสียงในใจของพี่ชายคนโตก็ดังขึ้นข้างหูเธอ:

'คุณหญิงครับ คุณสวยขนาดนี้ เปลี่ยนคนอื่นให้ชอบไม่ได้หรอ ทำไมต้องจ้องแต่ข้าด้วยล่ะ?'

'ก็แค่บังเอิญเห็นร่างกายของคุณโดยไม่ตั้งใจ ทำไมถึงยึดติดขนาดนั้น... ข้าไม่รู้ว่าถ้าข้าถอดเสื้อผ้าให้เจ้าดูกลับ เจ้าจะเลิกยุ่งหรือเปล่า'

ความคิดของพี่ชายคนโตช่างไร้สาระเหลือเกิน ในกรณีที่เปลี่ยนเพศกัน มันไม่ใช่เรื่องเดียวกันเลย

ผู้หญิงถูกมองเห็นร่างกาย นั่นคือการสูญเสียครั้งใหญ่ ผู้ชายให้ผู้หญิงมองเห็นร่างกาย นั่นคือการเล่นอันธพาล!

เดี๋ยวก่อน พี่ชายคนโตจะถอดเสื้อผ้าจริง ๆ หรอ?

นิสัยของพี่ชายคนโต ไม่ชอบพูดเล่น... อาจเป็นไปได้ที่จะทำเช่นนั้นจริง ๆ

'ลืมไปเถอะ ถ้าถอดจริง ๆ เธออาจจะขูดรีดข้า'

"ฮู้ววว..."

เมื่อได้ยินเสียงในใจ ซือซินซุ่ยก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ดูเหมือนว่าพี่ชายคนโตจะยังคงมีเหตุผล ไม่ได้ทำอะไรโง่ ๆ เช่นนั้น

'กฎเกณฑ์ที่ฉีกขาดของราชวงศ์ต้าเซี่ยยังคงมีสองมาตรฐาน หากผู้หญิงถูกชายหนุ่มมองเห็นร่างกายก็แต่งงานกัน แต่หากถูกคนขี้เหร่มองเห็นร่างกายก็ตายใช่ไหม?'

"ปุ๊ ปุ๊"

ซือซินซุ่ยสามารถสัมผัสได้ถึงความแค้นเต็มเปี่ยมของพี่ชายคนโต แทบจะอดกลั้นไม่อยู่

'ไม่ถูก คำพูดเมื่อกี้ของเธอหมายความว่ากำลังสารภาพรักหรอ? พูดซะจนใจข้าเต้นแรงไปหมด'

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซือซินซุ่ยก็อดไม่ได้ที่จะหันกลับมามองไปที่ประตูหินของห้องสงบนั้น เธออยากรู้มากว่าเซี่ยไฉ่หยูพูดอะไร

แม้ว่าจะสามารถแอบฟังเสียงในใจของพี่ชายคนโตได้ แต่ก็เป็นความรู้สึกของคนคนเดียว ไม่ใช่สองคน

'เอ๊ะ... ข้ากับเธอไม่มีผลลัพธ์ที่ดี ข้าควรปฏิเสธเธอ ให้เธอตายใจซะ'

พี่ชายคนโตถอนหายใจ? ไม่มีผลลัพธ์ที่ดี? ทำไมล่ะ?

ไม่ถูก พี่ชายคนโตจะปฏิเสธนางฟ้ากระบี่หยกเหรอ? ทำไมล่ะ??

นางฟ้ากระบี่หยกสวยขนาดนั้น สวยจนตะลึงเลย มองไม่เห็นเหรอ?

'ข้าพูดขนาดนี้แล้ว ผู้หญิงคนนี้ควรจะตื่นแล้วใช่ไหม?'

พี่ชายคนโตพูดอะไร? คงไม่ได้พูดอะไรมากเกินไปใช่ไหม?

'โว๊ะ เธอช่างมั่นใจเหลือเกิน'

พี่ชายคนโตพูดอะไรนะ... พี่ชายคนโตช่างเลวร้ายเหลือเกิน มักจะพูดจาไม่ตรงกับใจ

'เมื่อก่อนเคยต่อยเธอจนตายไปครึ่งหนึ่งแล้ว ไม่รู้จริง ๆ หรือว่าข้าเก่งกว่าเจ้า?'

พี่ชายคนโตก็เกินไป! กล้าต่อยนางฟ้ากระบี่หยก!

เดี๋ยวก่อน เซี่ยไฉ่หยูถูกต่อย แต่ยังชอบพี่ชายคนโตอยู่เหรอ? นี่…

แอบได้ยินถึงตรงนี้ ซือซินซุ่ยก็มึนงงไปหมด ไม่เข้าใจ รู้สึกเพียงว่าโลกนี้ซับซ้อนเกินไป

ถ้าเป็นเธอ เธอไม่มีทางชอบผู้ชายเลวที่เคยต่อยเธออย่างแน่นอน แถมยังต่อยจนตายไปครึ่งหนึ่งอีกด้วย เกินไปแล้ว

'หากข้าไม่แสดงฝีมือสองสามอย่าง ดูเหมือนว่าคุณจะไม่รู้จริง ๆ ว่าข้าเก่งแค่ไหน'

แสดงฝีมือสองสามอย่าง... จะทำอะไร?

'ซี้... แววตาของเธอนั้นช่างสุดยอดจริง ๆ ทำให้ข้าดูเหมือนเป็นคนใจร้าย'

นี่คือแววตาแบบไหน? อธิบายให้ชัดเจนกว่านี้ได้ไหม!!

'ลืมไปเถอะ อย่าพูดอะไรที่รุนแรงเกินไป เดี๋ยวจะทำร้ายจิตใจเธอ'

พี่ชายคนโตเพิ่งพูดจาโหดร้ายเมื่อกี้เหรอ? เขาพูดอะไรกันแน่?

'ควรออกไปแล้ว ชายหญิงอยู่ด้วยกันสองต่อสองนานเกินไป จะทำให้คนเข้าใจผิดได้'

พี่ชายคนโตจะออกมาแล้ว!

"ครืน!"

เมื่อได้ยินเสียงดังโครมครามเมื่อประตูหินเปิดออก ซือซินซุ่ยที่เต็มไปด้วยบทละครภายในก็เหมือนกระต่ายที่ตกใจ ร่างกายสั่นเทา จากนั้นก็หันศีรษะกลับมาเพื่อมองออกไปข้างนอกอีกครั้ง พร้อมกับส่งเสียงร้องด้วยความประหลาดใจ

'เด็กคนนี้อ้าปากร้องอีกแล้ว... มีอะไรดีนัก'

เย่ยู่เพิ่งจะเดินออกมาจากห้องสงบ ก็เห็นน้องสาวตัวน้อยยืนอยู่ข้างเรือ มองออกไปข้างนอกด้วยความประหลาดใจ เขาจึงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้

เด็กคนนี้ดูเหมือนจะไม่ฉลาดเท่าไหร่

'เมื่อกี้เธอถูกลู่เจี้ยนหมิงทำให้ตกใจ แต่ดูเหมือนจะไม่มีอะไรผิดปกติ จิตใจเธอเข้มแข็งขนาดนั้นเลยเหรอ หรือว่าเธอซ่อนความคิดเล็ก ๆ ไว้?'

'หาเวลามาถามเธอดีกว่า ปัญหาทางจิตใจของเด็ก ๆ เป็นเรื่องสำคัญ'

เมื่อมองไปที่น้องสาวตัวน้อย เย่ยู่ก็คิดถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมา   

ตามหลักแล้ว หลังจากที่คนได้รับความตกใจ จำเป็นต้องใช้เวลาในการฟื้นตัว อย่างไรก็ตาม น้องสาวตัวน้อยดูเหมือนจะไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ

"มองอะไรกันนักหนา ปรับสภาพเรียบร้อยแล้วหรือ? ถ้าการแย่งชิงหลิงหยวนเริ่มขึ้นแล้ว ยังไม่เตรียมตัวให้พร้อมแล้วชีวิตหายไป ก็เป็นบาปของพวกเจ้าเอง"

หลังจากตัดสินใจในใจแล้ว เย่ยู่ก็พบว่าทุกคนในเก้าเทียนเก๋อบนดาดฟ้ากำลังมองเขาอยู่ จึงทำหน้าไม่พอใจและสั่งสอน

เมื่อเห็นว่าน้ำเสียงของเขาไม่เป็นมิตร ทุกคนก็ไม่กล้าหาเรื่องต่างก็ละสายตาไป

ในเวลานี้ ร่างเงาที่สง่างามก็ก้าวออกมาจากห้องสงบ ซึ่งก็คือเซี่ยไฉ่หยู

"ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยหรอ?"

สายตาของทุกคนต่างก็ล่องลอยไปมา เมื่อพบว่ารูปลักษณ์และการแต่งกายของเซี่ยไฉ่หยูยังคงเหมือนเดิม เรียบร้อยและงดงามราวกับภาพวาด แต่ในใจกลับรู้สึกน่าเสียดาย

พูดตามตรง หากว่าผู้อาวุโสเย่ได้อยู่กับเทพธิดาแห่งกระบี่หยก ทุกคนก็ต่างยกมือสนับสนุนทั้งสิ้น

เป็นที่ทราบกันดีว่าหญิงสาวที่โดดเด่นที่สุดในดินแดนตอนใต้ของมนุษย์ก็คือเทพธิดาแห่งกระบี่หยก

ไม่เพียงแต่จะมีพรสวรรค์ที่โดดเด่น ไร้เทียมทาน มีพลังที่เหนือกว่า และภูมิหลังที่โดดเด่น แต่ยังมีรูปลักษณ์ที่งดงามราวกับนางฟ้า เธอเป็นผู้หญิงที่หายากและแปลกที่สุดในโลก

"ข้าได้พูดคุยกับเทพธิดาแห่งกระบี่หยกแล้ว ความเข้าใจผิดได้คลี่คลายแล้ว เรื่องราวในวันนี้จะต้องไม่แพร่กระจายออกไป หากข้าพบว่ามีผู้ใดนินทาลับหลัง ทำลายชื่อเสียงของผู้อื่น ข้าจะฉีกปากของผู้นั้น!"

เย่ยู่รอจนกระทั่งนางออกมา แต่ก็มิได้หันกลับไปมอง เพียงแค่หันไปมองผู้คนอีกครั้งและกล่าวเตือน

"รับทราบ"

ทุกคนต่างก็เป็นผู้ที่มีความเข้าใจ ต่างก็ตอบรับ

ผู้คนในที่ประชุม ล้วนแล้วแต่เป็นผู้ที่ได้รับเลือกให้เข้าร่วมในการแย่งชิงสมบัติของหลิงหยวน หากไม่นับรวมสื่อซินซุ่ยเด็กน้อยผู้วุ่นวายผู้นี้แล้ว ล้วนแล้วแต่ไม่ใช่คนธรรมดา ไม่มีผู้ใดที่จะโง่เขลาถึงขนาดที่จะวิพากษ์วิจารณ์เรื่องส่วนตัวของผู้หลักผู้ใหญ่

‘ในใจของเขาคงมีข้าอยู่ เป็นห่วงชื่อเสียงของข้าที่จะถูกทำลาย... ตอนนี้ยังไม่สามารถตอบรับข้าได้ เพราะเขาต้องการมุ่งมั่นในการแสวงหาความรู้หรือไม่?’

เซี่ยไฉ่หยูเห็นฉากนี้ ในใจก็มีความอบอุ่นไหลเวียนผ่าน และกล่าวในใจอย่างลับ ๆ

"โครม!"

ในขณะนั้นเอง เรือเหาะขนาดใหญ่และสง่างามลำหนึ่งก็ปรากฏขึ้นอย่างช้า ๆ จากด้านข้าง

นั่นก็คือเรือรบต้าเซี่ย หลังจากใช้เวลาเพียงครู่เดียว ก็ได้ไล่ตามมาแล้ว

"มังกรจำนวนมากไม่สามารถขาดหัว เรือรบของราชวงศ์ต้าเซี่ยได้ตามมาแล้ว เจ้าจงกลับไปเถิด"

เมื่อเห็นเรือรบนั้น เย่ยู่ก็หันกลับไปมองเซี่ยไฉ่หยูแวบหนึ่ง แล้วก็กล่าวส่งแขก

"ดี"

เซี่ยไฉ่หยูได้รับคำสัญญาแล้ว ก็ไม่ได้รั้งให้อยู่ต่ออีกต่อไป รู้ว่าคำพูดของเขามีเหตุผล จึงพยักหน้าตอบรับ

"ทุกท่าน ข้าได้มาเยือนโดยไม่แจ้งล่วงหน้าและรบกวนท่าน ขอลา"

ในทันใดนั้น นางก็หันไปทางเหล่าศิษย์และผู้อาวุโสของเก้าเทียนเก๋อที่อยู่บนดาดฟ้า แล้วกล่าวคำอำลาด้วยการยกมือไหว้

เมื่อเห็นว่าบุคคลสำคัญเช่นนางยังคงอ่อนน้อมถ่อมตนและสุภาพเช่นนี้ ทุกคนต่างก็รู้สึกชื่นชอบ

เมื่อนางแสดงความเคารพ เย่ยู่ก็มองไปที่ดาดฟ้าของเรือรบต้าเซี่ยโดยไม่รู้ตัว เพื่อดูว่าผู้คนบนนั้นสังเกตเห็นหรือไม่ว่าเจ้าหญิงของตนกำลังแสดงความเคารพ และมีปฏิกิริยาอย่างไร

"หืม?"

แต่เมื่อมองไปอย่างรวดเร็ว เย่ยู่กลับเห็นภาพที่ไม่คาดคิด ทำให้จิตใจของเขาทรุดลง

ในกลุ่มคนนั้น ย่อมมีผู้ที่โดดเด่นเป็นพิเศษ

เย่ยู่เหลือบมองไปเห็นหญิงสาวผมดำดวงตาสีฟ้าคนหนึ่ง มีรูปโฉมที่งดงามและมีออร่าที่โดดเด่น บนศีรษะของนางมีตัวเลขขนาดเล็กปรากฏอยู่

เซี่ยเฉียนเกอ [2]

รางวัลจากการฝังศพ: [หีบสมบัติระดับ 4]

ไม่เพียงแต่นางเท่านั้น ยังมีเด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาและสง่างามอีกคนหนึ่ง และผู้คนอื่น ๆ อีกด้วย

เซี่ยซวง [2]

รางวัลจากการฝังศพ: [หีบสมบัติระดับ 4]

ไม่ทราบว่าเหตุใด ผู้คนบนเรือรบต้าเซี่ยทุกคนจึงมีตัวเลขการนับถอยหลังที่เหมือนกันอยู่บนศีรษะของตน ราวกับว่านั่นคือเรือวิญญาณที่มีจุดหมายปลายทางเป็นนรก

เกิดอะไรขึ้น ราชวงศ์ต้าเซี่ยเข้าร่วมการแย่งชิงสมบัติของหลิงหยวนในครั้งนี้ นอกจากเซี่ยไฉ่หยูแล้ว คนอื่น ๆ จะต้องตายทั้งหมดหรือไม่?