บทที่ 163: ขอบคุณที่ปลอบใจข้า แต่ยามนี้หัวใจข้ารู้สึกเย็นยะเยือกยิ่งกว่าเดิม!
บทที่ 163: ขอบคุณที่ปลอบใจข้า แต่ยามนี้หัวใจข้ารู้สึกเย็นยะเยือกยิ่งกว่าเดิม! “ข้าช่างตัดสินใจได้แย่เสียจริง! เพียงคิดว่าตัวข้าได้ทำหลายสิ่งหลายอย่างเพื่อเขาอย่างหน้ามืดตามัวอาจทำให้ใครบางคนต้องตายเพราะข้า ก็ทำให้ตัวข้ารู้สึกว่ามือของข้าเต็มไปด้วยโลหิตและสิ่งโสมม!” กัวเส้าส้วยถอนหายใจขึ้นฟ้า “ข้าอา...
