บทที่ 35 : ความมั่งคั่งมหาศาลจากเหล่าขุนนางจอมโลภ!
บทที่ 35 : ความมั่งคั่งมหาศาลจากเหล่าขุนนางจอมโลภ!
ณ ขณะนี้
ผู้ที่ยังรอดชีวิตทั้งหมดต่างก็คุกเข่าลงทั้งน้ำตาและร้องขอความเมตตาอย่างสุดชีวิต
“อย่าฆ่าข้าเลย, ได้โปรด…..ข้ายังไม่อยากตาย!”
“ข้ามีเงิน ข้ามีมากกว่าสี่ร้อยเหรียญทอง….ข้าจะซื้อชีวิตข้าด้วยเงินนี้!”
“อย่าฆ่าข้า ได้โปรดอย่าฆ่าข้า…”
ทุกคนหวาดกลัวเเละสิ้นหวังมาก!
เมื่อไม่กี่วินาทีที่แล้ว, พวกเขายังคุยกันว่าจะแก้แค้นอย่างไรอยู่เลยย…..แต่ตอนนี้พวกเขาช่างน่าสังเวชมาก!
เมื่อเปรียบเทียบดีๆแล้ว, พวกเขาดูเหมือนตัวตลกเลย
แต่อย่างไรก็ตาม, ตอนนี้ไม่มีใครสนใจการอ้อนวอนของพวกเขาเลย
"ลงมือ!" ชีนน์ยกมือขึ้นแล้วสั่งการอย่างเด็ดขาด
ในช่วงเวลาต่อมา, ลูกธนูมากกว่าหนึ่งโหลก็ถูกยิงออกมา….เพิ่มศพที่เปื้อนเลือดอีกมากมายในบ้านหลังนี้!
…….
“ชีนน์, เจ้าอยากออกไปดูข้างนอกหน่อยไหม?”
คนที่เสียชีวิตในบ้านหลังนี้ล้วนแต่เป็นพวกบารอน อัศวิน พ่อค้า และขุนนางเล็กๆ
แต่อย่างไรก็ตาม, มันก็ยังมีคนอื่นอยู่ข้างนอก……ส่วนใหญ่พวกเขาเป็นองครักษ์ส่วนตัวของคนในบ้านนี้
ตอนนี้, พวกเขาเริ่มฆ่าคนแล้ว…..ดังนั้นก็ควรจัดการให้หมดจะดีที่สุด
"มันไม่จำเป็นเลย..." แต่ชีนน์ยังคงส่ายหัว
“นากัสและคนอื่นๆได้เฝ้าอยู่ข้างนอกเเล้ว….นอกจากนี้โอเวนส์และกริฟฟอนตัวอื่นๆก็อยู่ที่นั่นด้วย”
“พวกที่เหลือหนีไม่พ้นหรอก”
เเละมันก็เป็นอย่างที่เขาพูด
ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาที, นากัสก็เดินเข้ามาและกล่าวอย่างใจเย็น!
“ทุกคนข้างนอกถูกจัดการหมดแล้ว…..ไม่มีใครรอด!”
“ดีมาก, เเต่เช็คให้ดีเผื่อว่ามีใครที่เจ้าพลาดไป…..นอกจากนี้ คนเหล่านี้น่าจะมีทรัพย์สินซ่อนอยู่มากมาย, ค้นหาพวกมันแล้วนำไปมอบให้ท่านลอร์ดของเรา” ชีนน์สั่งการต่อ
จากนั้นทุกคนก็เริ่มยุ่งกันอีกครั้ง...
………
ในเวลาเดียวกัน, แม้ว่าการเคลื่อนไหวของพวกเขาจะเงียบมาก….แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลย
ในบ้านอีกหลัง ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่นี่
ผ่านหน้าต่างที่เต็มไปด้วยหิมะและลมหนาว, นักเวทย์คริสมองมาทางพวกเขาอย่างเงียบๆ….แล้วจู่ๆก็ถอนหายใจยาว
"บารอนโกดักและคนอื่นๆคงถูกจัดการไปเเล้ว, แม้แต่รอยัลกริฟฟอนยังถูกส่งออกไป…..พวกเขาไม่มีทางรอดได้เลย!"
“ก็ปกตินะ, กฎหมายห้ามมีกองกำลังส่วนตัวนี้มุ่งเป้าไปที่พวกเขาอย่างเเน่นอน”
“อีกอย่าง, ถ้าเป็นข้า ข้าก็คงคิดว่าคนพวกนั้นไม่ได้มีเจตนาดีตั้งแต่แรก…. เเละข้าก็คงจะไม่ยอมปล่อยพวกเขาไปเช่นกัน” อัศวินโคน่าพูดด้วยใบหน้าสงบ
"นั่นก็จริง..." นักเวทย์คริสยักไหล่แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม
“พรุ่งนี้ข้าจะยุบกลุ่มคุ้มกันของเรา…..การต่อสู้ครั้งนี้น่ากลัวเกินไป ข้าไม่อยากเป็นเหมือนบารอนโกดักและคนอื่นๆ”
ทันทีที่ได้ยินเช่นนี้, อัศวินโคน่าก็พยักหน้าเห็นด้วยเช่นกัน
แน่นอนว่าพวกเขาก็มีกองกำลังติดอาวุธส่วนตัวด้วย…..ไม่เช่นนั้น ทั้งสองคนจะสามารถช่วยเหลือผู้บาดเจ็บหลายร้อยคนเช่นนี้ได้อย่างไร
ส่วนเรื่องการยุบกองกำลังพวกเขานั้น…..มันไม่สำคัญอะไรหรอก
ตราบใดที่พวกเขาเข้าร่วมกับบารอนเรย์มอนด์ด้วยความจริงใจ สิ่งนี้ก็เรื่องยอมรับได้และไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
……
เช้าวันรุ่งขึ้น
ณ ปราสาทของตระกูลไบรอัน
เมื่อมองดูกล่องสมบัติอันแวววาวมากมายที่อยู่ตรงหน้า….แม้แต่เรย์มอนด์ก็ยังต้องอ้าปากค้างและประหลาดใจ
การเก็บเกี่ยวจากการโจมตีครั้งนี้เกินกว่าที่เขาคาดไว้มาก
มีกล่องใหญ่หลายใบที่เต็มไปด้วยสิ่งของ……นี่มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ?
“ท่านลอร์ด, จากการค้นบ้านของพวกเขา…..เราพบว่ามีเหรียญทองทั้งหมด 2,341 เหรียญ เหรียญเงิน 71,833 เหรียญ และเหรียญทองแดงอีกประมาณห้าถึงหกล้านเหรียญ”
“นอกจากนี้ ยังมีหนังสือทักษะการต่อสู้สามเล่ม, แกนเวทมนตร์ระดับห้า 1 ชิ้น, แกนเวทย์ระดับสี่ 6 ชิ้น, แกนเวทย์มนตร์ระดับสาม 31 ชิ้น, แกนเวทย์มนตร์ระดับสอง 55 ชิ้น, และแกนเวทย์มนตร์ระดับหนึ่ง 143 ชิ้น!” นากัสอธิบายอย่างละเอียด
“ทำไม, ถึงได้มีมากมายขนาดนี้!” เรย์มอนด์พึมพำอย่างประหลาดใจ
“พวกผมตรวจสอบสองครั้งเเล้ว, และมันมีจำนวนเท่านี้จริงๆ!”
เรย์มอนด์เงียบไปพักหนึ่ง, จากนั้นเขาก็ถอนหายใจยาว!
“สมกับเป็นขุนนางจอมโลภ พวกเขาร่ำรวยมากจริงๆ!”
แมตต์-เยอร์มันที่อยู่ด้านข้างก็พยักหน้าเห็นด้วยแล้วพูดขึ้นมา
“สุดท้ายแล้ว พวกเขาก็เป็นคนมีศักดินา…..เเละนี่ก็เป็นเงินออมของพวกเขาซึ่งมีจำนวนมากกว่าสิบคน!”
“มันจึงเป็นเรื่องปกติที่จะเจอสมบัติมากมายเช่นนี้”
"และตอนนี้สมบัติเหล่านี้ก็กลายมาเป็นของเราเเล้ว…. ฮ่าๆๆๆๆ”
“ถ้าเป็นเเบบนี้, เมื่อฤดูใบไม้ผลิมาถึงเราก็ไม่น่าจะมีปัญหากับการสร้างเมือง การบริโภค หรือเเม้เเต่อาหาร”
“เมื่อแปลงค่าแล้ว…..นี่มันน่าจะเกือบ 3,000 เหรียญทอง, มันเกินจริงเกินไป ข้าไม่เคยเห็นเหรียญทองมากมายขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต!”
เรย์มอนด์พยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของเเมตต์-เยอร์มันแล้วถามขึ้นอีกครั้ง!
“ลุงเเมตต์ สิ่งเหล่านี้สามารถแลกเปลี่ยนเป็นแกนเวทมนตร์ระดับหก ได้หรือเปล่า?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้, เเมตต์-เยอร์มันตกตะลึงเเละครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง
“หากคำนวณตามราคาตลาดปกติ ราคาของแกนเวทมนตร์ระดับหกจะอยู่ที่ประมาณ 7,000-8,000 เหรียญทอง!”
“แม้แต่แกนเวทมนตร์ระดับหกที่ไม่เป็นที่นิยมและอ่อนแอของสัตว์เวทย์ระดับหกบางตัว….ก็ควรจะมีราคาอย่างน้อย 6,000 เหรียญทอง!”
“มันแพงขนาดนั้นเลยเหรอ?”
"ใช่" เเมตต์-เยอร์มันพยักหน้า
“เรย์มอนด์ เจ้าต้องรู้ด้วยว่าความแข็งแกร่งของสัตว์เวทย์ระดับหกนั้นแข็งแกร่งกว่าผู้เชี่ยวชาญระดับหก ทั่วไปด้วยซ้ำ…..เเละสถานะของผู้เชี่ยวชาญระดับหกเหล่านี้โดยพื้นฐานแล้วเทียบเท่ากับพลังของเอิร์ล”
“เพราะฉะนั้น, จึงไม่เเปลกอะไรที่มันจะเเพงขนาดนี้!”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เรย์มอนด์ก็พยักหน้าอย่างเข้าใจ
เเละเขาก็รู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี
ในระบบขุนนางของนครรัฐเลน…..โดยทั่วไปแล้ว
ผู้เชี่ยวชาญระดับสี่จะเท่ากับบารอน
ผู้เชี่ยวชาญระดับห้าจะเท่ากับไวเคาต์
ผู้เชี่ยวชาญระดับหกจะเท่ากับเอิร์ล
ผู้เชี่ยวชาญระดับเจ็ดจะเท่ากับมาร์ควิส
เเละผู้เชี่ยวชาญระดับแปดจะเท่ากับดยุค
ดังนั้น, แม้ว่าเงินจำนวนหลายพันเหรียญทองจะเยอะมาก…..อย่างไรก็ตาม หากเปรียบเทียบกับพลังของผู้เชี่ยวชาญระดับหก, มันก็คุ้มค่ามากอยู่ดี
เเต่เมื่อนึกถึงราคาของเเกนเวทย์มนต์ระดัลหก, เรย์มอนด์ก็ได้แต่ส่ายหัว
ถึงมันจะน่าเสียดาย...เเต่ดูเหมือนว่าแผนการอัญเชิญรอยัลกริฟฟอนตัวที่สองของเขาจะต้องถูกเลื่อนออกไปก่อน!
แต่อย่างไรก็ตาม, จู่ๆแมตต์-เยอร์มัน ก็ยิ้มแล้วพูดต่อ!
“เเต่อย่ากังวลเลยเรย์มอนด์ ด้วยความมั่งคั่งของเราในปัจจุบัน แม้ว่าจะเป็นแกนเวทมนตร์ระดับหก…..เราก็ควรสามารถซื้อได้!”
“เเถมอาจจะซื้อได้ถึงสองชิ้นเลย!”
………………………………..
