บทที่ 24 หุ่นเชิดคาเสะคาเงะ!
บทที่ 24 หุ่นเชิดคาเสะคาเงะ!
“คาเสะคาเงะรุ่นแรกเป็นน้องชายที่โหดเหี้ยมมาก!”
เมื่อมองดูหุ่นเชิดสองตัวที่อยู่ตรงหน้าเขา เย่หลินถอนหายใจจากก้นบึ้งของหัวใจ
เดิมทีเขาคิดว่าคนเดียวที่ทำให้ตัวเองกลายเป็นหุ่นเชิดคือซาโซริ
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามีคนโหดเหี้ยมเช่นนี้อยู่ก่อนซาโซริมานานแล้ว
“แต่หุ่นเชิดทั้งสอง…ใครคือผู้ควบคุม?”
เย่หลินขมวดคิ้วเล็กน้อย
จากข้อมูลที่ยูโซมอบให้ เขารู้อยู่แล้วว่าชิโยะปรมาจารย์หุ่นเชิดที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดานินจาซึนะได้ใช้ชีวิตอย่างสันโดษมานานแล้ว
และปรมาจารย์หุ่นเชิดผู้ทรงพลังคนอื่นๆ รีบไปยังสนามรบพร้อมกับราสะ
แต่การควบคุมหุ่นระดับคาเงะสองตัวนั้นต้องใช้จักระจำนวนมาก นั่นทำให้เย่หลินงงงวย
หลังจากสัมผัสผ่านมันโทร่าแล้ว เย่หลินค้นพบความจริงเช่นกัน
หุ่นทั้งสองนี้ถูกพันด้วยด้ายจักระอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของวิชาหุ่นเชิดซึนะ
แต่เส้นด้ายจักระเหล่านี้ไม่ได้มาจากใคร มันมาจากแท่นบูชาที่อยู่ตรงหน้าของเขา
พูดให้ถูกคือชามที่มีหางเดี่ยวผนึกอยู่บนแท่นบูชา
“เป็นเช่นนั้น แท่นบูชาผนึกสัตว์หางเป็นแหล่งพลังงานในการขับเคลื่อนหุ่นเชิด?”
เย่หลินเข้าใจทันทีถึงสิ่งที่ยูโซพูดเกี่ยวกับคาเสะคาเงะรุ่นแรกทิ้งไว้เบื้องหลัง
คาเสะคาเงะคนนี้อุทิศชีวิตให้กับการวิจัยหนึ่งหางและวิชาหุ่นเชิด เห็นได้ชัดว่าเขาบรรลุผลสำเร็จเช่นกัน
ยังมีข่าวลือว่ารุ่นสองได้หายตัวไปอย่างลึบลับเช่นกัน
เก้าในสิบครั้งอีกฝ่ายสร้างหุ่นร่วมกับศพของรุ่นสอง และปิดผนึกไว้ในแท่นบูชาก่อนที่เขาเสียชีวิต
ตามความคิดของอีกฝ่ายควรเตรียมพร้อมรับมือสถานการณ์แบบในปัจจุบัน
หากวันนึง หนึ่งหางถูกผนึกกลับเข้าไปในแท่นบูชา
นั่นหมายความว่าหมู่บ้านนินจาซึนะไม่มีพลังสถิตร่างสัตว์หางในขณะนี้ ต้องตกอยู่ในความสับสนวุ่นวายหรืออยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญ
ในเวลานี้เมื่อมีคนอื่นที่ไม่ใช่นินจาซึนะพยายามเข้ามาที่นี่และคว้าสัตว์หางตัวนี้ไป
จากนั้นหุ่นทั้งสองจะใช้จักระของหนึ่งหางเพื่อเปิดใช้งานการสังหารศัตรู!
“คาเงะของหมู่บ้านนินจาหลักไม่มีใครเป็นหลอดไฟประหยัดน้ำมันจริงๆ”
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เย่หลินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ
แต่ในระหว่างที่เขาถอนหายใจ หุ่นทั้งสองจากฝั่งตรงข้ามเริ่มเคลื่อนไหว!
“บูม!”
ร่างของคาเสะคาเงะรุ่นสองหายไปในทันที แรงกระแทกมหาศาลของเท้าทั้งสองข้างบนพื้นสร้างหลุมขนาดใหญ่บนแผ่นหินของวิหาร
ในชั่วพริบตา ร่างของเขาปรากฏขึ้นด้านหลังเอเนล หลังจากการบิดตัวที่ผิดปกติของร่างกาย เขาโจมตีเอเนลด้วยหมัด!
จากเสียงหมัดเจาะอากาศ เพียงพอให้จินตนาการได้ว่าหมัดของคู่ต่อสู้ทรงพลังแค่ไหน!
“กลายเป็นธาตุ!”
ในเวลาเดียวกันร่างของเอเนลก็กลายเป็นสายฟ้า
“บูม!”
หมัดของรุ่นสองเจาะทะลุร่างเอเนล แต่ในขณะเดียวกันแขนของเอเนลกลายเป็นสายฟ้าเล็งไปยังอีกฝ่าย
“หมัดสายฟ้า!”
ร่างรุ่นสองถูกสายฟ้าฟาดของเอเนลพัดหายไปในทันที ทำลายกำแพงวิหารติดต่อกันหลายชั้น
ร่างของเขาพลิกอยู่ในอากาศสองสามรอบแล้วลงจอด จากนั้นโจมตีเขาใส่เอเนลด้วยความเร็วสูงที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า!
“ผู้ชายคนนี้เคยเป็นนินจากระบวนท่าก่อนที่เขาจะตาย!”
หลังจากเห็นฉากนี้แล้ว เย่หลินซึ่งควบคุมหุ่นเชิดเอเนลอดประหลาดใจไม่ได้
เขามั่นใจได้ว่าคาเสะคาเงะรุ่นที่สองซึ่งแทบไม่ปรากฏในหนังสือต้นฉบับนั้นเป็นนินจากระบวนท่าผู้ยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน
การโจมตีเมื่อกี้นี้ ในแง่ของความแข็งแกร่งกับความเร็ว แทบจะเทียบได้กับอสูรโคคุชิโบ
ถ้าเย่หลินไม่ได้ควบคุมเอเนล หุ่นเชิดที่มีภูมิคุ้มกันทางกายภาพ เย่หลินคงพบว่ามันค่อนข้างยากลำบากในการต่อสู้!
และเย่หลินสามารถมั่นใจได้ว่าคู่ต่อสู้ไม่ได้ใช้วิชานินจาโหมดจักระสายฟ้าเหมือนไรคาเงะรุ่นสาม แต่อาศัยร่างกายของตัวเองในการต่อสู้เท่านั้น
สมรรถภาพทางร่างกายแบบนี้มันบิดเบือนจริงๆ!
“ตามที่คาดไว้ของนินจาระดับคาเงะในยุคเดียวกับเซนจูฮาชิรามะ”
“นี่ยังอยู่ในสภาพหุ่นเชิด คนที่มีกระบวนท่าการต่อสู้แบบนี้ต้องแข็งแกร่งมากเมื่อเขายังมีชีวิตอยู่ มากกว่าตอนที่ตายไปแล้ว”
ดวงตาของเย่หลินสว่างขึ้นเช่นกัน
แม้ว่าอีกฝ่ายได้ถูกสร้างเป็นหุ่นเชิด แต่ในสาระสำคัญมันยังคงเป็นศพ
กล่าวอีกนัยหนึ่ง…
“ร่างกายบิดเบือนแบบนี้สามารถดึงออกมาเป็นหุ่นเชิดได้!”
แต่ในขณะที่ความคิดของเย่หลินดำเนินอยู่ ร่างของรุ่นสองปรากฏตัวขึ้นข้างๆ เอเนลอีกครั้ง!
เพียงแต่คราวนี้เขาไม่ได้โจมตีใส่โดยตรง
“ฉึบ!”
ข้อต่อทรงกลมของหุ่นเชิดทั่วร่างกายเขาเริ่มบิดและพับ จากนั้นทั้งตัวของเขาบิดเบี้ยวอย่างแปลกประหลาด กอดรัดเอเนลแน่น!
“นี่?”
เอเนลผู้ถูกกอดไว้กระพริบตาตามสัญชาตญาณ แล้วเห็นว่าหุ่นของคาเสะคาเงะรุ่นแรกที่อยู่อีกด้านหนึ่งยกมือขึ้นพร้อมกัน!
ในชั่วพริบตาพื้นด้านล่างทั้งหมดเริ่มนูนขึ้น!
พื้นของวิหารพังทลายโดยสิ้นเชิง ทรายสีเหลืองอันไม่มีที่สิ้นสุดผุดขึ้นมาจากพื้นดินราวกับมังกรดินพลิกตัว!
ทรายสีเหลืองขนาดใหญ่พุ่งขึ้นมาเกือบปกคลุมท้องฟ้าและดวงอาทิตย์ มันโถมเข้าหาเอเนลโดยตรง!
ในเวลาเดียวกัน เย่หลินรู้สึกได้ถึงวิกฤตที่มาจากหุ่นเชิดเอเนลอย่างชัดเจน
“เทคนิคการควบคุมทรายของนินจาซึนะ…ยังคงเป็นเทคนิคการปิดผนึกด้วยใช่ไหม?”
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เย่หลินควบคุมองค์ประกอบธาตุหุ่นเชิดเอเนลเพื่อแยกตัวออกจากการพัวพันของคาเสะคาเงะรุ่นสอง
การปิดผนึกเป็นหนึ่งในจุดอ่อนใหญ่ที่สุดของเอเนลในตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถเพิกเฉยการโจมตีนี้ได้!
เคาะกลองไทโกะบนไหล่ซ้ายเบาๆ!
“หกสิบล้านโวลต์ มังกรสายฟ้า!”
ขณะที่เสียงกลองดังขึ้น สายฟ้าระเบิดออกมาจากร่างของเอเนล
จากนั้นสายฟ้าขนาดใหญ่กลายร่างเป็นมังกรตะวันออกขนาดมหึมา พุ่งเข้าหาทรายสีเหลืองจากท้องฟ้า!
“บูม!”
เสียงระเบิดดังสนั่น พลังงานมหาศาลเกือบทำลายวิหาร แม้แต่กำแพงทรายที่นินจาซึนะวางไว้ก่อนหน้านี้ก็พังทลายลง เหลือเพียงแท่นบูชาตรงกลางของวิหารเท่านั้นที่ดูเหมือนว่ามันได้รับการปกป้องด้วยพลังบางอย่างและยังไม่ถูกทำลาย!
ในขณะทรายสีเหลืองจำนวนนับไม่ถ้วนตกลงมาจากท้องฟ้าราวกับหยาดฝน ดวงตาของเอเนลจับจ้องไปยังหุ่นสองตัวที่อยู่ไกลออกไป
“หุ่นเชิดก็เป็นแค่ของที่ตายแล้ว”
“เมื่อเทียบกับหุ่นเชิดของฉัน จุดอ่อนของแกยังชัดเจนเกินไป”
เมื่อพูดจบ เอเนลก้าวตรงไปหาหุ่นทั้งสองตัวโดยตรง
แต่คราวนี้หุ่นทั้งสองตัวไม่ตอบสนอง
เหตุผลนั้นง่ายมาก
เพราะด้ายจักระที่มองไม่เห็นซึ่งแต่เดิมยื่นออกมาจากแท่นบูชา…ถูกตัดออกก่อนหุ่นจะทันโต้ตอบ!
………………….
