ตอนที่ 419 กระบี่สังหารอมตะ

เทพแห่งการต่อสู้(เทพสงครามครึ่งขั้น) เป็นขอบเขตบ่มเพาะระหว่าง ผู้บ่มเพาะระดับอาณาจักรที่สี่ และ เทพสงคราม เช่นเดียวกับตอนที่ฐานการบ่มเพาะของซูเฉินอยู่ระหว่าง ระดับอาณาจักรที่สาม และ ผู้บ่มเพาะระดับอาณาจักรที่สี่ ในตอนที่ อาณาจักรเชินซี่ ได้รวมเข้ากับอาณาจักรเทพยุทธ์

แต่ความแตกต่างคือ มีเพียงตอนที่การฝึกฝนระหว่างผู้บ่มเพาะระดับอาณาจักรที่หนึ่งถึงอาณาจักรที่สามเท่านั้นที่สามารถถือได้เป็นจุดวิกฤติในการยกระดับ ในขณะที่การเข้าสู่ระดับเทพสงครามนี้จึงถือได้ว่าเป็นผู้บ่มเพาะที่แท้จริง

เนื่องจากซูเฉินสามารถควบแน่นมังกรทองห้ากรงเล็บตัวที่หกได้หลังจากทะลวงผ่านไปยังเทพแห่งการต่อสู้(เทพสงครามครึ่งขั้น) และเมื่อเขาทะลวงผ่านไปยังระดับบ่มเพาะเทพแห่งการต่อสู้ในภายภาคหน้า เขายังสามารถควบแน่นมังกรทองห้ากรงเล็บตัวที่เจ็ดได้อีกด้วย

ดังนั้น  เทพยุทธ์ ครึ่งก้าวนี้จึงถือได้ว่าเป็นอาณาจักรบ่มเพาะที่ยิ่งใหญ่ เป็นอิสระจากกฎเกณฑ์ของผู้บ่มเพาะ

หลังจากที่ผู้บ่มเพาะมาถึงขอบเขตของเคล็ดวิชาระดับอาณาจักรที่หนึ่งครึ่งขั้น แม้ว่านั่นจะไม่ใช่ระดับบ่มเพาะที่แท้จริง แต่ก็เทียบเท่ากับครึ่งมนุษย์ครึ่งเทพไปแล้วเเหมือนกัน

และด้วยการดำรงอยู่ของอาณาจักรบ่มเพาะของเขาในตอนนี้ สายฟ้าลงทัณฑ์ย่อมไม่มีคุณสมบัติที่จะตัดสินซูเฉินอีกต่อไป!

ท้ายที่สุดแล้ว พลังสูงสุดที่ การลงทัณฑ์จากสายฟ้า สามารถกระทำได้นั้นเป็นเพียงคลื่นพลังเต็มพิกัดของผู้บ่มเพาะระดับอาณาจักรที่สี่ เท่านั้น

ในขณะนี้ ซูเฉินถลึงตาขึ้นเล็กน้อย

หลังจากทะลวงเข้าสู่อาณาจักรบ่มเพาะเทพแห่งการต่อสู้ครึ่งขั้น โลกเบื้องหน้าซูเฉินก็ดูเหมือนจะมีการเปลี่ยนแปลงที่สั่นสะเทือนโลก ในสายตาของเขา โลกในตอนนี้เต็มไปด้วยกลิ่นอายลึกลับ

ซูเฉินเข้าใจดีว่ารัศมีลึกลับนี้คือพลังแห่งกฎของโลกนี้!

หลังจากทะลวงเข้าสู่ระดับบ่มเพาะเทพแห่งการต่อสู้ ผู้บ่มเพาะระดับอาณาจักรที่หนึ่งก็กลายเป็นมดปลวกในโลก รวมถึงมีความเข้าใจในกฎของเขาเอง

แม้ว่าซูเฉินจะอยู่ห่างจาก เทพสงคราม ครึ่งก้าว แต่เขาก็ถือได้ว่าเป็นเทพสงครามแล้วเหมือนกัน นี่จึงทำให้เขาสามารถรับรู้ส่วนหนึ่งของพลังของกฎได้แล้ว

และในขณะที่ซูเฉินเข้าใจพลังของกฎของเขาอย่างเป็นทางการ นั่นคือตอนที่เขาทะลวงเข้าสู่ระดับบ่มเพาะเทพแห่งการต่อสู้!

ขณะที่ซูเฉินกำลังจะลุกขึ้นและออกจากซากปรักหักพังของหอตำราเกี่ยวกับจักรพรรดิ จู่ๆ ระบบก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา

"ดิง!"

"ตรวจพบว่านายท่านได้เริ่มแผนการ ' (รวมแผ่นดิน) (2/4)' และตรงตามเงื่อนไขการตอบรับภารกิจ ท่านจะลงชื่อรับภารกิจหรือไม่"

หลังจากได้ยินเสียงแจ้งเตือนของระบบ ซูเฉินรู้สึกสดชื่นขึ้นทันที และเขาพูดโดยไม่ลังเล: "ลงชื่อรับภารกิจ!"

ครั้งนี้ เนื้อหาของเนื้อเรื่องที่แจ้งโดยระบบเปลี่ยนจากต้นฉบับ "(1/4) เป็น " (2/4) ซึ่งเป็นการยืนยันแนวคิดของซูเฉินในระดับหนึ่ง

ดูเหมือนว่าทวีปนี้ถูกแบ่งออกเป็นสี่ภูมิภาค และทุกครั้งที่เขารวมภูมิภาคเข้าด้วยกัน เขาสามารถลงทะเบียนเพื่อรับรางวัลได้!

นี่เป็นครั้งแรกที่ซูเฉินสำรวจกฎของการตอบรับภารกิจในระบบ!

แน่นอนว่าสิ่งนี้จำกัดอยู่เฉพาะในทวีปที่รวมเป็นหนึ่งเท่านั้น และซูเฉินก็ไม่มีทางรู้กฎการตอบรับภารกิจของระบบอื่นๆ

"ดิง!"

"ลงชื่อรับภารกิจสำเร็จ ขอแสดงความยินดีกับนายท่านที่ได้รับ: อาวุธวิเศษระดับเทพ - กระบี่เทพสังหาร!"

ตามที่ซูเฉินคาดไว้ การลงชื่อรับภารกิจแผนนี้แบ่งออกเป็นสี่ส่วน และทุกครั้งที่เขาทำสำเร็จส่วนหนึ่ง เขาจะได้รับหนึ่งในสี่กระบี่ของชุดกระบี่เทพสังหาร

และเมื่อรวมภูมิภาคตะวันตกของแผ่นดินใหญ่ให้เป็นหนึ่งเดียว สิ่งที่ซูเฉินได้รับคือกระบี่เทพสังหาร ซึ่งมีชื่อเสียงในด้านความเฉียบคมที่สุดในหมู่กระบี่เทพสังหารทั้งสี่!

เรื่องนี้เข้าใจได้ไม่ยาก อย่างที่ทราบกันดีว่า รางวัลสำหรับการลงชื่อรับภารกิจระบบเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าซูเฉิน

กระบวนการรวมเป็นหนึ่งเดียวของซูเฉินในภาคตะวันออกของทวีปนั้นเต็มไปด้วยการฆ่าฟันและการทำลายล้าง ไม่ว่าจะเป็นการบดขยี้ของซูเฉินด้วยเทคโนโลยี เช่น ปืนไรเฟิลอัตโนมัติและปืนใหญ่ภาคพื้นดิน หรือการโจมตีที่รุนแรงของกองทัพสุดยอดอย่างกองทัพมังกรทองคำ การขยายตัวของอาณาจักรเทพยุทธ์กระบวนการนี้ส่วนใหญ่นองเลือด

อาจกล่าวได้ว่ายกเว้นอาณาจักรเชินซี่ ซึ่งรวมเข้ากับอาณาจักรเทพยุทธ์โดยสมัครใจ การรวมอาณาจักรอื่น ๆ ถูกโจมตีโดยตรงหรือโดยอ้อมจากกองทหารที่ส่งมาโดยอาณาจักรเทพยุทธ์

ภายใต้สถานการณ์ในตอนนั้น เมื่อซูเฉินรวบรวมภาคตะวันออกของทวีปให้เป็นปึกแผ่น รางวัลที่เขาได้รับก็คือกระบี่แห่งการสังหารอมตะ ซึ่งขึ้นอยู่กับการเข่นฆ่าและความกระหายเลือด

เมื่อกองทัพของอาณาจักรเทพยุทธ์มาถึงทางตะวันตกของทวีป เนื่องจากความแตกต่างในฐานการฝึกฝนบ่มเพาะของทั้งสองฝ่าย ซูเฉินจึงใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์ในการยึดครองพื้นที่ภาคตะวันตกทั้งหมดของทวีป

ไม่ว่าจะเป็นการที่ซูเฉินมาถึงเมืองหลัวเฟิง การกำราบ ซือถูหลิน อดีตจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิหลัวเฟิง หรือกองทัพมังกรทองคำโจมตีเมืองจูเซียน ด้วยความประหลาดใจ และพิชิตจักรวรรดิจูเซียน อย่างรวดเร็ว กระบวนการนั้นเฉียบคมและแทบจะไม่มีการต่อต้าน

จากมุมมองนี้ หลังจากที่อาณาจักรเทพยุทธ์ยึดครองภาคตะวันตกของแผ่นดินใหญ่แล้ว รางวัลที่ซูเฉินได้รับควรจะเป็นกระบี่ที่แหลมคมที่สุดในชุดกระบี่สังหารเทพ!

ซูเฉินเรียก กระบี่สังหารเทพ ซึ่งนอนเงียบ ๆ ในกระเป๋าเป้สะพายหลังของระบบ

กระบี่ยาวที่ส่องแสงสีฟ้าอ่อนและเปล่งความเฉียบคมอันเยือกเย็นและไม่มีที่สิ้นสุดปรากฏต่อหน้าซูเฉิน ทันทีที่กระบี่เทพสังหารนี้ออกมา อากาศในรัศมี 100 กิโลเมตรก็เต็มไปด้วยพลังงานของกระบี่

หากไม่ใช่เพราะพลังงานกระบี่นี้ไม่โจมตีผู้อื่นอย่างจงใจ เกรงว่าเมืองหลัวเฟิงทั้งหมดจะกลายเป็นซากปรักหักพัง

ถึงอย่างนั้น ผู้อยู่อาศัยในเมืองหลัวเฟิงก็ยังต้องรู้สึกปวดตาเมื่อเห็นพลังงานกระบี่เหล่านี้!

“ตามที่คาดไว้ สมกับเป็นกระบี่เทพสังหาร!”

ซูเฉินชื่นชมอย่างจริงใจ

หลังจากได้รับกระบี่เทพสังหาร เขาก็มีกระบี่เทพสังหารสองเล่มในสี่เล่ม

อักขระวงเวทย์กระบี่เทพสังหารที่มีกระบี่เทพสังหารและกระบี่สังหารอมตะมีอำนาจเพิ่มขึ้นหลายเท่า

นอกจากนี้ การบ่มเพาะของซูเฉินผู้ร่ายมนตร์ยังได้ทะลวงเข้าสู่ระดับบ่มเพาะเทพแห่งการต่อสู้ครึ่งขั้น ตอนนี้ ซูเฉินมั่นใจแม้กระทั่งว่าเขาจะต่อสู้กับ เทพยุทธ์ ตัวจริงหลังจากแสดง Sword Array!

"การเดินทางสู่ภาคตะวันตกของแผ่นดินใหญ่ ครั้งนี้ช่างคุ้มค่าจริงๆ!"

ซูเฉินถอดถอนลมหายใจและวางกระบี่เทพสังหารไว้ข้างหน้าเขาอีกครั้ง

ซูเฉินออกจากซากปรักหักพังของหอตำราของจักรพรรดิและบินขึ้นไปในอากาศ

“แม่ทัพหนานกงล่ะ พวกเขากลับมาแล้วหรือยัง?”

ซูเฉินมองไปที่ลูกสาวสองคนกู่หนิงเอ๋อและ เย่หลิงอ้าย ที่กำลังเดินเข้ามาและถาม

กู่หนิงเอ๋อ ส่ายหน้าก่อนจะพูดออกมา "ยังไม่มมาเพคะ แต่น่าจะเร็ว ๆ นี้ จักรวรรดิจูเซียนสมควรถูกทำลายแล้วเพคะ"

ขณะที่เสียงของกู่หนิงเอ๋อลดลง ลำแสงสีเลือดก็ลอยลงมาจากท้องฟ้าในระยะไกล

พูดถึงโจโฉ โจโฉก็มา!

ทันทีที่ซูเฉินกล่าวถึง หนานกงยี่ หนานกงยี่ ก็กลับมาพร้อมกับทหารจำนวนมากของกองทัพมังกรทองคำ

“โชคดีของกระหม่อมยิ่งนักที่ไม่ได้ทำเรื่องน่าอับอายต่อพระองค์!”

หนานกงยี่ ทักทายซูเฉินอย่างนอบน้อม

ซูเฉินก็พยักหน้ารับเล็กน้อยและได้พูดออกมา "เนื่องจากส่วนตะวันตกของทวีปถูกยึดครองโดยอาณาจักรเทพยุทธ์ของเรา ถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องกลับไปยังส่วนตะวันออกของทวีป เพราะเราไม่ได้อยู่ที่ภาคตะวันออก ของทวีปมานานกว่าหนึ่งเดือนแล้ว"

"อย่างไรก็ตาม เพื่อให้แน่ใจว่าอาณาจักรเทพยุทธ์จะปกครองทางตะวันตกของแผ่นดินใหญ่ เรายังคงต้องทิ้งทหารกองทัพมังกรทองคำ 50,000 คนให้นั่งแท่นใน 180 เมืองเหล่านี้จนกว่าเจ้าหน้าที่และผู้อพยพของอาณาจักรเทพยุทธ์จะมาถึงภาคตะวันตกของแผ่นดินใหญ่นี่!"

ซูเฉินกล่าวออกมา

หลังจากครอบครองภาคตะวันตกของแผ่นดินใหญ่แล้ว สิ่งแรกที่อาณาจักรเทพยุทธ์ควรทำคือส่งเจ้าหน้าที่ไปจัดการเมืองเหล่านี้และสนับสนุนให้ผู้คนของอาณาจักรเทพยุทธ์อพยพมายังภาคตะวันตกของแผ่นดินใหญ่

ด้วยเหตุนี้เท่านั้นที่อาณาจักรเทพยุทธ์จะสามารถส่งเสริมความเจริญรุ่งเรืองร่วมกันของเมืองทั้งหมดในอาณาเขตปกครองของเขาได้

หนานกงยี่ ได้พูดออกมา: "ข้าได้สั่งให้ทหารกองทัพมังกรทองคำหลายหมื่นคนนั่งแท่นในตำแหน่งผู้ปกครองเมืองแล้วพะย่ะค่ะ หลังจากนั้นข้าจะสั่งต่อไปและปล่อยให้พวกเขาอยู่ในเมืองเหล่านี้เป็นเวลานานตามแต่ฝ่าบาทเห็นสมควรพะย่ะค่ะ!"