บทที่18 ต่อสู้กับผู้คนองค์กรแห่งบาป

“นี่คือภาวะฉุกเฉิน โปรดอพยพโดยด่วน! ”

" นี่คือภาวะฉุกเฉิน โปรดอพยพโดยด่วน! ”

“เกิดอะไรขึ้น!?”

หลงเทียนที่นั่งอยู่กับสองสาวลุกขึ้นมาทันที ตอนนี้ทั่วห้างต่างเต็มแสงกระพริบสีแดงและเสียงเตือนภัยที่ดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง โชคดีทางออกฉุกเฉินยังคงเปิดอยู่ทำให้ผู้คนจำนวนรีบวิ่งไปที่นั้นอย่างเอาเป็นเอาตาย

“พี่ชายฉันว่าเรารีบออกไปก่อนดีกว่า” ลู่หยินเหมยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงกังวล ถึงไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้นแต่คงเป็นเรื่องไม่ดีอย่างแน่นอน

หลงเทียนพยักหน้าก่อนที่ทั้งสามจะรีบลงไปข้างล่างอย่างรวดเร็วเนื่องจากตอนนี้พวกเขาอยู่ประมาณชั้น20 เหตุผลที่เขาไม่ไปทางออกฉุกเฉินเพราะที่นั้นเต็มไปด้วยคนหลบหนีจำนวนมาก แต่ในขณะนั้นเองก็มีเสียงระเบิดจนกำแพงชั้นที่หลงเทียนอยู่ระเบิดกระเด็นออกไปทันที

“ตู้ม! อ้ากกกก”

ทันใดนั้นเองก็มีเสียงกรีดร้องของผู้คนดังขึ้นและมีกลุ่มคนประมาณ10คนที่สวมชุดคลุมสีดำบนเสื้อหนังสีดำมีสัญลักษณ์รูปหัวกระโหลกซึ่งเป็นสัญลักษณ์ขององค์กรแห่งบาปเดินเข้ามาจากกำแพงที่ระเบิด ด้านหลังของพวกเขามีหุ่นจักรกลระดับ3สองตัวและหุ่นจักรกลระดับ4 1 ตัว

“องค์กรแห่งบาป!” หลงเทียนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนกทันทีเมื่อได้เห็นสัญลักษณ์บนเสื้อ

“ไม่คิดว่าในเมืองเล็กๆแห่งนี้จะมีเด็กที่หน้าตาดีขนาดนี้ ถ้าจับไปต้องขายได้ราคาดีแน่ๆ” ชายคนหนึ่งในกลุ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงชั่วร้าย

หลงเทียนไม่รอช้ารีบปลดจิตวิญญาณของเขาทันทีก่อนจะเผยโฉมของดาบสีฟ้าอันงดงามแวววาว เพียงแค่ปล่อยออกมาก็ทำให้อุณหภูมิรอบๆเย็นลงอย่างรวดเร็ว บนหัวของเขาปรากฎมังกรเกล็ดสีฟ้าที่ปล่อยออร่าน้ำแข็งอันทรงพลัง ราวกับราชามังกรน้ำแข็งจากแดนเหนือ ลู่หยินเหมยและหลงชิงเหยาก็ปลดจิตวิญญาณของตนเช่นกัน

“ปรมาจารย์ก่อเกิดวิญญาณ!” ชายคนนั้นอุทานออกมาอยางตกใจและมีสีหน้าเคร่งขรึม

เขาไม่นึกมาก่อนว่าเด็กทั้งสามคนที่อยู่ตรงหน้าจะเป็นปรมาจารย์ก่อเกิดวิญญาณ พวกเขาทั้ง10คนเป็นแค่สมาชิกระดับล่างสุดขององค์กรแห่งบาปที่มีพลังระดับหลอมรวมวิญญาณเท่านั้น แต่เมื่อคิดถึงหุ่นจักรกลที่อยู่ด้านหลังเขาก็รู้สึกผ่อนคลายลง หุ่นจักรกลระดับ3มีความแข็งแกร่งเท่ากับปรมาจารย์ก่อเกิดวิญญาณ ส่วนหุ่นจักรกลระดับ4มีพลังระดับจ้าววิญญาณ

“ถึงพวกคุณจะเป็นปรมาจารย์ก่อเกิดวิญญาณแต่พวกคุณก็ไม่สามารถรอดไปได้!”

"จัดการพวกมันซะ!”ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ก่อนจะสั่งโจมตีพวกหลงเทียนทันที

“ปั้ง! ปั้ง! ปั้ง!”

เหล่าผู้คนองค์กรแห่งบาปใช้ปืนวิญญาณที่บรรจุด้วยกระสุนวิญญาณระดับ2ยิงไปที่พวกหลงเทียนทันที

“กำแพงน้ำแข็ง!”

ลู่หยินเหมยใช้ทักษะการต่อสู้เรียกกำแพงน้ำแข็งป้องกันลูกกระสุนด้านหน้าของพวกเขาทำให้ลูกกระสุนไม่สามารถทะลุผ่านไปได้

“พวกเธอจัดการคนพวกนั้นซะ! ส่วนฉันจะจัดการพวกหุ่นจักรกลเอง” หลงเทียนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“พี่ชาย! นั้นคือหุ่นจักรกลระดับ3 2ตัวกับระดับ4ตัว1 นายสามารถรับมือไหวเหรอ!?” ลู่หยินเหมยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

“เชื่อมือฉันได้เลย!” หลงเทียนพูดออกมาอย่างมั่นใจซึ่งทำให้ลู่หยินเหมยไม่ได้พูดอะไรต่อไป เธอทำได้แค่เพียงเชื่อมั่นในตัวหลงเทียนเท่านั้น

“ก้าวย่างดั่งสายฟ้า!”

ใต้ฝ่าเท้าของหลงเทียนมีสายฟ้าปรากฎขึ้นมาก่อนที่จะวิ่งเข้าใกล้หุ่นจักรกลระดับ3อย่างรวดเร็วดั่งสายฟ้า เหล่าผู้คนแห่งบาปที่เห็นอย่างนั้นก็เตรียมตัวจะขัดขวางทันที แต่ทันใดนั้นพวกเขาสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิที่ลดลงอย่างรวดเร็ว

“พายุหิมะแช่แข็ง!”

ลู่หยินเหมยปล่อยพายุที่หนาวเย็นยะเยือกออกมาอย่างรุนแรงใส่พวกคนแห่งบาปทำให้พวกเขาอยู่ในสถานะแช่แข็งเป็นเวลา5วิ ทักษะนี้จะทำให้ผู้คนที่อยู่ระดับต่ำกว่าเธอแช่แข็งอย่างน้อย5วิ ส่วนคนที่มีระดับสูงกว่าเธอสามารถแช่แข็งได้อย่างน้อย1วิ

“เปลวไฟจิ้งจอกเก้าหาง!”

หลงชิงเหยาเองก็ไม่รอให้โอกาสเสียเปล่าหางจิ้งจอกสีแดงอันงดงามทั้ง9ของเธอปล่อยเปลวเพลิงสีส้มที่มีขนาดประมาณ3เมตรทั้ง9ลูกใส่คนพวกนั้น

เมื่อเปลวเพลิงปะทะน้ำแข็งก่อให้เกิดพลังที่รุนแรงมากขึ้นกว่าเดิม2เท่า ด้วยเหตุจากการขัดแย้งของทั้งสองธาตุทำให้เกิดการระเบิดขึ้นอย่างรุนแรง

“ตู้ม!”

ร่างของเหล่าผู้คนแห่งบาปถูกระเบิดกระเด็นไปไกลหลายร้อยเมตร ก่อนจะลุกขึ้นมาด้วยท่าทีอ่อนแรงและทรุดโทรม ชุดหนังที่ไหม้เกรียมและถูกทำลายเผยให้เห็นเนื้อข้างในที่ปกคลุมเกราะวิญญาณสีเงินระดับ2เต็มไปด้วยรอยร้าวจากการโจมตีเมื่อกี้

ถึงแม้การโจมตีของลู่หยินเหมยและหลงชิงเหยาจะทรงพลังแต่ไม่สามารถทะลวงผ่านชุดเกราะวิญญาณระดับ2ได้ภายในคราวเดียว

“ทำได้เจ็บแสบนักนะ!”ชายคนหนึ่งพูดออกมาอย่างโกรธแค้น

ก่อนจะปล่อยจิตวิญญาญหมาป่าปีศาจวายุทันที หมาป่าสีดำมืดดวงตาสีเทาปล่อยกลิ่นอายแห่งความชั่วร้ายออกมาทำให้ผู้คนที่อยู่รอบๆต่างรู้สึกไม่ดี อีก9คนที่เหลือก็ปล่อยจิตวิญญาณของเขาออกมาเช่นกันทำให้ลู่หยินเหมยและหลงชิงเหยามีสีหน้าจริงจังกว่าเดิม

“กรงเล็บหมาป่าวายุ”

มือของชายคนนั้นกลายเป็นกรงเล็บสีดำของหมาป่าที่ดุร้ายและเคลื่อนตัวเข้ามาหาอย่างรวดเร็วราวกับหมาป่ากำลังล่าเหยื่อ

“เปลวเพลิงพสุธา” หลงชิงเหยาส่งเสียงออกมา

ทันใดนั้นมีเปลวเพลิงพุ่งขึ้นมาจากพื้นประมาณ10เมตรหลายที่ทำให้ชายคนนั้นจำเป็นต้องหลบหลีกอย่างช่วยไม่ได้และถอยออกไป

“ลำแสงฟินิกซ์เหมันต์”

บนหัวของลู่หยินเหมยมีร่างขนาดใหญ่ราวกับมังกร ส่วนปากและส่วนขาของมันเป็นน้ำเงิน ขนของมันเป็นสีฟ้าที่เปล่งไอเย็นสีขาวออกมา

รูปร่างของมันดูสง่างามเกินใคร ดวงโตกลมโตสีฟ้าของมันเผยให้เห็นถึงความหยิ่งผยองเล็กน้อย ทันทีที่มันปรากฎตัวอุณหภูมิโดยรอบต่างเย็นเฉียบทันที มันเป็นจิตวิญญาณระดับราชาของลู่หยินเหมยหนึ่งในสัตว์วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ ฟินิกส์น้ำแข็งอมตะ 

ทันใดนั้นเองปากของฟินิกส์ก็ได้ปล่อยลำแสงสีฟ้าที่ทรงพลังรอบๆเต็มไปด้วยเกล็ดน้ำแข็ง ออร่าที่ปล่อยออกมาทำให้คนที่สัมผัสได้หนาวสุดขีด ใครก็ตามที่โดนลำแสงนี้จะต้องอยู่ในสภาวะแช่แข็งอย่างแน่นอน

“เปลวเพลิงจิ้งจอกคำราม”

ปากจิ้งจอกเก้าหางของหลงชิงเหยาปล่อยเปลวเพลิงที่รุนแรงราวกับจะเผาทุกสิ่งให้มอดไหม้ออกมา เปลวเพลิงหมุนไปรอบๆลำแสงฟินิกซ์เหมันต์และพุ่งตรงไปยังเหล่าผู้คนแห่งบาปทันที

“แย่แล้ว! เปิดบาเรียวิญญาณเร็วเข้า!” ชายคนหนึ่งพูดออกมาอย่างร้อนรน

ทันใดนั้นเองมือของชายในกลุ่มคนหนึ่งก็กำวัตถุสีเหลี่ยมลูกบาศก์ขนาดใหญ่ไว้ ก่อนจะโยนมันออกไปข้างหน้าพวกเขาและกลายเป็นบาเรียแสงสีฟ้าอ่อน

“ตู้ม!”