บทที่126
เมื่อเขามาถึงบ้านหลินเสวี่ย หลิวเฉิงก็ไม่ทันได้เคาะประตูแต่อย่างใด ประตูเปิดปังขึ้นมา เป็นหลินเสวี่ยที่เดินมาเปิดประตู ดูจากที่เขาไม่ได้เคาะแล้วนั้น เธอคงรอเขาอยู่อย่างใจจดใจจ่อแน่นอน “พี่! พี่เลี่ยงฉันทุกวัน คราวนี้พี่หลบหน้าฉันไม่ได้แล้วนะ!!” หลิวเฉิงยิ้มน้อย ยัยตัวแสบนี้ยังคงซุกซนเหมือนเคย คนในบ...
