ตอนที่ 813 ตัวเอกฮาเร็มอีกแล้วหรอ?
หลังถูกเคลื่อนย้ายไปยังอีกโลกหนึ่งแล้ว ฮารุไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน เขารู้แค่ว่าทิวทัศน์รอบๆตัวเขานั้นค่อนข้างลํ้ายุคมาก แต่สถานที่บางแห่งก็ไม่ได้แตกต่างจากบ้านของเขาในญี่ปุ่นมากนัก
“ญี่ปุ่นอีกแล้วหรอ?”
ฮารุนั้นสงสัยว่านี่เป็นโลกที่ถูกสร้างขึ้นโดยผู้เขียนจากประเทศเดียวกันหรือเปล่า แต่เขาไม่ได้ค้นหาหาข้อมูลเจาะลึกว่าทำไมถึงมีสถานที่ที่ลํ้ายุคมากมายในโลกแห่งนี้ แต่เขามั่นใจว่ามันอาจจะเกี่ยวข้องกับ Infinite Stratos ที่เขาต้องเอามา
‘ นี่เป็นโลก Sci-Fi หรือเปล่านะ? ’
ฮารุคิดว่าโลกนี้น่าจะคล้ายกับโลกของกันดั้ม และ IS นี่อาจจะเป็นอาวุธก็ได้ ดังนั้นเขาจำเป็นต้องเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตก่อนเพื่อดูว่าโลกนี้เป็นโลกแบบไหน จากนั้นเขามองไปรอบๆก่อนจะเห็นร้านอาหารเล็กๆในละแวก เขานั้นได้ถูกเคลื่อนย้ายมาโลกนี้ได้ครึ่งชั่วโมงแล้วดังนั้นเขาจึงคิดจะอะไรกินในโลกนี้ แถมตอนนี้ก็บ่ายแล้วแม้ว่ามันจะสายไปหน่อยสำหรับมื้อเที่ยง แต่เขาก็ยังไม่ได้กินอะไรเลยซึ่งมันทำให้เขารู้สึกหิวขึ้นมา
“ร้านอาหารโกทันดะหรอ?”
ร้านนี้ดูธรรมดาไปหน่อยและเขาก็ไม่เห็นอะไรพิเศษในร้านนี้ แต่โดปกติแล้ว สถานที่แบบนี้มักมีอาหารจานเด็ดซ่อนอยู่
ฮารุจึงเปิดประตูร้านเดินเข้าไป และเมื่อเข้าไป เขากลับพบว่าไม่มีใครทักทายเขาเลย ดังนั้น เขาจึงมองไปรอบๆอย่างสงสัยและมองเห็นห้องครัวจากมุมมองของโต๊ะที่คั่นด้วยเคาน์เตอร์
“ยินดีต้อนรับ”
ฮารุก็สังเกตเห็นชายสูงอายุผมสีแดงแซมขาวออกมาจากประตูด้านหลังร้าน เขาคิดว่าร้านอาหารนี้อาจจะเชื่อมต่อกับบ้านที่ด้านหลังร้าน เขาจึงพยักหน้าและเดินไปนั่งที่เก้าอี้ตรงหน้าเคาน์เตอร์
“อยากกินอะไรดีล่ะพ่อหนุ่ม?” ชายสูงอายุก็เดินไปที่ห้องครัวแล้วถามขึ้น
“นี่เป็นครั้งแรกที่ผมมาที่นี่ คุณมีอะไรแนะนำมั้ยครับ?”
ชายสูงอายุก็มองมาที่เขาและพูดว่า “ฉันไม่เคยเห็นเธอที่นี่มาก่อน เธอเป็นนักท่องเที่ยวหรือว่าพึ่งจะย้ายมาเมืองนี้กันล่ะพ่อหนุ่ม”
“ผมเป็นนักท่องเที่ยวครับ พอดีผมแวะมาเยี่ยมเพื่อนในเมืองนี้”
ชายสูงอายุก็พยักหน้าและกล่าวว่า “งั้นฉันจะแนะนำให้เธอลองกินชุดคาราอาเกะของร้านฉันดู เธอโอเคมั้ย?”
“ได้ครับ”
ฮารุก็พยักหน้าในขณะมองไปรอบๆและมองเห็นรีโมททีวี
“ผมเปิดทีวีได้มั้ยครับ?” ฮารุถาม
“ได้สิ ตามสบายเลยพ่อหนุ่ม”
“ขอบคุณครับ”
ฮารุก็หยิบรีโมทขึ้นมาเปิดทีวี
“ข่าวใหญ่ค่ะ เราได้พบนักบินIS ชายคนแลกของโลกแล้วค่ะ!”
“ชื่อของชายคนนี้คือโอริมุระ อิจิกะค่ะ!”ง
“เขาเป็นนักบินISชายคนแรกที่ถูกค้นพบในช่วงทศวรรตที่ผ่านมานี้!”
“แม้ว่าISจะมีเพียงผู้หญิงเท่านั้นที่สามารถขับได้ แต่ตอนนี้มีผู้ชายคนแรกที่สามารถขับISได้แล้วค่ะ!”
“ตอนนี้เรากำลังรออยู่หน้าอาคารทดสอบเข้าโรงเรียนISเพื่อรอข้อมูลเพิ่มเติมอยู่ค่ะ!”
ฮารุก็เห็นว่านักข่าวที่อยู่ในทีวีดูจะตื่นเต้นมาก
‘ นักบินISชายคนแรกงั้นหรอ? ’
ฮารุก็รู้สึกแปลกๆและสงสัยว่าISนี่มันขับได้เฉพาะผู้หญิงเท่านั้นหรอ
‘ นี่เป็นโลกฮาเร็มอีกแล้วสินะ? ’
ฮารุนั้นไม่ได้แปลกใจกับพล็อตเรื่องนี้ แต่เขาก็ยอมรับว่า โอริมุระอิจิกะ คนนี้ช่างโชคดีมากเนื่องจากเขาได้เป็นนักเรียนชายคนเดียวในโรงเรียนหญิงล้วน ฮารุมั่นใจว่าโอริมุระ อิจิกะคนนี้จะต้องเป็นพระเอกฮาเร็มแน่ๆ
ซึ่งฮารุนั้นไม่ได้สืบค้นว่าISคืออะไร แต่เขาบอกได้เลยว่ามันเป็นอาวุธที่ทรงพลังและใช้ได้เฉพาะผู้หญิงเท่านั้น แต่โอริมูระ อิจิกะที่สามารถขับISได้กลับเป็นข้อยกเว้น
* กึก *
ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงจานกระทบกับโต๊ะและกลิ่นอันหอมหวลของอาหารโชยมา
“ขอบคุณครับ”
ชายสูงอายุก็พยักหน้าและกล่าวว่า “กินให้อร่อยนะพ่อหนุ่ม รีบกินซะตอนที่มันยังร้อนๆ”
ฮารุพยักหน้าและหันมามองคาราอาเกะตรงหน้า
ชุดคาราอาเกะประกอบด้วย ข้าวสวยหนึ่งถ้วย คาราอาเกะ6ชิ้น กะหลํ่าปลีฝอยเป็นเครื่องเคียง เลม่อนฝานบางๆ ซุปมิโซะหนึ่งถ้วยและชาเย็นๆหนึ่งแก้ว
* อึก!*
ฮารุนั้นยอมรับเลยว่ากลิ่นมันช่างหอมจนน่าอร่อยมาก เขาจึงจับตะเกียบขึ้นและคีบคาราอาเกะขึ้นมาเพื่อชิม
* กรุบ! *
ในตอนที่เขากัดเนื้อคาราอาเกะ เขารู้สึกถึงความกรุบกรอบที่ด้านนอกและความนุ่มละมุนเต็มไปด้วยนํ้าของเนื้อที่ชุ่มฉํ่าด้านใน
ฮารุนั้นบอกได้เลยว่าเนื้อส่วนนี้มาจากต้นขาของไก่ เพราะเนื้อส่วนนั้นเต็มไปด้วยไขมันที่อร่อยมากๆ และจู่ๆเขาก็รู้สึกราวกับว่าเขาได้ออกเดทกับฮาร์ปี้สาวสุดฮอทซึ่งกลายเป็นคํ่าคืนที่เร่าร้อน เขานั้นประหลาดใจเป็นอย่างมากจนทำให้เขาสูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อสงบสติอารมณ์เพราะคาราอาเกะนี้มัน
อร่อยมาก เขาบอกได้เลยว่าความลับของคาราอาเกะนี้อยู่ที่เครื่องเทศที่ใช้หมักเนื้อก่อนทอด
‘ แป้ง ไข่แล้วก็นํ้ามัน..’
ฮารุก็พยักหน้าและให้คะแนนคาราอาเกะนี้เป็น 88คะแนน จากนั้นเขาก็หันไปมองชายสูงอายุที่กำลังดูข่าวอยู่และจึงเงยหน้าขึ้นดูข่าวของนักบินISชายคนแรกในประวัติศาสตร์อีกครั้ง
“คุณรู้จักนักบินคนนั้นหรอครับ?” ฮารุก็ถามออกมาเมื่อเห็นสีหน้าอันสับสนของชายสูงอายุที่กำลังดูดูข่าว
“ใช่ เขาเป็นเพื่อนของหลานฉันเอง ฉันไม่คิดเลยว่าเขาจะเป็นนักบินISชายคนแรกในประวัติศาสตร์แบบนี้ด้วย”
“อืม....”
ฮารุก็พยักหน้าและรู้สึกแปลกใจที่ชายสูงวัยคนนี้รู้จัก “โอริมูระ อิจิกะ”ด้วย จากนั้นเขาก็มองดูภาพของ “โอริมูระอิจิกะ” และรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้น่าจะเป็นตัวเอกของโลกใบนี้
* ครืด! *
ทันใดนั้นประตูบานเลื่อนถูกเปิดออกพร้อมกับที่พวกเขาได้ยินเสียงดังเข้ามาข้างใน
“หนูกลับมาแล้ว!”
ฮารุก็หันหน้าไปเห็นเด็กสาวน่ารักผมยาวสีแดงเข้มซึ่งยาวลงมาถึงสะโพกของเธอ และมันก็คือทรงหางม้าหยาบๆที่ใช้ผ้าโพกหัวทำขึ้น
“โอ้ รัน กลับมาแล้วเรอะ?”
ชายสูงอายุก็ทักทายหลานสาวของเขา
“คุณปู่ หนูขออะไรเย็นๆหน่อยได้มั้ย หนูร้อนมาก---” หญิงสาวก็ชะงักทันทีเมื่อเธอสังเกตเห็นว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังมองมาที่เธอและทันใดนั้นเธอก็รู้ว่านั้นเป็นลูกค้า“ข-ขอโทษค่ะ!” เธอรู้ว่าตัวเองเสียมารยาทมาก
ฮารุก็พยักหน้าและยิ้มตอบก่อนจะกินข้าวต่อ
ชายสูงอายุก็จ้องมองฮารุสักพักแล้วพูดว่า “ปู่กลับไปพักก่อนนะ ฝากดูลูกค้าด้วย”
“เอ๋?”
หญิงสาวก็ดูสับสนเล็กน้อยกับคำพูดของปู่ จากนั้นเธอก็หันไปมองฮารุที่กำลังกินข้าวเงียบๆ แต่เมื่อเธอสังเกตฮารุดีๆแล้ว เธอก็ยอมรับเลยว่าผู้ชายคนนี้ได้ใจเธอมากๆซึ่ง เรียกว่าตรงสเป็คเต็มๆเลย
“มีอะไรหรอ?”
ฮารุก็สังเกตเห็นว่าเธอกำลังมองเขาอยู่
“มะ-ไม่มีอะไรค่ะ เอ่อ คุณพอใจกับอาหารของร้านเรามั้ยคะ?”
ฮารุก็ยิ้มและพยักหน้า “อื้ม อร่อยมากเลยหล่ะ ฉันหล่ะคิดถูกจริงๆที่เข้ามากินข้าวที่ร้านนี้”
หญิงสาวก็พยักหน้าอย่างมีความสุข
“ฉันชื่อคาสึกาโนะฮารุกะ และเธอหล่ะ”
“ฉันชื่อโกทันดะ รันค่ะ” รันก็แนะนำตัวเอง แต่แล้วเธอก็สังเกตเห็นข่าวเกี่ยวกับนักบินISชายคนแรกในทีวี
“ห๊ะ! คุณอิจิกะหรอเนี่ยงั้นหรอ?”
รันก็ประหลาดใจมากจนยกมือทั้งสองข้างขึ้นปิดปากตัวเอง
“คุณโกทันดะ รู้จักเขาด้วยหรอ?” ฮารุถาม
“เอ่อ..ใช่ค่ะ เขาเป็นเพื่อนกับพี่ชายของฉัน และเขาก็มักมาเล่นที่นี่บ่อยๆด้วย แต่ฉันไม่คิดว่าเขาจะ...”
รันนั้นไม่คาดคิดมาก่อนว่า โอริมูระ อิจิกะ จะกลายเป็นนักบินISชายคนแรกของโลกซึ่งมันทำให้เธอตกใจมาก เพราะจู่ๆเพื่อนของพี่ชายเธอที่มักจะมาเล่นที่บ้านบ่อยๆดันกลายเป็นนักบินISชายคนแรกไปซะได้
ฮารุนั้นคิดว่าเขาได้เจอแจ๊คพอตเข้าแล้ว ดังนั้นเขาจึงเริ่มหาทางเข้าใกล้ผู้หญิงคนนี้ให้มากขึ้นเพื่อถามคำถามมากมายเกี่ยวกับอิจิกะคนนี้
รันที่ถูกถามก็เริ่มตื่นเต้นที่ได้คุยกับฮารุ เธอจึงเล่าเรื่องเกี่ยวกับอิจิกะให้ฮารุฟังมากมาย
ฮารุก็ถอนหายใจออกมาเมื่อได้ฟังเรื่องที่รันพูด
“มีอะไรหรอคะ?” รันไม่เข้าใจว่าทำไมอยู่ๆฮารุก็ถอนหายใจ
“ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่รู้สึกอิจฉาที่เขามีสาวน่ารักๆแบบเธอชอบหน่ะ”
“ม-ไม่ใช่นะ!- ฉันไม่ได้ชอบเขาสักหน่อย!”(โอ้ว ไม่ถึงวันดีก็ตกสาวไปหนึ่ง พี่ช่างเทพหรือเกิน!)
รันหน้าก๋แดงกํ่าและโบกไม้โบกมือปฏิเสธ “คะ-คุณคาสึกาโนะ อย่าล้อฉันเล่นแบบนี้สิ!” เธอก็รู้สึกอาย แต่ในขณะเดียวกันเธอกลับรู้สึกดีที่ได้คุยกับเขา
ฮารุก็ยิ้มขึ้นมาและคุยเรื่องจิปาถะกับเธอซํ้ายังเล่าเรื่องตลกขบขันให้เธอฟังไปด้วย(ปักเข้าไปจะมิดด้ามละ)
รันก็หัวเราะเป็นครั้งคราวและเล่าเรื่องต่างๆให้เขาฟังมากมาย เช่นความสำคัญของ IS นักบินISหญิงและความตั้งใจของเธอที่จะเข้าโรงเรียนISในต้นปีหน้าให้เขาฟัง
เมื่อได้ยินว่าISมีความสำคัญมากแค่ไหน ฮารุก็รู้ว่ามันเป็นเรื่องยากที่เขาจะได้รับISซึ่งวิธีเดียวที่จะได้รับมาก็คือต้องขโมยมันมา แต่ถ้าเขาขโมยมัน เขาก็จะเขาโรงเรียนISไม่ได้
เขาคิดว่าเขาต้องคิดแผนให้ดีก่อนจะเริ่มเคลื่อนไหวแต่ก่อนหน้านั้น เขาสงสัยว่าเขาจะขับ
ISได้หรือไม่นะ
