ตอนที่ 1475 ยุคแห่งการสร้าง (ฟรี)

ตอนที่ 1475 ยุคแห่งการสร้าง

จักรวาลเทพชั่วร้าย

นี่คือสิ่งใด?

นี่คืออาวุธต่อสู้ขั้นสูงสุดที่พัฒนาโดยหนึ่งในกองกำลังที่ใหญ่ที่สุด อารยธรรมสวนจักรวาล!

กองกำลังอื่นๆ กระจัดกระจายอยู่ในจักรวาลที่มีชีวิตนับไม่ถ้วน เหมือนกับการกระจายของดวงดาวที่ไม่มีที่สิ้นสุด … มีเพียงอารยธรรมนี้เท่านั้นที่เป็นอาวุธที่ถูกสร้างขึ้นโดยการรวบรวมเข้าด้วยกัน!

ความแข็งแกร่งของเธออาจกล่าวได้ว่าอยู่ยงคงกระพัน และเธอเกิดมาจากการฆ่าล้วนๆ!

ท้ายที่สุดแล้ว ร่างกายของเธอเพียงลำพังก็ควบแน่นจากจักรวาลจำนวนนับไม่ถ้วน มันเทียบเท่ากับการรวบรวมจักรวาลอันไม่มีที่สิ้นสุดจำนวนนับพันนับหมื่นแห่งเข้าด้วยกัน

แต่การควบรวมเช่นนี้กลับถูกบังคับให้ล่าถอยโดยสิ่งมีชีวิตจริงหรือ?

ใครๆ ก็จินตนาการได้ว่า ตู่ซินน่ากลัวแค่ไหน!

“ให้ตายเถอะ ตอนนี้มีจักรวาลน้อยเกินไป เมื่อเทียบกับร่างกายดั้งเดิมของพี่สาว มันอ่อนแอกว่ามากในระดับเดียวกัน มันเพิ่งจะพัฒนาได้เล็กน้อย หากมีเวลามากกว่านี้…

ซื่อจีแอบกังวลอยู่ในระยะไกล เธอมองดูตู่ซินจากระยะไกลแล้วพูดว่า “แต่อีกฝ่ายก็เป็นสัตว์ประหลาดเช่นกัน แม้ว่าจะไม่พัฒนาเต็มที่ แต่ความสามารถในการควบคุมของพี่สาวก็ทรงพลังอย่างมาก แม้ว่าจะเป็นการรวมจักรวาลระดับต่ำจำนวนมาก แต่เธอก็ยังสามารถใช้ความสามารถเชิงคุณภาพที่น่ากลัวได้ แต่อีกฝ่ายก็สามารถโต้กลับ …”

“ไม่ต้องห่วง มันแค่เริ่มต้นเท่านั้น”

ปรมาจารย์ควอนตัมทั้งสี่มองไปในระยะไกล และพูดด้วยความสนใจอย่างกระตือรือร้น "มันเป็นแค่อาการบาดเจ็บ สิ่งที่น่ากลัวอย่างแท้จริงเกี่ยวกับร่างกายของเทพชั่วร้ายคือ ความสามารถในการฟื้นตัวที่ท้าทายสวรรค์ นอกจากนี้ยังมีสิ่งมีชีวิตจำนวนนับไม่ถ้วนที่คอยช่วยเหลือในทุกจักรวาล และกู้คืนด้วยพลังจำนวนมหาศาล

ปัง

แผ่นดินโลกแตกสลาย

ทราย และฝุ่นยังคงแตกกระจาย กำแพงจักรวาลแบนแต่เดิมกลายเป็นหุบเขา

ลม และฝุ่นที่เต็มท้องฟ้าระเบิด ทำให้กำแพงจักรวาลหนา และใหญ่ของดินแดนแห่งความโกลาหลทั้งหมดถูกตัดออกอย่างไร้ความปรานี

ในฐานะเทพแห่งแม่น้ำ ซื่อจีมองดูเหตุการณ์ด้วยความงุนงง

แม้ว่ากำแพงจักรวาลจะกลายเป็นเหมือนโคลนเนื่องจากการเสริมกฎของแม่น้ำ และเพื่อดึงแม่น้ำออกจากทะเลทำให้มันอ่อนตัว แต่ก็ต้องใช้พลังมหาศาลในการทำให้จมหรือนูนขึ้น!??

“เจ้าบ้านั่น นี่เป็นส่วนหนึ่งของจักรวาลด้วยเหรอ?”

ทุกคนดูการต่อสู้ที่น่าสะพรึงกลัวนี้ด้วยความตกใจ

บางทีโชคชะตาก็เป็นเช่นนี้จริงๆ เพราะที่ใดมีคนย่อมมีการโต้เถียงกัน แม้ว่าตอนนี้จะมีเพียงผู้แข็งแกร่งสองคนต่อสู้กัน แต่ในอนาคตก็จะมีผู้แข็งแกร่งจำนวนนับไม่ถ้วนที่ต่อสู้กัน ไม่ช้าก็เร็ว โลกจะถูกแยกออกจากกัน ไม่สม่ำเสมอ และภูมิประเทศจะพลิกกลับ

ปัง

“ฮ่าๆๆๆ นั่นสินะ! มันเป็นแบบนี้นี่เอง!” เมดูซ่าหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง และตื่นเต้นขณะที่ทั้งสองปะทะกันอย่างบ้าคลั่ง

ในวินาทีต่อมา แผ่นดินก็แตกสลาย และเสาแห่งแสงจำนวนนับไม่ถ้วนก็ผุดขึ้น เทคนิคของเมดูซ่าได้เข้าสู่ระดับที่ไม่อาจจินตนาการได้

ทั้งร่างกายของตู่ซินก็กลายเป็นอนุภาคจำนวนนับไม่ถ้วน ซึ่งจากนั้นก็กลายเป็นอาวุธมีคม บินไปมา และมุ่งเป้าสังหาร

ภาพการต่อสู้ที่น่าสะพรึงกลัว และไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนนี้ทำให้ทุกคนตกใจ เพียงระดับพลังงานระเบิด และระยะการโจมตีก็เกินประวัติศาสตร์ทั้งหมดหมื่นสี่พันล้านปี

พวกเขาทั้งสองมีส่วนร่วมในการต่อสู้ที่ดุเดือดอย่างยิ่ง และพวกเขาก็กลายเป็นภาพติดตาที่บ้าคลั่งสองภาพ

ปัง

เมดูซ่าถูกส่งบินอีกครั้ง

แตะ แตะ แตะ แตะ

อาจมีภาพการต่อสู้ขนาดใหญ่เช่นนี้ในประวัติศาสตร์สมัยโบราณ ตอนนี้มันได้เปิดบทใหม่แล้ว

ตู่ซินเดินช้าๆ และมองเมดูซ่าด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยเลือด “น่าเสียดายที่เจ้าไม่ใช่สิ่งมีชีวิตเดี่ยว เจ้าเป็นตัวตนที่เกิดจากจักรวาลจำนวนนับไม่ถ้วน ความแข็งแกร่งของเจ้าควรจะยังอ่อนแอกว่าเซียนโบราณ”

ตู่ซินหัวเราะ "หากเจ้าได้รับเวลามากขึ้น เจ้าจะแข็งแกร่งขึ้นอย่างแน่นอน และแข็งแกร่งกว่าใครด้วยซ้ำ เจ้าจะเกินขีดจำกัดสูงสุดของพลังของเซียนโบราณ ในอนาคตจะไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของเจ้าได้”

“ใช่ ถ้าข้ามีเวลาเพียงพอ” เมดูซ่าลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆ สีหน้าของเธอสงบมาก

“แต่เจ้าจะมีเวลาพอได้อย่างไร”

ตู่ซินพูดอย่างเฉยเมย “แม้ว่าข้าจะให้เวลาเจ้าบ้าง แล้วไงล่ะ?” เจ้าจะไม่อาจพัฒนาได้เร็วนัก และเราก็จะเร็วกว่าเจ้า ในอนาคต อัจฉริยะนับไม่ถ้วนจะปรากฏทีละคน และเจ้าจะถูกทิ้งไว้ข้างหลัง”

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมหรงเฉิง และคนอื่นๆ ถึงวิตกกังวลมาก พวกเขารู้ดีว่าไม่สามารถล่าช้าได้อีกต่อไป อัจฉริยะจะปรากฏที่ฝ่ายของพวกเขา แต่อัจฉริยะก็จะปรากฏในอีกฝ่ายหนึ่งเช่นกัน

“เขาที่เจ้าพูดถึงคือใคร” ตู่ซินวางมือไว้ด้านหลัง “เจ้าไม่ได้บอกว่าจะใช้เทคนิคเต๋านั้นเพื่อทำให้เขาลงมาหรอกเหรอ”

“ใช่ มันนานมากแล้วที่ข้าได้สนุกไปกับการต่อสู้ และดิ้นรนบนขอบเหวแห่งความตาย” เมดูซ่าลุกขึ้นยืน ปาดเลือดจากมุมปากแล้วเยาะเย้ย

“ตอนนี้ถึงตาเจ้าที่ต้องต่อสู้กับความตาย เพราะว่าข้าจะใช้สิ่งที่ข้าเคยบอกเจ้าก่อนหน้านี้ ...

ตู่ซินกำลังรอเธออยู่

เมดูซ่ายกมือขึ้นสูง “มาอัญเชิญเซียนโบราณก่อน ใครจะมา?”

ตู่ซิน “...”

ความงุนงงชั่วขณะของเขาเขียนไว้ทั่วใบหน้าของเขา

มันลึกลับและทรงพลัง แต่จริงๆ แล้วเป็นการอัญเชิญเซียนโบราณเหรอ?

ราวกับว่าเธอกำลังยั่วยุเขา และล้อเขาเล่น

“อยากให้เราลงมือ?” หลิวฉีกล่าว

อย่างรวดเร็วมาก หลิวฉี และเหวินเหมิง สื่อสารกับหนึ่งในจักรวาลในร่างกายของเมดูซ่า ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาเป็นพันธมิตรของเธอ

“นี่ไม่ค่อยดีเลย” เหวินเหมิงขมวดคิ้ว “มันไม่ใช่เรื่องของความชอบธรรม เมื่อเราเคลื่อนไหวแล้ว มันจะยุ่งยากในอนาคต”

“ด้วยความแข็งแกร่งของตู่ซินในตอนนี้ เขาได้รับการจัดอันดับให้อยู่ในระดับกลางถึงล่างในบรรดาพวกเราเก้าคนในวิหารเต๋านิรันดร์ เขาแข็งแกร่งพอที่จะเอาชนะลู่เกาจี้ได้แล้ว” หลิวฉีค่อยๆ วิเคราะห์สถานการณ์ในจักรวาล และมองไปที่ตู่ซินด้านนอก

“พวกเราคนใดคนหนึ่งถึงแม้ว่าเราจะร่วมมือกันก็อาจไม่สามารถฆ่าเขาได้ในทันที”

ตู่ซินเตรียมตัวมาอย่างดี เขาปรากฏตัวที่นี่เพื่อพบพวกเขา มันอยู่ใกล้ทะเลโกลาหลเกินไป…

พลังชีวิตของร่างยักษ์เช่นนี้มีพลังเป็นอย่างมาก แม้ว่าพวกเขาจะรวมพลังเพื่อฆ่าอีกฝ่าย พวกเขาจะต้องบดขยี้อย่างช้าๆ จนตาย และมีเวลามากพอที่อีกฝ่ายจะหลบหนีไปสู่ทะเลโกลาหล

“ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ไม่ได้” เหวินเหมิงกล่าวว่า "แต่เรายังสามารถช่วยชีวิตเจ้าได้ ท้ายที่สุดแล้ว เจ้าคืออาวุธขั้นสูงสุดของกองกำลังเรา เราเสียเจ้าไปไม่ได้…”

“ใครบอกว่าข้าแพ้แล้ว”

เมดูซ่าส่ายหัว “ข้าขอให้พวกเจ้าลงมือ และช่วยข้ารั้งเขาไว้สักพัก ข้าต้องการเวลาเตรียมเทคนิคเต๋าขั้นสุดยอดของข้าแล้วฆ่าเขา”

“เมื่อถึงตอนนั้นเขาจะไม่หนีลงทะเลไปเหรอ?” หลิวฉีตกตะลึงทันที

พวกเขาสามารถไล่อีกฝ่ายลงทะเลได้เท่านั้น แต่พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้เพราะไม่มีทางสู้กันในทะเลได้

“ใช่ ถ้าอยู่ในทะเล ทะเลก็เริ่มขับไล่เรา และความแข็งแกร่งของเราก็จะลดลงอย่างมาก แต่ถึงอย่างนั้น ข้าก็ยังฆ่าเขาในทะเลได้” เมดูซ่าพูดอย่างใจเย็น

"เพราะเหตุนี้เมื่อข้าใช้เทคนิคเต๋านี้ ตู่ซินจะสัมผัสได้ถึงความสยดสยองอย่างแน่นอน และพยายามขัดขวางข้าอย่างเต็มที่ ข้าต้องการคนมาช่วยขัดขวางเขาเอาไว้”

ทั้งสองคนตกตะลึงเล็กน้อย

เทคนิคเต๋าของอีกฝ่ายน่ากลัวมากเหรอ?

ตราบใดที่พวกเขาสามารถซื้อเวลาได้เธอก็จะไม่ถูกขัดจังหวะ ...

“เอาล่ะ ข้าจะลงมือเอง” หลิวฉีหัวเราะ

บูม!

ในวินาทีถัดมา โลกสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ราวกับว่าทุกสิ่งในจักรวาลถูกแช่แข็ง

พลังขั้นสูงสุดอันน่าสะพรึงกลัวลงมา

เป็นชายผู้สง่างาม และมีจิตวิญญาณที่ไม่ย่อท้อ แม้ว่าเขาจะสูงเพียงสองเมตร แต่เขาทำให้ผู้คนรู้สึกว่าเขาเป็นเจ้าแห่งจักรวาลภายใต้เท้าของเขา เทพเจ้าแห่งสวรรค์และโลก

“เซียนโบราณ”

จู่ๆ ตู่ซินก็หันกลับมามอง

และในวินาทีต่อมา เขาก็บินไปยังทะเลโดยไม่ลังเลใจ และไม่พูดอะไรสักคำ

จักรวาลนี้เป็นดินแดนของข้า ข้ารับผิดชอบกฎของจักรวาลนี้ … การแสดงออกของหลิวฉี นั้นเย็นชา เขาคว้าขึ้นไปในอากาศ และยักษ์ปีแสงยักษ์ที่ใหญ่โตจนเกินจินตนาการก็ถูกบดขยี้ทันที

ปัง ปัง!

มันกลายเป็นเมฆหมอกเลือด และวิ่งไปในระยะไกลอีกครั้ง

“เขาหนีไปแล้ว ข้าเกรงว่าเขาจะลงทะเลในไม่ช้า อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่เขาไม่รบกวนข้าก็ไม่เป็นไร” สีหน้าของเมดูซ่าค่อยๆ เปลี่ยนไปอย่างเคร่งขรึมขณะที่เธอยื่นมืออันเรียวยาวออกมา

รังสีหลากสีนับไม่ถ้วนหมุนวนรอบฝ่ามือของเธอ ค่อยๆ ก่อตัวเป็นกระแสน้ำวนที่งดงามเกินจินตนาการ

“เราจะได้พบกันอีก” ทันใดนั้นการแสดงออกของเธอก็มึนเมาเผยให้เห็นความหลงใหลราวกับว่าเธอกำลังดูการสร้างสรรค์ที่งดงามอย่างยิ่ง เธอพึมพำคำเบาๆ ที่สามารถสั่นคลอนทั้งจักรวาล และทั้งทวีปได้

“ยุคแห่งการสร้าง”

บูม!

สรรพสิ่งถูกพลิกคว่ำ และทุกสิ่งก็ไหลย้อนกลับ