ตอนที่ 12 คู่แข่งทางความรัก
ตอนที่ 12 คู่แข่งทางความรัก
ขอบคุณพระเจ้าสำหรับหนังสือภาพประกอบหนังแกะเล่มนี้!
ไอร่าพบบันทึกของแมงมุมด่างในหนังสือและรู้ว่าเลือดของพวกมันมีพิษสูง มีเพียงสมุนไพรล้างพิษเท่านั้นที่จะสามารถล้างพิษในเลือดได้
เธอพบสมุนไพรในป่าตามภาพประกอบในหนังสือ
หลังจากช่วยคอนริรักษาบาดแผลของเขาแล้ว ไอร่าก็เหนื่อยมาก เธอวิ่งไปไกลในป่าเพื่อหาสมุนไพร และเนื่องจากเธออ่อนแอเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ตอนนี้เธอจึงหายใจไม่ออก ถ้าเธอไม่ได้พยายามช่วยใครสักคน เธอคงจะยอมแพ้ไปแล้ว
ไอร่านั่งบนพื้นและยกมือขึ้นเพื่อเช็ดเหงื่อออกจากใบหน้าของเธอ
“เจ้าช่วยชีวิตข้าไว้ และข้าก็ช่วยชีวิตเจ้า คราวนี้เราหายกันจริง ๆ แล้วนะ”
สมุนไพรขับพิษแมงมุมมีประโยชน์ และใช้เวลาเพียงไม่นานกรงเล็บของคอนริก็เปลี่ยนเป็นสีขาวเงินอีกครั้ง
ในที่สุดเขาก็ฟื้น
เมื่อคอนริลืมตาขึ้น ก็มีช่วงเวลาแห่งความสับสนเกิดขึ้น เมื่อเขาเห็นดวงตาที่สดใสของไอร่า เขาจึงค่อย ๆ นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่เขาจะหมดสติไป
‘ข้ายังไม่ตายเหรอ ช่างไม่คาดคิดจริง ๆ’
ไอร่าขยายสองนิ้วและโบกมือต่อหน้าต่อตาเขา “บอกมาเร็วเข้า นี่เลขอะไร”
เขาถามอย่างแผ่วเบาว่า “เจ้าช่วยข้าไว้หรือ”
“ใช่”
วิธีที่เขามองเธอดูซับซ้อนมาก
เขาคิดว่าเธอวิ่งหนีและทิ้งเขาไป แต่ไม่เพียงเธอย้อนกลับมา เธอยังช่วยชีวิตเขาอีกด้วย
เธอไม่เหมือนผู้หญิงเลือดเย็นเห็นแก่ตัวพวกนั้นเลยจริง ๆ
เขาลดดวงตาสีเขียวลงแล้วกระซิบ “ขอบคุณ”
“เจ้าว่าอะไรนะ เสียงของเจ้าเบาเกินไป ข้าได้ยินไม่ชัดเลย” ไอร่าลูบหูของเธอเกินจริง
ปลายหูของคอนริเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ “ข้าบอกว่าเจ้าเป็นคนงี่เง่า”
ไอร่าจะต้องไม่แพ้ใคร “งั้นเจ้าก็ได้รับความช่วยเหลือจากความงี่เง่าแล้วล่ะ นั่นก็หมายความว่าเจ้างี่เง่ากว่าคนโง่น่ะสิ”
“ข้าไม่ได้ขอให้เจ้าช่วย”
ไอร่าโกรธมากจนเธอล้มถอยหลัง “ข้าไม่ควรช่วยเจ้า”
ในที่สุดเชร์ก็กลับมา
เขายังนำหมาป่ากลุ่มหนึ่งมาช่วยขนไม้กลับไปด้วย เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะพบคอนริที่นี่
ไอร่าอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้น
หากคอนริไม่อยู่ที่นั่น ตัวเมียตัวน้อยของเขาคงถูกแมงมุมกินไปแล้ว
เขาพูดอย่างเคร่งขรึมกับคอนริ “ขอบคุณที่ช่วยเพื่อนของข้า ข้าจะจดจำบุญคุณในครั้งนี้ไว้ ในอนาคต หากเจ้าต้องการความช่วยเหลือจากข้า ข้าจะตอบแทนอย่างดีที่สุด”
แต่คอนริรู้สึกไม่มีความสุขอยู่เล็กน้อย
เป็นเพราะเขาสามารถบอกได้ว่าแม้เชร์จะรู้สึกขอบคุณเขา แต่เขาก็แอบเตือนเขาว่าเขาไม่ควรคิดที่จะโจมตีไอร่าด้วยซ้ำ
เชร์นั้นคมกว่าคอนริมาก ทันทีที่เขาเห็นคอนริ เขาก็สามารถบอกได้ว่าหมาป่าตัวนี้มีเจตนาไม่ดีต่อตัวเมียตัวน้อยของเขา
ด้วยความเห็นแก่ตัว เขาไม่ได้บอกไอร่าเกี่ยวกับเรื่องนี้ และปล่อยให้ไอร่าเข้าใจผิดเกี่ยวกับคอนริอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น
คู่แข่งทางความรักจะต้องได้รับการจัดการโดยเร็วที่สุด
หมาป่าที่เชร์นำมาด้วยนั้นจ้องมองไปที่ไอร่า
เธอสวมชุดหนังสัตว์ และรูปร่างที่โค้งเว้าของเธอ รวมถึงรูปลักษณ์ที่เนียนนุ่มและน่ารัก ทำให้หัวใจของพวกมันเต้นรัว
ดูเหมือนว่าเชร์จะคาดหวังว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น ดังนั้นอสูรที่เขาพามาช่วยต่างก็ล้วนเป็นผู้ชายที่แต่งงานแล้วและมีคู่ผู้หญิงอยู่แล้ว
ผู้ชายสามารถมีคู่ครองผู้หญิงได้เพียงคนเดียวในชีวิตของเขา แม้ว่าผู้ชายเหล่านี้จะตกตะลึงกับรูปร่างหน้าตาของไอร่า แต่พวกเขาก็ไม่เหมือนผู้ชายที่ยังไม่ได้แต่งงาน
พวกเขาเหลือบมองหญิงสาวสวยอีกไม่กี่ครั้งก่อนจะมองไปทางอื่นและช่วยขยับแผ่นไม้
พิษในตัวของคอนริถูกกำจัดออกไปจนหมด
เขาขอบคุณคนอื่น ๆ สำหรับความช่วยเหลือ และติดตามกลุ่มกลับไปยังเผ่าหมาป่า
...
ไอร่าเริ่มสร้างเฟอร์นิเจอร์อย่างช้า ๆ
น่าเสียดายที่ไม่มีตะปู หากเธอต้องการยึดไม้กระดานไว้กับที่ เธอจะต้องพึ่งพากาวที่มีความเหนียวเป็นพิเศษ
หลังจากผ่านไปสองวันเต็ม ในที่สุดเธอก็ทำตู้ โต๊ะ และเก้าอี้
เธออยากทำเตียงไม้ แต่มีกาวเหนียวไม่เพียงพอ ดังนั้นเธอทำได้เพียงขอให้เชร์สร้างเตียงจากแผ่นหินให้กับเธอ
ไอร่าวางหนังสัตว์บนเตียงและเย็บหมอนสองใบด้วยเข็มและหนังสัตว์ เธอเข้าไปใกล้ ๆ เพื่อเก็บดอกไม้และจัดดอกไม้ไว้ในแจกันซึ่งต่อมาวางไว้บนโต๊ะ
ในที่สุดสถานที่แห่งนี้ก็ดูเหมือนบ้าน
การแจ้งเตือนของระบบดังขึ้น
[ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ สำหรับการทำภารกิจสำเร็จ ขณะนี้กำลังออกรางวัล โปรดอย่าลืมรับมันด้วยล่ะ]
ไม้พายและหม้อเหล็กปรากฏขึ้นจากอากาศต่อหน้าไอร่า
ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสุข ด้วยไม้พายและหม้อ เธอก็สามารถทำอาหารได้
รางวัลนี้ยอดเยี่ยมมาก
ไอร่ามองไปที่เชร์อย่างมีความสุขพร้อมกับชูไม้พาย “คืนนี้เราจะได้กินข้าวผัดกัน”
เชร์ไม่เคยเห็นหม้อเหล็กมาก่อน เขาแตะมันและต้องประหลาดใจที่ได้ยินเสียงกริ่งชัดเจน “มันทำมาจากอะไร”
“ทำมาจากเหล็ก” ไอร่าแนะนำให้เขารู้จักคร่าว ๆ ถึงสิ่งที่ทำจากเหล็ก
เชร์กำลังฟังอย่างตั้งใจในขณะที่เขาจดจำคำพูดของเธอ เผื่อว่าเขาเคยเห็นเหมืองเหล็กและจำไม่ได้
พวกเขาตั้งเตาด้วยหิน
เนื่องจากไม่มีการปรุงรส ไอร่าจึงไม่สามารถเตรียมอาหารจานผัดได้ในตอนนี้ เธอทำได้เพียงหม้อซุปเนื้อเท่านั้น
กลิ่นหอมอันเข้มข้นของเนื้อสัตว์อบอวลไปในอากาศ ทำให้น้ำลายไหล
ไอร่าเติมซุปเนื้อในชามไม้และเตรียมที่จะนำไปมอบให้คอนริ ซึ่งอาศัยอยู่ถ้ำข้าง ๆ
แม้ว่าผู้ชายคนนี้จะน่ารำคาญ แต่เขาช่วยชีวิตเธอไว้และอาศัยอยู่ข้างบ้าน ทำความรู้จักกับเขาจะดีกว่า เธอไม่ต้องการทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาตึงเครียด
เชร์ไม่ต้องการให้ตัวเมียตัวน้อยของเขาติดต่อกับผู้ชายคนอื่นมากเกินไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าผู้ชายคนนั้นเก็บงำเจตนาที่ไม่เหมาะสมกับเธอ
เขาริเริ่มและเสนอแนะให้เธอ “ส่งซุปมาให้ข้า ข้าจะนำไปให้เขาเอง”
ไอร่าคิดเกี่ยวกับเองนี้ คอนริเกลียดผู้หญิง ถ้าเธอไป เธอจะถูกเขาเยาะเย้ยอีกแน่นอน
ดังนั้นเธอจึงยื่นซุปให้เขาด้วยความกระตือรือร้น “รบกวนเจ้าแล้ว”
เขานำซุปออกจากถ้ำไป
ถ้ำที่อสูรอาศัยอยู่ไม่มีประตู อสูรบางตัวจะแขวนหนังสัตว์ไว้ตรงทางเข้าเพื่อบดบังทัศนียภาพ
มีหนังสัตว์ชิ้นหนึ่งแขวนอยู่ที่ประตูถ้ำของคอนริ เชร์ยืนอยู่ที่นั่นและเรียกชื่อเขา
คอนริยกหนังสัตว์ขึ้นและขมวดคิ้ว “อะไร”
เชร์กล่าวว่า “บ้านข้าทำซุปเนื้อ ข้าเอามาให้เจ้าลองชิม”
คอนริเหลือบมองชามซุปแล้วถามอย่างไม่ใส่ใจว่า “เธอขอให้เจ้าเอามาให้ข้าหรือ”
เชร์ยิ้มแต่ไม่พูดอะไร
คอนริหยิบซุปแล้วหันกลับเข้าไปข้างใน
เมื่อเชร์กลับถึงบ้าน ไอร่าก็เสิร์ฟซุปไว้บนโต๊ะแล้ว “มา กินกันเถอะ”
เชร์นั่งลงข้างเธอแล้วจิบซุปของเขา “อืม อร่อย” เขาพูดพร้อมกับชมเชยจากใจจริง
“ถ้าอย่างนั้นก็กินให้เยอะ ๆ ยังมีในหม้ออีกเยอะเลย”
เขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มกลับไปให้กับรอยยิ้มน่ารักของเธอ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเบ่งบานด้วยความอ่อนโยนที่ทำให้มึนเมา
ไอร่าอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “เจ้าหล่อมาก”
เขาจูบที่มุมปากของเธอ “ข้าดีใจที่เจ้าคิดอย่างนั้น”
ใบหน้าของไอร่าเปลี่ยนเป็นสีแดง
เธอเริ่มดื่มซุปในขณะที่พยายามระงับหัวใจที่เต้นแรงของเธอ
