ตอนที่ 432 หยูเหวินจั่วรู้สึกผิดเมื่อออกจากอาณาจักรลับ

กล่าวอีกนัยหนึ่ง การปรากฏตัวของซูเฉินได้ช่วยชีวิตอัศวินศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดทางอ้อม!

ในเวลานี้ไต๋เจ่ รู้สึกโชคดีอย่างมากที่สภาสหพันธรัฐภาคกลางได้เชิญอาณาจักรเทพยุทธ์ให้เข้าร่วมในการสำรวจอาณาจักรลับสุดยอด และแม้แต่ยอมให้ซูเฉิน จักรพรรดิแห่งอาณาจักรเทพยุทธ์ สามารถนำกองกำลังเข้าร่วมในการสำรวจอาณาจักรลับในครั้งนี้ได้

เป็นทางเลือกที่ถูกต้องของสภาสหพันธรัฐภาคกลางที่ป้องกันไม่ให้สหพันธรัฐภาคกลางประสบกับความสูญเสียในการสำรวจอาณาจักรลับนี้ รวมถึงโศกนาฏกรรมอันน่าสลดใจที่อาจสร้างความเสียหายอย่างร้ายแรงต่อฐานอำนาจของสภาที่อาจถูกกำจัดไปจากกลุ่มก้อนหายนะเหล่านี้!

"จะว่าไปแล้ว ทรัพยากรการบ่มเพาะและสมบัติต่างๆ ของสวรรค์และโลกในกลุ่มวังนี้ถูกพวกเราเอาไปหมดแล้วนา"

ซูเฉินกล่าวออกมา

ไต๋เจ่ พูดอย่างรวดเร็ว: "ควรเป็นเช่นนั้น พระราชวังเหล่านี้ถูกพวกท่านยึดครองด้วยความสามารถของท่าน ทรัพยากรการบ่มเพาะในวังเหล่านี้ย่อมต้องเป็นของอาณาจักรเทพยุทธ์!"

ซูเฉินสังหารสัตว์ประหลาดในกลุ่มพระราชวังและช่วยชีวิตอัศวินศักดิ์สิทธิ์แทบจะทั้งหมด ต่อให้กองทัพอัศวินศักดิ์สิทธิ์อยากจะทัดทานแต่พวกเขาจะไปกล้าขอส่วนแบ่งทรัพยากรธรรมชาติในพระราชวังได้อย่างไร?? !

ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่า กองทัพอัศวินศักดิ์สิทธิ์ จะไม่ได้รับทรัพยากรใด ๆ จากกลุ่มพระราชวัง แต่ทรัพยากรเหล่านี้เป็นเพียงทรัพยากรในพื้นที่หลักเท่านั้น และผลประโยชน์ของ กองทัพอัศวินศักดิ์สิทธิ์ ในพื้นที่ส่วนนอกและส่วนเปลี่ยนผ่านของอาณาจักรลับสุดยอดนี้ก็มีมากเกินที่พวกเขาจะพึงพอใจแล้ว

ท้ายที่สุดแล้ว ที่นี่ยังเป็นอาณาจักรลับระดับสุดยอด แม้แต่ทรัพยากรในพื้นที่รอบนอกและพื้นที่เปลี่ยนผ่านก็เทียบเท่ากับผลรวมของทรัพยากรทั้งหมดของอาณาจักรลับขั้นสูง

"กองทัพอัศวินศักดิ์สิทธิ์ของเราได้ค้นหาพื้นที่ด้านนอกและพื้นที่เปลี่ยนผ่านของอาณาจักรลับนี้แล้ว ในเมื่อทรัพยากรของกลุ่มวังนี้ถูกค้นหา ไปแล้ว ก็คงจะถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องออกจากอาณาจักรลับแล้วกระมัง!"

ไต๋เจ่ กล่าวกับซูเฉิน

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซูเฉินจึงถามออกมา "แล้ววว... ทางออกของอาณาจักรลับนี้อยู่ที่ไหนล่ะ"

อาณาจักรลับที่ซูเฉินสำรวจก่อนหน้านี้ล้วนแต่เป็นกลไกการโยกย้ายของการส่งแบบกำหนดจุดตายตัว และทางออกของมันอยู่ที่ตำแหน่งที่กำหนดซึ่งพวกมันจะถูกส่งพวกเขาออกจากอาณาจักรลับได้

สำหรับอาณาจักรลับของกลไกการส่งแบบสุ่มนี้ ซูเฉินไม่ทราบตำแหน่งทางออกของมัน

ไต๋เจ่ ตอบออกมา "ทางออกของดินแดนลับที่มีกลไกการเคลื่อนย้ายแบบสุ่มอยู่ที่ใจกลางของอาณาจักรลับ ถ้าข้าคิดถูก ทางออกของอาณาจักรลับนี้อยู่ใต้ท้องพระโรงใหญ่!"

พูดแล้วไต๋เจ่ ชี้ไปที่ดินใต้ท้องพระโรงใหญ่

ซูเฉินปลดปล่อยพลังจิตวิญญาณของเขาและสำรวจไปที่ด้านล่างของท้องพระโรงใหญ่ แน่นอนว่ามีพื้นที่ที่ค่อนข้างบิดเบี้ยวด้านล่างท้องพระโรงใหญ่

เห็นได้ชัดว่าพื้นที่ที่บิดเบี้ยวนี้เป็นทางออกของอาณาจักรลับนี้!

เมื่อเห็นเช่นนี้ ซูเฉินก็อดไม่ได้ที่จะกระตุกมุมปากของเขา

ทางออกของอาณาจักรลับนี้อยู่ใต้ท้องพระโรงใหญ่ นี่หมายความว่าหากพวกเขาต้องการออกจากอาณาจักรลับนี้ พวกเขาต้องทำลายท้องพระโรงหลักและเผชิญหน้ากับสัตว์ร้ายสีแดงเพลิงในท้องพระโรงใหญ่อยู่ดีไม่ใช่รึไงกัน? !

โชคดีที่ซูเฉินอยู่ในระดับบ่มเพาะเทพแห่งการต่อสู้ ไม่อย่างนั้น เกรงว่าพวกเขาจะไม่ได้แม้แต่การก้าวออกจากอาณาจักรลับได้เลยสักคนเดียว!

ไม่มีทางอยู่แล้วว่าตำแหน่งของทางออกของอาณาจักรลับนี้จะมีจุดอื่นอยู่ภายนอกวังใช่ไหมล่ะ!

"ดี!"

ซูเฉินก็พยักหน้ารับ และเมื่อเขายกมือขึ้น งูสีทองก็มุ่งออกมาจากฝ่ามือของเขา และโจมตีพื้นท้องพระโรงใหญ่ในทันที ระเบิดหลุมขนาดใหญ่ที่มีรัศมีมากกว่าสิบเมตรบนพื้น

และสถานที่ที่พื้นที่บิดเบี้ยวอยู่ตรงกลางหลุมยักษ์นี้!

ซูเฉินเป็นผู้นำในการบินเข้าไปในหลุมยักษ์และออกจากอาณาจักรลับผ่านทางออกนี้ไป

หลังจากนั้น  ทุกคนออกจากอาณาจักรลับอย่างเป็นระเบียบ

หลังจากออกจากอาณาจักรลับ ไต๋เจ่ ก็นำ กองทัพอัศวินศักดิ์สิทธิ์ ทั้งหมดของ กองทัพอัศวินศักดิ์สิทธิ์ ไปยัง เมืองศักดิ์สิทธิ์ เพื่อกลับไปใช้ชีวิตของพวกเขา

ซูเฉินและพรรคพวกไปที่ทางเข้าอาณาจักรลับขั้นสูงที่เปิดกว้าง รอการปรากฏตัวของหยูเหวินจัวและกองทัพมังกรทองคำที่นำโดยเขา

แม้ว่าความซับซ้อนของอาณาจักรลับสุดยอดและการฝึกฝนบ่มเพาะของสัตว์ประหลาดในนั้นจะมีมากกว่าอาณาจักรลับขั้นสูงหลายเท่า สิ่งนี้ทำให้เวลาส่วนใหญ่ที่สหพันธรัฐภาคกลางใช้ในการสำรวจอาณาจักรลับสุดยอดนั้นมากกว่าการสำรวจอาณาจักรลับขั้นสูงหลายเท่าด้วยเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้ ในการสำรวจอาณาจักรลับสุดยอด ด้วยการเพิ่มซูเฉินซึ่งเป็นผู้บ่มเพาะในอาณาจักรบ่มเพาะเทพแห่งการต่อสู้ อาจกล่าวได้ว่าอาณาจักรลับสุดยอดทั้งหมดจะถูกยกเค้าได้อย่างง่ายดาย

ตั้งแต่ซูเฉินและพรรคพวกของเขาเข้าสู่อาณาจักรลับสุดยอดจนถึงเวลาที่พวกเขาจากไป เวลาผ่านไปเพียงหนึ่งวันเท่านั้น

สามวันต่อมา ช่องว่างที่ทางเข้าของอาณาจักรลับขั้นสูงนี้ผันผวนอย่างรุนแรงอีกครั้ง และตัวเลขปรากฏขึ้นนอกอาณาจักรลับขั้นสูง

ตัวเลขเหล่านี้มาจากกองทัพสหพันธรัฐและกองทัพมังกรทองคำของอาณาจักรเทพยุทธ์

เนื่องจากการฝึกฝนบ่มเพาะของทหารกองทัพมังกรทองคำเหล่านี้เป็นเพียง ผู้บ่มเพาะระดับอาณาจักรที่สอง เท่านั้น จึงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะสำรวจในอาณาจักรลับขั้นสูงซึ่งมีสัตว์ประหลาดระดับอาณาจักรที่สี่ และสัตว์ประหลาด อาณาจักรที่สาม จำนวนมากอยู่ทุกหนทุกแห่ง

ดังนั้น บทบาทของหยูเหวินจัวที่นำกองทัพมังกรทองคำในอาณาจักรลับขั้นสูงนี้จึงตรงกันข้ามกับซูเฉินและพรรคพวกของเขาในอาณาจักรลับระดับสุดยอด

การขาดการบ่มเพาะของกองทัพมังกรทองคำทำให้พวกเขาสามารถเดินหน้าต่อไปได้ภายใต้การคุ้มครองของกองทัพสหพันธรัฐ ซึ่งทำให้พวกเขาเพียงแค่ค้นหาทรัพยากรการฝึกที่กองทัพสหพันธรัฐภาคกลางทิ้งไว้ จนกระทั่งพวกเขาออกมา วัตถุดิบที่พวกเขาได้รับมีเพียง กองทัพสหพันธรัฐหนึ่งในสิบ

สิ่งนี้ตรงกันข้ามกับซูเฉินและคนอื่นๆ ในดินแดนลับสุดยอด ซูเฉินและพรรคพวกของเขาได้รับทรัพยากรการบ่มเพาะของ กองทัพอัศวินศักดิ์สิทธิ์ มากกว่าสิบเท่า!

อย่างไรก็ตาม ซูเฉินไม่ได้ตำหนิหยูเหวินจัวอย่างไรก็ตาม ช่องว่างในการบ่มเพาะนั้นยากที่จะแก้ไข

“แล้วผู้บาดเจ็บล่ะ?”

ซูเฉินมองไปที่หยูเหวินจัวและถาม

หยูเหวินจัวตอบออกมา: "กราบทูลฝ่าบาท ครั้งนี้สำรวจอาณาจักรลับขั้นสูง กองทัพมังกรทองคำสังหารคนไป 39 คน บาดเจ็บสาหัส 108 คน และบาดเจ็บเล็กน้อย 7,900 คน! ทหารที่ตายทั้งหมดถูกพวกเรานำกลับมา และ รายชื่อจะนำขึ้นทูลเกล้าฯ ในภายหลัง!"

ซูเฉินก็พยักหน้ารับเล็กน้อย แม้ว่าเขาจะรู้สึกเป็นทุกข์กับการสูญเสียของกองทัพมังกรทองคำ แต่เขาก็เข้าใจเช่นกันว่าในสงครามจะมีเพียงผู้คงอยู่ได้อย่างไร? !

แม้แต่ซูเฉินผู้อยู่ในระดับบ่มเพาะเทพแห่งการต่อสู้ ที่สามารถเข่นฆ่าสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในอาณาจักรลับสุดยอดได้ แต่เขากลับสามารถทำได้เพียงปกป้องคนเก้าคนที่อยู่เบื้องหลังเขาได้เท่านั้น

และหยูเหวินจัวผู้บ่มเพาะที่สามารถบุกทะลวงไปสู่อาณาจักรผู้บ่มเพาะระดับอาณาจักรที่สาม ระดับนิพพานขั้นหก มันเป็นเรื่องยากแม้เขาจะปกป้องตัวเองในอาณาจักรลับขั้นสูงนี้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการปกป้องทหารกองทัพมังกรทองคำ 150,000 คน !

สิ่งนี้ไม่สิ่งที่ควรจะว่ากล่าว และซูเฉินก็ไม่ได้ให้คาดโทษหยูเหวินจัวตั้งแต่ต้นด้วยซ้ำ!

“ขออภัย ข้าไม่สามารถนำกองทัพมังกรทองคำเพื่อรับผลประโยชน์เพียงพอในอาณาจักรลับขั้นสูงนี้!”

หยูเหวินจัวกล่าวด้วยความรู้สึกผิด

ซูเฉินตบไหล่เขาก่อนจะพูดออกมา: "แม่ทัพหยูเหวินไม่จำเป็นต้องโทษตัวเอง ช่องว่างในการบ่มเพาะนั้นอยู่ไกลโพ้นฟ้าข้ามทะเล เจ้าจะสามารถเติมเต็มมันได้อย่างไรต่อให้เจ้าจะเติมด้วยชีวิตก็ตาม! ครั้งนี้เราสำรวจอาณาจักรลับได้ก็ถือว่าได้รับประสบการณ์ที่เป็นประโยชน์มากแล้ว แถมเรายังได้รับทรัพยากรอย่างเพียงพอแล้วในอาณาจักรลับสุดยอด เจ้าสามารถมองข้ามทรัพยากรบ่มเพาะจากอาณาจักรลับขั้นสูงไปได้แล้ว!"

หยูเหวินจัวก็พยักหน้ารับเล็กน้อย แม้เขาจะทำเหมือนกับสามารถยอมรับเรื่องที่เกิดขึ้นได้ แต่เขาก็แอบสาบานในใจว่าเขาจะต้องทำให้ดีที่สุดเพื่อปรับปรุงการฝึกฝนบ่มเพาะของเขา เพื่อที่เขาจะได้สามารถก้าวต่อไปในอาณาจักรเทพยุทธ์เพื่อผลลัพท์ที่ได้ที่สุดของอาณาจักรถิ่นเกิดของเขา!