ตอนที่ 44 [ห้าเงาแห่งความตาย]

ขุนนางวัยกลางคนที่ชื่อว่าเบอร์นาร์ด พ่อของเขาเคยเป็นเจ้าชายแห่งแดนเหนือ

เมื่อตอนที่เขายังเด็ก พ่อที่ติดการพนันของเขาได้ขายที่ดินของเจ้าชายของตนเอง แล้วครอบครัวย้ายไปอาศัยอยู่ในเมืองน้ำแข็ง

สิ่งนี้ทำให้เขาเต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เป็นมิตรต่อพ่อ พ่อทำให้เขาไม่สามารถเป็นเจ้าชายผู้สูงศักดิ์ได้ เขาจึงได้แต่ใช้ชีวิตอยู่กับชาวบ้านชั้นต่ำในเมืองน้ำแข็งที่แออัด

ดังนั้น ตั้งแต่เด็กจนโต เขาจึงพยายามฝึกฝนอย่างหนัก และได้กลายเป็นอัศวินอย่างเป็นทางการ ฝึกฝนเทคนิคการหายใจที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษจนถึงขั้นสูงสุด และฆ่าพ่อที่ติดการพนันของตนเอง

ในวัยหนุ่ม เบอร์นาร์ดได้สัมผัสกับความเชื่อของเจ้าแห่งเงาโดยบังเอิญ และได้กลายเป็นสาวกของเจ้าแห่งเงาอย่างรวดเร็ว ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยพลังของอัศวินระดับกลาง เขาได้เข้าร่วมกับเสียงนกแห่งความตาย และค่อย ๆ กลายเป็นนักฆ่าเหรียญเงินของเสียงนกแห่งความตาย

ระบบนักฆ่าของเสียงนกแห่งความตายแบ่งออกเป็นเหรียญทองแดง เหรียญเงิน เหรียญทอง และนักฆ่าระดับเงาที่เหนือชั้นกว่า

นักฆ่าเหรียญทอง เงิน และทองแดง ล้วนต้องผ่านการทดสอบและการประเมิน ซึ่งคล้ายกับตำแหน่งโดยทั่วไป กล่าวคือ ผู้ที่มีพลังของอัศวินระดับล่าง และสามารถลอบสังหารสำเร็จ 5 ครั้ง จะสามารถเป็นนักฆ่าเหรียญทองแดงได้ เหรียญเงินต้องใช้พลังของอัศวินระดับกลาง และลอบสังหารสำเร็จ 15 ครั้ง เหรียญทองต้องใช้พลังของอัศวินระดับสูงหรือระดับสูงสุด และลอบสังหารสำเร็จมากกว่า 30 ครั้ง

ส่วนนักฆ่าระดับเงา มีเพียง 5 คนในเสียงนกแห่งความตายทั้งหมด พวกเขาถูกเรียกว่า "ห้าเงาแห่งความตาย" พวกเขาเป็นผู้ที่อยู่ใกล้ชิดกับเจ้าแห่งเงามากที่สุด พวกเขาเป็นตัวแทนของเจ้าแห่งเงาในโลกมนุษย์!

ในขณะเดียวกัน พวกเขาก็เป็นอัศวินระดับสูงทั้งห้า!

ไม่มีใครรู้ตัวตนที่แท้จริงของ "ห้าเงา" เพราะสมาชิกขององค์กรเสียงนกแห่งความตายและห้าเงาจะติดต่อกันแบบเส้นเดียวเสมอ

ตัวตนที่ปรากฏของพวกเขาอาจเป็นพ่อค้าผู้มั่งคั่ง หรือเป็นเคานต์ หรือแม้แต่ดยุค ดังนั้น พวกเขาจึงลึกลับมาก

"ปีศาจหลอนกลายเป็นนักฆ่าเหรียญทองแดงมานานแล้ว แต่กลับผิดพลาด บารอนรีไวล์มีพลังบางอย่าง อย่าประมาท"

เวลาค่อย ๆ ล่วงเลยไปจนถึงกลางคืน ดวงดาวปรากฏขึ้น

เบอร์นาร์ดสวมชุดกลางคืน ร่างกายของเขาดูเหมือนจะกลมกลืนไปกับความมืดอย่างสมบูรณ์แบบ จากข้อมูลที่นายหน้าให้มา เขาจึงมุ่งหน้าไปยังที่ที่รีไวล์อยู่

ฉายาของเบอร์นาร์ดในองค์กรคือ "นักล่าเงา" ซึ่งเกี่ยวข้องกับเทคนิคการหายใจที่เขาฝึกฝน เขาไม่ได้ฝึกเทคนิคการหายใจของนางเงือก แต่เป็นเทคนิคการหายใจของสายเลือดที่สืบทอดมาจากครอบครัวของเขาเอง: เทคนิคการหายใจของเสือดาวเงา ซึ่งเป็นวิธีการหายใจที่เน้นความคล่องแคล่วและการลอบเร้น

ในสายตาของอัศวินเบอร์นาร์ด ปีศาจหลอนล้มเหลว ส่วนใหญ่เป็นเพราะความประมาท ไม่เช่นนั้น บารอนรีไวล์ซึ่งอายุเพียงสิบกว่าปี จะเป็นคู่ต่อสู้ของอัศวินอย่างเป็นทางการที่เชี่ยวชาญในการลอบสังหารได้อย่างไร

"เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจนี้ ข้าก็สามารถหยุดได้แล้ว เก็บเงินได้มากกว่าสามพันเหรียญทอง ข้าน่าจะสามารถไถ่ถอนที่ดินของตระกูลคืนมาได้"

เบอร์นาร์ดพึมพำอยู่ในใจ ช่วงเวลานี้ เขาเฝ้ารอมาแสนนาน

...

โรงเตี๊ยมประกายแสง

รีไวล์ซื้อเหล้า "ไร้นาม" หนึ่งแก้วเพื่อเป็นที่ระลึกถึงอัศวินพันหน้า

เจ้าของโรงเตี๊ยมยังคงวางคางอย่างเบื่อหน่าย จิบเหล้าเล็กน้อย

อัศวิน นักดาบ ขุนนางที่สวมหน้ากากเหล่านั้น ล้วนพูดคุยกันทีละสองสามคนในโรงเตี๊ยมเล็ก ๆ แห่งนี้

ไม่นานนัก อัศวินร่างกำยำสวมชุดเกราะก็เดินเข้ามา เขาคืออัศวินที่ทำการค้ากับรีไวล์

นั่นก็คืออัศวินหมูป่า หัวหน้าแก๊งหมูป่าที่เฟร็ดอัศวินพูดถึง

ตอนนี้เขาเป็นสมาชิกของกลุ่มภราดรแห่งดินแดนรกร้าง และอาจมีตำแหน่งที่ไม่ต่ำอีกด้วย

“ช่วงนี้ปริมาณสินค้าที่ส่งมาน้อยลงไปหน่อยนะ” เมื่อมาถึงที่ของรีไวล์ ท่านอัศวินหมูป่าก็เอ่ยถามด้วยสีหน้าขมวดคิ้ว

“ช่วงนี้ข้ายุ่ง ๆ นิดหน่อย” รีไวล์ตอบ

“ข้ารู้สึกได้ว่าดูเหมือนท่านจะแข็งแกร่งขึ้นกว่าเมื่อก่อน” ท่านอัศวินหมูป่ามองไปยัง “หมาป่าขาว เจโรลต์” แล้วพูดเสียงเบา

รีไวล์ไม่ได้พูดอะไร แต่กลับถามว่า “นำเงินมาหรือเปล่า”

เมื่อเห็นว่าหมาป่าขาวไม่มีทีท่าจะพูดคุยด้วย ท่านอัศวินหมูป่าก็ไม่ได้โกรธ แต่ก็หยิบเงินออกมาให้รีไวล์ดู เหรียญทองในถุงดังเสียงกระทบกันกังวาน

รีไวล์พาท่านอัศวินหมูป่าไปยังจุดส่งมอบสินค้าที่อยู่นอกเมือง

เพราะตอนนี้มีชุดเกราะและอาวุธจำนวนมากเกินกว่าจะขนเข้าเมืองได้อย่างสะดวก รีไวล์จึงได้ตกลงกับท่านอัศวินหมูป่าว่าจะทำการซื้อขายกันที่นอกเมืองในสถานที่ที่รีไวล์เลือกไว้ โดยนัดพบกันที่โรงเตี๊ยมประกายแสง

ด้วยพละกำลังของเขาในตอนนี้ ไม่ต้องกังวลเลยว่าจะถูกท่านอัศวินหมูป่าปล้น

อัศวินหมูป่าสั่งให้ลูกน้องขนสินค้าขึ้นรถ แล้วก็พูดว่า “ชุดเกราะของท่านมีคุณภาพดีมาก เห็นได้ชัดว่าท่านเป็นนักตีเหล็กที่มีพรสวรรค์ หากท่านเข้าร่วมองค์กรของข้า เราจะให้ผู้ช่วยท่านเพิ่มขึ้น และให้ท่านซึ่งเป็นนักตีเหล็กได้แสดงความสามารถของตนเองอย่างเต็มที่ ท่านอาจจะกลายเป็นช่างตีเหล็กในตำนานอย่างค้อนเพลิงได้”

รีไวล์ส่ายหน้า “ไม่จำเป็น”

ท่านอัศวินหมูป่าเห็นว่าการชักชวนครั้งที่สองคงไร้ผล จึงจากไปอย่างขุ่นเคือง

“พวกเจ้ากลับไปที่ดินแดนกันก่อนเถอะ ข้ายังมีธุระต้องทำ” รีไวล์พูดกับทหารในสังกัด

“รับทราบครับท่านลอร์ด”

……

รีไวล์กลับมาที่โรงเตี๊ยมประกายแสงอีกครั้ง ตอนที่ทำการซื้อขายกับอัศวินหมูป่าเมื่อครู่ รีไวล์รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่า อัศวินหมูป่าที่เคยกดดันเขาอย่างมาก ตอนนี้เมื่อเผชิญหน้ากัน เขากลับรู้สึกสงบเฉย ๆ หากต้องลงมือจริง เขามั่นใจว่าจะสามารถกำจัดอีกฝ่ายได้

แต่ไม่มีความจำเป็นต้องทำเช่นนั้น ถึงแม้อัศวินหมูป่าจะเป็นศัตรู แต่ศัตรูคนนี้ก็สามารถทำกำไรให้เขาได้ ไม่มีมิตรแท้ ไม่มีศัตรูถาวร มีแต่ผลประโยชน์ถาวร

รีไวล์นั่งอยู่ในโรงเตี๊ยมประกายแสงเป็นเวลานาน แต่ก็ยังไม่เห็นอัศวินที่ขายน้ำมันชะมดเลย เขาตั้งใจจะอยู่ในเมืองน้ำแข็งแห่งนี้สักสองสามวัน หากเลยสองสามวันแล้วยังไม่เห็นอีกฝ่ายมา รีไวล์ก็ต้องหาวิธีอื่นเพื่อหาซื้อน้ำมันชะมด

รีไวล์ไม่รู้ว่าตอนนี้เขากำลังถูกนักฆ่าจากกลุ่มนกแห่งความตายที่เป็นนักฆ่าระดับเหรียญเงินหมายหัวอยู่

รีไวล์ที่รู้สึกเบื่อหน่ายจึงตัดสินใจไปดูภารกิจต่าง ๆ ในกระดานประกาศรางวัล เพื่อดูว่าจะสามารถรับภารกิจเพื่อแลกกับน้ำมันชะมดได้หรือไม่

ไม่นานนัก เขาก็เห็นภารกิจที่เกี่ยวข้องกับน้ำมันชะมด เป็นภารกิจของขุนนางท่านหนึ่งที่กำลังต้องการซื้อน้ำมันชะมด ภารกิจนี้ประกาศไว้ตั้งแต่สามเดือนที่แล้ว แต่ยังไม่มีใครทำสำเร็จ

เมื่อเห็นเช่นนี้ รีไวล์ก็รู้สึกหนักใจ การซื้อน้ำมันชะมดด้วยวิธีรับภารกิจจากกระดานประกาศรางวัลนั้นคงจะไร้ผล ในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ น้ำมันชะมดหายากขึ้นเรื่อย ๆ ก็เพราะเจ้าอัศวินม้าขาวคนนั้นนั่นแหละ แค่เลื่อนขั้นเป็นตำนานก็กว้านซื้อน้ำมันชะมดทั้งหมดไปหมด!

“อีกสองวันถ้ายังไม่มีใครมา ข้าคงต้องไปที่จักรวรรดิทูวาแล้วล่ะ”

รีไวล์ไม่อยากไปจักรวรรดิทูวาหากไม่จำเป็น เพราะสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคยย่อมมาพร้อมกับความเสี่ยงที่ไม่รู้จัก

ท่ามกลางความผิดหวัง รีไวล์ก็ได้พบกับภารกิจที่ทำให้เขาตาสว่างในมุมหนึ่งของกระดานประกาศรางวัล

[รับสมัครอัศวินประจำการหนึ่งนายเพื่อปฏิบัติภารกิจ ต้องมีทักษะการยิงธนูที่ยอดเยี่ยม]

[รางวัลภารกิจ: น้ำมันชะมดหนึ่งขวด (สามารถแลกเป็นเหรียญทองที่มีมูลค่าเท่ากันได้)]