บทที่ 112 มีพิษจริงๆ
บทที่ 112 มีพิษจริงๆ . เมืองเจียงบิน เขตตงเฉิง ชุมชนฮวาหยวน อาคาร G7 ห้อง 701 ในเวลานี้ หานเจียงเสวี่ยเดินออกมาจากห้องน้ำ เธอถือผ้าขนหนูด้วยมือข้างหนึ่งเช็ดผมสีดำยาวเปียกๆของเธอ ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อเหมือนลูกพีชที่เย้ายวนใจจนอดไม่ได้ที่อยากจะกัด เมื่อเจียงเซียวเห็นหานเจียงเสวี่ยเปิดประตูเข้ามาในห้อ...
