ตอนที่ 16 มากิร่วมด้วย

　　“ฉันฆ่าเกะโทไปแล้ว”

　　โกโจ ซาโตรุพูดอย่างเฉยเมยใส่อิเอย์ริ โชโกะ ซึ่งกำลังจัดการศพในโรงเรียนไสยเวท

　　หลังจากได้ยินคำพูดของโกโจ ซาโตรุ สีหน้าของอิเอย์ริ โชโกะก็ไม่ได้มีความผันผวนมากนัก

　　เธอเงยหน้าขึ้นมา เผยให้เห็นดวงตากลมโตที่ดูเกียจคร้าน เมื่อรวมกับรอยคล้ำใต้ตา มันให้ความรู้สึกเหมือนคนที่เหนื่อยล้าตลอดเวลา

　　“ศพอยู่ที่ไหน”

　　โชโกะถาม

　　“ฉันฝังมันแล้ว”

　　โกโจ ซาโตรุตอบแบบเรียบๆ

　　อิเอย์ริ โชโกะเป็นนักเรียนรุ่นเดียวกับโกโจ ซาโตรุและเกะโท สุงุรุ

　　เธอรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนสนิททั้งสองคนเป็นอย่างดีจึงไม่ได้พูดอะไรมาก

　　แม้ว่าการที่โกโจ ซาโตรุฝังเกะโทจะถือผิดหลักก็ตาม

　　เพราะหลังจากการตายของผู้ใช้คุณไสยที่ทรงพลังหรือนักสาปแช่ง มีแนวโนม้ที่จะกลายเป็นวิญญาณคำสาปที่น่าสะพรึงกลัว

　　แต่อิเอย์ริ โชโกะผู้รู้ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองก็รู้ดีว่าไม่มีใครสามารถหยุดการตัดสินใจของโกโจ ซาโตรุได้

　　ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก

　　ขณะเดียวกันบนป่าภูเขาในชนบท มีแผ่นหินแกะสลักวางอยู่

　　มีตัวอักษรตัวใหญ่ห้าตัวสลักไว้ว่านั่นคือหลุมศพของเกะโท สุงุรุ

　　“ฟุ่บ!”

　　มีเสียงแผ่วเบาดังออกมา เป็นมือข้างนึงที่ทะลุผ่านชั้นดิน และเขี่ยดินรอบๆออกไป

　　ในไม่ช้า เกะโท สุงุรุที่ตายไปแล้วก็ปรากฏตัวออกมาอย่างสมบูรณ์

　　แต่ในขณะนี้ เกะโท สุงุรุสูญเสียแขนขวาไปข้างหนึ่ง และหนังศรีษะก็หายไป

　　ทำให้เห็นก้อนสมองบนหัวของเกะโท

　　“ควบคุมคำสาป ในที่สุดก็มาอยู่ในมือฉันแล้ว”

　　เคนจาคุที่กำลังควบคุมร่างเกะโทอยู่ส่งเสียงหัวเราะอย่างชั่วร้าย

　　เขายิ้มแปลกๆก่อนจะเดินออกจากป่าไป

………………………….

　　หลังจากเหตุการณ์แห่ราตรีร้อยอสูรที่เกิดจากเกะโทผ่านพ้นไป ทุกอย่างก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกครั้ง

　　นอกจากการเรียนและฝึกฝนทุกวันแล้ว นักเรียนปีหนึ่งทั้งห้าคนยังเริ่มมีส่วนร่วมในกิจกรรมต่างๆ

　　ในเวลานี้ ที่ด้านนอกอาคารร้าง เซนอิง มากิกำลังออกทำภารกิจร่วมกับโกโจ คาเอเดะ เพื่อปัดเป่าวิญญาณคำสาประดับต่ำ

　　แม้ว่าระดับของเซนอิง มากิจะไม่สามารถเลื่อนขั้นได้จากการขัดขาของตระกูลเซนอิง

　　แต่ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเธอก็มาถึงระดับ2แล้ว เพราะงั้นเธอจึงสามารถรับมือกับงานแบบนี้สบายๆ

　　“นายแข็งแกร่งขนาดนั้นได้ยังไงทั้งที่โดนคำสาปสวรรค์เหมือนกัน?”

　　ระหว่างทางไปอาคารร้าง มากิก็ถามโกโจ คาเอเดะ

　　แม้ว่าโกโจ คาเอเดะจะแกล้งโง่เรื่องความแข็งแกร่งของตัวเองก็ตาม

　　แต่มากินั้นเชื่อไปแล้วว่าคาเอเดะคือคนที่ช่วยเธอไว้และจัดการเกะโท สุงุรุในวันนั้น

　　มากิอยากจะหัวเราะออกมาดังๆเมื่อนึกถึงโกโจ ซาโตรุที่กำลังสืบสวนเพื่อหาคนที่ทำให้เกะโท สุุงุรุบาดเจ็บสาหัสทั้งที่คนที่ลงมือคือน้องชายผู้ไม่เอาไหน

　　และเธอยังตั้งตารอว่าโกโจ ซาโตรุจะตอบสนองอย่างไรหลังจากรู้เรื่องนี้

　　และเธออยากรู้แม้กระทั่งปฏิกริยาตอบสนองจากตระกูลโกโจที่มองว่าโกโจ คาเอเดะเป็นความอัปยศของตระกูลมาโดยตลอดว่าจะเป็นยังไง

　　“แข็งแกร่งอะไรของเธอ? ฉันก็มีแค่ความหน้าหนาหน้าด้านเท่านั้นแหละ”

　　โกโจ คาเอเดะยังคงแสร้งทำเป็นโง่ต่อไป

　　มากิไม่สนใจคำเสแสร้งของโกโจ คาเอเดะ เพราะเธอคุ้นเคยกับมันแล้ว

　　แถมเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ก็ทำให้เธอต้องอับอายมาแล้ว เพราะงั้นเธอจึงไม่สนใจอะไรเลย

　　เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ มากิก็รู้สึกว่าเธอพอจะเข้าใจแล้วว่าทำไมโกโจ คาเอเดะถึงแข็งแกร่งมาก

　　เธอรู้สึกว่าคำพูดของโกโจ คาเอเดะนั้นเมคเซนส์

　　การหน้าด้านก็ถือเป็นความแข็งแกร่ง

　　“สอนทักษะของนายให้ฉันสิ แล้วฉันจะไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกใคร”

　　มากิพูดโดยมีความคิดที่ว่าการเป็นคนหน้าด้านสามารถทำให้แข็งแกร่งขึ้นได้ เธอจึงมองโกโจ คาเอเดะอย่างคาดหวัง

　　โกโจ คาเอเดะก็หมดคำจะพูดกับมากิแล้วเช่นกัน

　　เมื่อไม่กี่วันก่อน มากิเขินอายและโกรธเพราะคำพูดของพวกแพนดาและคนอื่นๆ ดังนั้นเธอจึงวิ่งหนีไป

　　อย่างไรก็ตาม ภายในไม่กี่วันต่อมา มากิก็เพิกเฉยต่อคำล้อเลียนพวกนี้

　　เธอจ้องมองเขาเหมือนพวกผู้คุมเฝ้านักโทษทุกวัน ถามว่าทำไมเขาถึงปิดบังความแข็งแกร่งของตัวเอง

　　มีพลังขนาดนี้ได้ยังไง?

　　จากนั้นเขาก็เริ่มมีความคิดที่ว่า ทำไมไม่ดึงเอามากิมาเป็นพวกซะเลยล่ะ?

　　หลังจากคิดได้สักพัก คาเอเดะก็มองไปที่มากิซึ่งกำลังมีสีหน้าคาดหวังและพูดอย่างจริงจัง

　　"มันก็ไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้นะ ที่จะสอนเธอ แต่ว่าเธอต้องห้ามเปิดเผยความแข็งแกร่งของตัวเองจนกว่าจะเกิดเรื่องร้ายแรงถึงชีวิตขึ้น"

　　แม้ว่าทุกวันนี้จะดูสงบและไม่มีเรื่องร้ายแรงเป็นพิเศษ

　　แต่โกโจ คาเอเดะนั้นรู้ดีว่าเหตุการณ์ของเกะโท สุงุรุนั้นเป็นเพียงจุดเริ่มต้น

　　แม้จะมีคนไม่มากที่แข็งแกร่งกว่าเกะโท สุงุุรุ แต่มีคนอีกมากมายที่โหดเหี้ยมอมหิต และมีแผนการที่แยบยลกว่าเกะโท สุงุรุ

　　เช่นเคนจาคุที่เข้าสิงเกะโทอยู่ในตอนนี้

　　นี่ถือเป็นโปเกม่อนมาสเตอร์ระดับเทพ

　　ด้วยการควบคุมวิญญาณคำสาปจากเกะโท สุงุรุ เขาใช้กลยุทธ์ต่างๆเพื่อก่อให้เกิดการต่อสู้กันระหว่างผู้ใช้คุณไสยและเหล่าวิญญาณคำสาป

　　นอกจากการไล่ตามหาโปเกม่อนระดับพิเศษ ก็คอยก่อความวุ่นวายในโลกของผู้ใช้คุณไสยไปเรื่อยๆ

　　ถือเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านกลยุทธ์จริงๆ

　　นอกจากเคนจาคุแล้ว ยังมีเรียวเมง สุคุนะที่ถูกขนานนามว่าเป็นราชาคำสาปในโลกนี้อีกด้วย

　　อีกไม่กี่เดือน ชายคนนี้ก็จะปรากฏออกมาแล้วเช่นกัน

　　โลกจะวุ่นวายมากในเวลานั้น

　　ดังนั้นด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา แม้จะเปิดเผยออกไปก็คงช่วยอะไรไม่ได้มากนัก

　　ควรรอจนกว่าความแข็งแกร่งจะเหนือกว่าทุกคนบนโลกใบนี้ก่อนค่อยเปิดเผยออกมา

　　“ได้เลย ไม่ต้องกังวล ฉันจะเก็บไว้เป็นความลับที่สุด”

　　มากิดูตื่นเต้นหลังจากได้ยินว่าโกโจ คาเอเดะยอมรับแล้ว

　　เธอพยักหน้ารัวๆราวกับไก่จิกข้าว

　　รูปลักษณ์ที่เย็นชาและเย่อหยิ่งในอดีตหายไปหมดแล้ว

　　เหตุผลหลักก็คือมากิรู้สึกว่าเธอเข้าใจความลับของโกโจ คาเอเดะแล้ว เธอจึงวางการ์ดลงโดยไม่รู้ตัว และเริ่มแสดงตัวตนที่แท้จริงของเธอออกมา