ตอนที่ 11 กลับไปที่ตลาดมืดอีกครั้ง
ตอนที่ 11 กลับไปที่ตลาดมืดอีกครั้ง
วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วเป็นเวลาหนึ่งเดือน ซึ่งลู่ชางเฉิงยังคงสงบนิ่งและกำลังรออย่างอดทน
"ไฮ้ย้า"
ลู่ฉางเฉิงก็เริ่มลงมือทันที และทันใดนั้น แสงสีขาวได้พุ่งออกมาจากหมัดของเขาและไปปรากฏขึ้นที่อีกด้านหนึ่งของห้องในพริบตา
"ได้ผลแล้ว!"
“ไม่เสียเปล่าจริงๆที่ฝึกมาตลอดหนึ่งเดือน ในที่สุดข้าก็เชี่ยวชาญวิชาสังหารเร็วแล้ว ถึงจะใช้เวลานานกว่าที่ข้าคิดไว้มากก็ตาม...”
ลู่ชางเฉิงพึมพําเบา ๆ
โดยปกติ เขาจะใช้เวลาไม่นานในการเพิ่มขึ้นจากเริ่มต้นไปสู่ระดับสมบูรณ์แบบในการฝึกฝนวิชาศิลปะการต่อสู้ ยิ่งไปกว่านั้น ค่าความเข้าใจของลู่ชางเฉิงตอนนี้อยู่ที่ 147 แต้มซึ่งสูงกว่าคนทั่วไปมาก
แต่ถึงแม้จะมีข้อดีเหล่านี้ เขาก็ยังต้องใช้เวลาหนึ่งเดือนในการทำให้อยู่ในระดับสมบูรณ์แบบ ซึ่งนี่พิสูจน์ได้ว่าวิชาสังหารเร็วนั้น อย่างน้อยจะต้องเป็นวิชาศิลปะการต่อสู้ระดับที่สามหรือสี่แน่ๆ
“ในเมื่อวิชาสังหารเร็วของข้าสมบูณ์แบบแล้ว ก็ได้เวลาไปตลาดมืดสักที”
ลู่ชางเฉิงได้เตรียมของที่จําเป็นเอาไว้ทั้งหมด ในช่วงเย็น เขาสวมหน้ากากสีดํา ปลอมตัว และมุ่งหน้าตรงไปยังทางตอนใต้ของเมือง
ในตอนกลางคืน ถนนสายนี้ยังคงคึกคัก โดยมีผู้ผู้คนจากทุกสาขาอาชีพมารวมตัวกันในตลาดมืดแห่งนี้
ลู่ชางเฉิงกำลังมองนักขายในตลาดมืดด้วยสายตาของเขา และในที่สุดเขาก็เห็นผู้ขายหญิงคนเดิมกับครั้งที่แล้ว
เธอยังคงขายวิชาศิลปะการต่อสู้อยู่ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะได้ชุดใหม่และมีวิชาศิลปะการต่อสู้ที่มากมายขึ้น
ลู่ชางเฉิงเดินตรงไปหาเธอและถามด้วยเสียงต่ำๆว่า “เจ้ามีวิชาศิลปะการต่อสู้เพื่อเสริมสร้างเลือดหรือไม่? โดยเฉพาะระดับสูงด้วย!”
เขาระบุความต้องการของเขาอย่างชัดเจน
เพื่อเพิ่มความแข็งแรงของเลือดของเขาอย่างเห็นได้ชัด เขาต้องการวิชาศิลปะการต่อสู้ระดับสูง
"วิชาศิลปะการต่อสู้ระดับสูงงั้นเหรอ?"
ผู้ขายหญิงเงยหน้าขึ้นไปมองลู่ชางเฉิงและหรี่ตาลงเล็กน้อย "เจ้าสินะ?"
เห็นได้ชัดว่าผู้ขายหญิงจําลู่ชางเฉิงได้ แม้ว่าเขาจะปลอมตัว แต่ผู้ขายหญิงก็อยู่ในตลาดมืดมาเป็นเวลานาน สายตาของเธอจึงเฉียบคมและสามารถมองทะลุการปลอมตัวของลู่ชางเฉิงได้อย่างง่ายดาย
“วิชาศิลปะการต่อสู้ระดับสูง โดยเฉพาะเพื่อเพิ่มความแข็งแรงของเลือดนั้นหายากมาก”
“ปกติแล้ว พวกมันจะไม่ถูกขายในตลาดมืดเพราะมันมีค่ามากกว่าทองคําซะอีก”
“อย่างไรก็ตาม ถ้าหากเจ้าต้องการวิชาศิลปะการต่อสู้ระดับสูงเพื่อเพิ่มความแข็งแรงของเลือดจริงๆ ข้าก็มีขายอยู่ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับว่าเจ้ามีเงินมากพอหรือไม่เท่านั้น”
ผู้ขายหญิงจ้องไปที่ลู่ชางเฉิง
"มันเป็นวิชาอะไรรึ?"
ลู่ชางเฉิงถาม
ผู้ขายหญิงหยิบคู่มือวิชาศิลปะการต่อสู้ออกจากที่เก็บของของเธอ ซึ่งมันดูใหม่มากๆ
“เจ้านี่โชคดีจริงๆ ข้าเพิ่งได้รับและถอดความวิชาศิลปะการต่อสู้ระดับสูงนี้มาพอดี มันถูกเรียกว่า ”ขอบเขตเลือด 6 สวรรค์”
“วิชานี้มีทั้งหมดหกระดับ หนึ่งระดับต่อสวรรค์หนึ่งขั้น ซึ่งมันเป็นวิชาศิลปะการต่อสู้ระดับสูงอย่างเห็นได้ชัด!”
“สําหรับราคาของมัน ข้าขาย 1,200 เตล ไม่เพิ่มไม่ลด”
ดวงตาของลู่ชางเฉิงเบิกกว้างขึ้นทันที
“เท่าไหร่นะ? 1,200 เตล เลยงั้นรึ?”
ลู่ชางเฉิงรู้สึกเหมือนกับถูกปล้น ถึงแม้ว่าจะเป็นวิชาศิลปะการต่อสู้ระดับสูงเพื่อเพิ่มความแข็งแรงของเลือดก็ไม่ควรมีราคามากไปกว่า 2-300 เตล
"1,200 เตล?"
เมื่อผู้ขายหญิงได้ยินเสียงที่ดูประหลาดใจของเขา เธอจึงเก็บมันเข้าไปในที่เก็บของของเธอและพูดอย่างเย็นชาว่า "ข้าตั้งราคาของข้าแล้ว ถ้าเจ้าไม่คิดจะจ่ายข้าก็ไม่ขาย"
“เพราะวิชาศิลปะการต่อสู้ระดับสูงที่แท้จริงนั้นไม่สามารถประเมิณราคาได้!”
“ขอบเขตเลือด 6 สวรรค์” นี้เป็นวิชาศิลปะการต่อสู้ระดับสูงที่เป็นพื้นฐานอย่างแท้จริง เมื่อเจ้าเชี่ยวชาญมันแล้ว รากฐานของเจ้าจะแข็งแกร่งขึ้นได้อย่างไม่น่าเชื่อ และอาจเพิ่มโอกาสในการไปถึงขอบเขตพลังแห่งพระเจ้าได้เลยด้วยซ้ำ”
“แต่ข้อเสียเพียงอย่างเดียวคือมันมีความยากในการฝึกมากอย่างน่าเหลือเชื่อ และการไปถึงระดับที่หกนั้นก็ยากมาก แต่ถึงแม้ว่าเจ้าจะไปถึงเพียงระดับที่สี่หรือห้า รากฐานของเจ้าก็จะมั่นคงและมันจะให้เจ้าเข้าไปสู่ขอบเขตพลังพระเจ้าได้”
หลังจากนั้น ผู้ขายหญิงก็เงียบเพราะเธอรู้ว่าคนที่มาตามหาวิชาศิลปะการต่อสู้ระดับสูงมักจะตั้งเป้าที่จะก้าวไปสู่ขอบเขตพลังแห่งพระเจ้า และคนๆนั้นจะไม่สนใจเลยว่าจะต้องใช้ราคาเท่าไหร่
"ก็ได้ ข้าจะซื้อมันในราคา 1,200 เตล"
“แต่ข้าจะซื้อวิชาศิลปะการต่อสู้อื่นๆอีก 22 อย่างในราคา 200 เตลเท่านั้นตกลงมั้ย?”
ลู่ชางเฉิงเองก็อยากได้ส่วนลดเช่นกันเพราะจริงๆแล้วเขาก็ไม่ได้กะจะมาซื้อแค่วิชาศิลปะการต่อสู้ระดับสูงเพียงอย่างเดียวอยู่แล้ว
“ได้ เจ้าสามารถเลือกวิชาศิลปะการต่อสู้ไปได้ 22 อย่างในราคา 200 เตลได้เลย”
ผู้ขายหญิงนั้นตกลงกับข้อเสนอของลู่ชางเฉิงทันที
เมื่อเป็นเช่นนั้น ลู่ชางเฉิงจึงได้รับคู่มือ 'ขอบเขตเลือด 6 สวรรค์' จากนั้นเขาจึงเลือกวิชาศิลปะการต่อสู้อื่นๆอีก 22 อย่างก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยังทางออกของตลาดมืด
“นี่ข้าใช้เงินมากขนาดนี้เลยงั้นหรือ?”
“นอกจากนี้ข้ายังต้องซื้ออาหารสมุนไพรอีกด้วย ดูเหมือนว่าข้าจะต้องไปที่ภูเขาบ่อยๆซะแล้ว”
ลู่ชางเฉิงนั้นเริ่มมีความรู้สึกว่าการรวบรวมสมุนไพรบนภูเขานั้นอาจจะไม่ใช่แหล่งทำเงินเพียงแหล่งเดียวได้อีกต่อไป
เพราะสมุนไพรในภูเขาที่เขาเก็บมันก็มีวันหมด ถ้าหากวันหนึ่งสมุนไพรหมดขึ้นมาเขาจะทำอย่างไร?
เขาจําเป็นต้องคิดหาวิธีอื่นเพื่อหาเงินเพิ่มให้ได้
“เฮ้ยๆ? เจ้านั่นมันไอ้เด็กมีตังคนนั้นไม่ใช่เหรอ?”
“ใช่ ต้องเป็นมันแน่ๆ ถึงแม้ว่ามันจะปลอมตัว แต่มันจะหนีพ้นจากสายตาที่เฉียบคมของข้าได้อย่างไร?”
“เฮ้ๆๆ ครั้งก่อนพวกเราพลาดไปทีนึงแล้ว คราวนี้พวกเราต้องไม่ปล่อยให้มันหนีไปได้อีกเด็ดขาด!”
“เมื่อกี้ดูเหมือนว่าเจ้าเด็กนั่นจะซื้อของเยอะซะด้วย วันนี้มันหนีไปไหนไม่ได้แน่ๆ”
ในตลาดมืด มีคนสามคนกำลังแอบมองดูลู่ฉางเฉิงราวกับงูพิษ
หลังจากนั้น พวกเขาก็สะกดรอยตามลู่ชางเฉิงไปอย่างใกล้ชิด
ลู่ชางเฉิงที่เดินเพียงไม่กี่ก้าวก็รู้สึกว่ามีบางอย่างที่ผิดปกติและรู้ได้ทันทีว่ากำลังถูกสะกดรอยตาม
“อย่างที่คิดไว้จริงๆ ตลาดมืดนี่มีคนทุกประเภทและครั้งนี้ข้าก็ตกเป็นเป้าอีกแล้วสินะ...”
ลู่ชางเฉิงสัมผัสได้ถึงทั้งสามคนที่อยู่ด้านหลังเขา แต่เขายังคงสงบและไม่กลัวแต่อย่างใด
เมื่อออกไปจากตลาดมืด ลู่ชางเฉิงได้เดินตรงไปหลายแห่ง แต่ยิ่งเขาเดินมากเท่าไหร่ตรอกซอกซอยก็จะยิ่งมืดลงและเปลี่ยวมากขึ้น
ทันใดนั้น ลู่ชางเฉิงก็หยุดเดิน
เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นว่ามีเงาๆหนึ่งกำลังปรากฎอยู่ด้านหน้าเขา
ลู่ชางเฉิงจึงหันกลับมาอย่างรวดเร็วและสังเกตเห็นเงาอีกสองเงาที่อยู่ด้านหลังเขา
เขาถูกล้อมเอาไว้แล้ว!
แต่ลู่ฉางเฉิงยังคงสงบนิ่งและเขาถามไปว่า “พวกเจ้าสามคนกําลังขวางทางข้า ช่วยหลีกข้าไปได้หรือไม่?”
"เจ้าหนู เมื่อกี้เจ้าซื้ออะไรในตลาดมืดงั้นรึ?"
ชายสวมหน้ากากคนหนึ่งถาม
“ก็แค่คู่มือวิชาศิลปะการต่อสู้เท่านั้น มันไม่คุ้มที่เจ้าจะเอาไปหรอกนะ”
ลู่ชางเฉิงตอบเขา
“ไม่คุ้มงั้นเหรอ? ข้าเห็นเจ้าใช้เงินตั้ง 1,200 เตล เชียวนะ?”
“และเมื่อไม่กี่เดือนก่อน เจ้าก็ใช้เงินไปหลายร้อยเตลในตลาดมืดด้วย เจ้านี่ค่อนข้างจะมีเงินน่าดูเลยสินะ ฮึๆๆๆ”
ดวงตาของลู่ชางเฉิงหรี่ลงเล็กน้อย
เมื่อหลายเดือนก่อน เขารู้สึกว่ามีคนสะกดรอยตามเขาในตลาดมืดและดูเหมือนว่าเป็นสามนี้
ขณะที่พวกเขาพูดคุยกัน ชายทั้งสามก็เข้ามาใกล้ลู่ชางเฉิงมากขึ้นเรื่อยๆ
“ถ้าหากพวกเจ้าสนใจเงินที่ข้ามีล่ะก็ ข้าจะมอบมันให้กับพวกเจ้าก็ได้”
"ข้ามีเงิน 3,000 เตล ในกระเป๋าของข้าเจ้า"
ลู่ชางเฉิงพูดกับชายที่กำลังก้าวเข้ามาหาเขา
"เงิน 3,000 เตล เลยงั้นรึ?"
แววตาของชายทั้งสามเบิกกว้าง ความตื่นเต้นของพวกเขาเริ่มเพิ่มขึ้น
พวกเขาคิดว่าพวกเขากําลังจะปล้นเงินปลาตัวเล็กๆ แต่มันกลับกลายเป็นปลาตัวใหญ่ซะอย่างนั้น!
คราวนี้พวกเขาจะได้เงินกลับไปมากแน่ๆ!
"ถ้าอย่างนั้นก็รีบส่งเงินมาให้พวกข้าซะ"
ชายทั้งสามคนพูดอย่างร้อนใจ
ในขณะเดียวกัน ลู่ชางเฉิงก็กําลังวัดระยะห่างของเขากับกลุ่มโจร
หนึ่งก้าว สองก้าว สามก้าว...
เมื่อลู่ชางเฉิงเห็นว่าเขาอยู่ห่างจากชายที่อยู่ตรงหน้าเขาไม่ถึงห้าก้าว เขาจึงยิ้มออกมาเล็กน้อย
จู่ๆ เขาก็โยนกระเป๋าขึ้นไปในอากาศ
"เงินนี่เป็นของเจ้าแล้ว"
เมื่อกระเป๋าถูกโยนขึ้นสูง สายตาของชายทั้งสามก็จับจ้องไปที่มัน
"ตอนนี้แหละ!"
ทันใดนั้น แววตาของลู่ชางเฉิงก็ปรากฎแสงของพลังแปลกๆออกมา!!
