ตอนที่แล้วตอนที่ 2 จูน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 4 ไรส์ซิ่งสตาร์

ตอนที่ 3 สกิลเป็นศูนย์


สั่งเจ้าพ่อไปเป็นไอดอล

ตอนที่ 3 สกิลเป็นศูนย์

[นี่คือสถานะของคุณโฮสต์ ทุกสถานะมาจากทักษะดั้งเดิมของชเวจุนโฮ]

- เสียงร้อง: C+

- การเต้น: D-

- ภาพลักษณ์: C

- การแร็พ: E-

- เสน่ห์: E+

จูนมองสถานะด้วยสายตาเบิกกว้าง เอาจริงดินี่เขาเป็นเด็กฝึกหัดมาตั้ง 6 ปี แต่กลับมีสถานะแค่เท่านี้ได้? ไม่น่าแปลกใจที่เขาจะไม่ได้เดบิวต์ ขนาดป๋อเหวินก็อาจมีสถานะที่ดีกว่านี้!

[คุณไม่ควรพูดถึงคนตายแบบนั้นนะโฮสต์]

จูนกลอกตา “แล้วฉันจะเป็นไอดอลทั้งที่มีสถานะแบบนี้ได้ยังไง? นี่มันเป็นไปไม่ได้!”

[ไม่ต้องกังวลนะโฮสต์ สถานะของคุณสามารถพัฒนาได้ตลอด เมื่อคุณทำภารกิจหลักและภารกิจเสริมสำเร็จ คุณจะมีโอกาสอัปเกรดค่าทักษะของคุณ]

"ฉันสามารถอัพเกรดตอนนี้ได้เลยไหม?"

[นี่คือภารกิจของคุณประจำวันนี้:

1. ชงกาแฟให้คุณยายผู้ชราชั้นล่าง

2. ร้องเพลงโดยไม่มีเสียงแตก

3. มีใครสักคนชมคุณว่า "หล่อ"

ภารกิจจะถูกแทนที่ด้วยภารกิจใหม่ก็ต่อเมื่อคุณทำภารกิจสำเร็จ]

จูนเยาะเย้ย ภารกิจพวกนี้มันง่ายจะตาย! เขาตัดสินใจเลือกอันแรกให้เสร็จก่อนเลยเพื่อที่อย่างน้อยเขาก็สามารถร้องเพลงได้ดีขึ้น

เขาชงกาแฟแล้วลงไปชั้นล่างพลางเคาะประตู ใช้เวลาไม่นานก่อนที่ประตูจะเปิด แต่คนเปิดไม่ใช่คุณยายผู้เฒ่า กลับเป็นเด็กน้อยที่มองดูเขาด้วยดวงตาเบิกกว้าง

“ยายนายอยู่ไหนเจ้าหนู?”

เด็กน้อยเพียงมองเขาด้วยความหวาดกลัวก่อนที่จะเริ่มหลั่งน้ำตา

“ไรเนี้ย? ร้องไห้ทำไม เฮ้ยน้องบอกมาว่ายายนายอยู่ที่ไหน!”

นั่นยิ่งทำให้เด็กน้อยยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิม ทำให้จูนปวดหู เขาเดาะลิ้นของเขาและคุกเข่าลงไปให้อยู่ในระดับเดียวกัน เขาพยายามจะยิ้ม แต่มันก็กลับทำให้หน้าตาเขาบูดบึ้งอย่างน่ากลัว

"พายายของนายมาเจอฉันทีดิ"

เด็กน้อยยังคงคร่ำครวญและปัดถ้วยกาแฟที่กำลังร้อนจัดไปทางจูน ทำให้ของเหลวนั่นกระเซ็นไปทั่วหน้าอกและใบหน้าของเขา

เจ้าปีศาจน้อย!” เขากรีดร้องขณะที่เขาพยายามเช็ดหน้าด้วยเสื้อเชิ้ตของเขา แล้วประตูก็กระแทกปิด และเขาก็เหลือเพียงใบหน้าที่โดนลวกเต็มๆ

[คุณต้องรีบล้างหน้านะโฮสต์ ไม่งั้นอาจเกิดแผลเป็นได้]

จูนเดินย่ำขึ้นไปชั้นบนด้วยอารมณ์บูดบึ้ง เขาคิดว่าเขาจะได้อัพเกรดทักษะสักหน่อย แต่เจ้าเด็กน้อยนั่นก็มาทำลายทุกอย่าง! ดูเหมือนว่าภารกิจเหล่านี้จะไม่ง่ายอย่างที่เขาคิดเสียแล้ว

เขาไปห้องน้ำเพื่อเอาน้ำเย็นราดหน้า และขมวดคิ้วเมื่อเห็นว่าตอนนี้ดูแย่แค่ไหน ใบหน้าของเขาแดงจากการโดนของเหลวร้อนลวก แล้วยังมีรอยแผลเล็กๆ จากเอาหัวไปโหม่งกระจกจนแตก ไม่พอยังมีรอยช้ำบนศีรษะเนื่องจากการเป็นลมล้มเมื่อไม่นานนี้

เขาเดาะลิ้นแล้วออกจากห้องน้ำ ตั้งใจที่จะยกระดับสถานะของเขา อย่างไรก็ตาม ดูสาระรูปปัจจุบันของเขาแล้ว ดูท่าจะไม่สามารถทำภารกิจที่สามให้สำเร็จได้อย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจลองเลือกอันที่สองแทน

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและมองหาเพลง เขาเล่นเพลง Shining Light ของวง IMMORTALS ต่อให้เขาไม่อยากจะยอมรับแค่ไหนก็ตาม แต่เขารู้จักเพลงจากวงไอดอลมากมายเนื่องจากเหม่ยหลิงมักจะเปิดเพลงพวกนี้กรอกหูเขาอยู่ทุกวี่ทุกวัน นานวันเข้า เขาก็รู้เรื่องเคป๊อปพอๆ กับน้องสาวของเขานั่นแหละ

นอกเหนือจากนั้น เพลงที่เขาฟังส่วนใหญ่ก็เป็นเพลงจากปี 70 ไม่ก็เพลงแร็พของจีน เพราะคนในแก๊งของเขาล้วนชอบดนตรีแนวนี้

เขาหลับตาและพยายามร้องเพลงตาม ความจริงแล้วจุนห่าวเดิมก็เป็นนักร้องที่ค่อนข้างเก่งตอนที่เขายังอยู่ในร่างเก่า มันเคยเป็นความฝันของเขาในวัยเยาว์ฝันที่จะเป็นนักร้องอาชีพ แถมเหล่าแม่ชีมักจะให้เขาคอยร้องเพลงให้เด็กๆ ฟังเสมอ ครั้งเมื่อตอนที่พวกเขายังอาศัยอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาโตขึ้นความสนใจของก็มุ่งไปที่โลกแห่งความเป็นจริง เขาได้ตระหนักแล้วว่าการเป็นนักร้องเป็นอาชีพที่สงวนไว้สำหรับพวกคนมีตังค์เท่านั้น พวกเขายังต้องฝึกฝนและรอจนกว่าพวกโปรดิวเซอร์จะชอบพวกเขาจริงๆ ก่อนถึงจะเริ่มสร้างรายได้ให้ตัวเองได้ เขาจึงละทิ้งความฝันนั้นทันทีและตัดสินใจมาเป็นเจ้าพ่อ

เขาหลับตาและนึกถึงตอนที่เขายังร้องเพลงเมื่อครั้งยังเป็นเด็ก

“ในคืนที่มืดมนที่สุด มีแสงวูบวาบเข้ามาที่ดวงตาของฉัน

แวววาวเป็นประกายที่ส่องไปถึงท้องฟ้า

ดวงประทีปแห่งความหวัง เปลวไฟที่แผดเผาอย่างเจิดจ้า

ฉันหันหน้าหนีไม่ได้ มันจุดประกายบางสิ่งที่อยู่ลึกข้างใน

ผ่านการทดลองและน้ำตา ผ่านพายุและสายฝน

แสงนั้นยังคงส่องแสง มันกระซิบชื่อของฉัน

และในขณะที่ฉันเดินไปตามเส้นทางนี้ไม่แน่ใจและไม่แน่ใจ

ฉันรู้ลึกๆ ข้างในความฝันของฉันจะคงอยู่

คุณคือแสงสว่างที่ส่องนำทางฉันตลอดทั้งคืน

คุณคือไฟที่แผดเผา ปลุกจิตวิญญาณของฉันให้สว่างไสว

ท่ามกลางความสงสัย ฉันจะกางปีกและบินไป

เพราะความฝันไม่มีวันตาย ย่อมไปถึงสุดฟ้า"

จูนร้องจนจบเพลงโดยไม่มีปัญหาใดๆ เสียงของเขายังมีสั่นๆ อยู่บ้างเพราะเส้นเสียงที่ด้อยพัฒนาของร่างจุนโฮ แต่ทักษะในอดีตของเขากลับยังมีประโยชน์ ทำให้เสียงของเขาไม่เพี้ยนและเป็นน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยศักยภาพ

ขณะที่เขาลืมตาขึ้น เขาเห็นหน้าจอปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

[ยินดีด้วย! คุณทำภารกิจที่สองสำเร็จ โปรดเลือกทักษะที่ต้องการพัฒนา]

จูนเอามือไว้ใต้คางแล้วคิดอยู่พักหนึ่ง เสียงของเขามีศักยภาพมาก และถ้าเขาปรับปรุงทักษะนี้เพิ่ง เขาก็มีโอกาสเดบิวต์ได้ง่ายขึ้น

“เสียงร้อง” เขากล่าว

[เลือกได้ดี!]

[เสียงร้อง+1]

[ระดับปัจจุบัน: B-]

“เธอจะไม่รีภารกิจใหม่เหรอ?” เขาถามระบบ

[ภารกิจจะถูกรีเซ็ตก็ต่อเมื่อคุณทำครบทั้งเซ็ตเท่านั้น โปรดพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อดำเนินการให้เสร็จสิ้น โฮสต์ ระบบหวังว่าคุณจะปรับปรุงได้ก่อนที่การแข่งขันจะเริ่มต้น]

"การแข่งขันหรอ?" จูนถามอย่างตกตะลึง

[ทำไมอ่อใช่! นี่ฉันลืมบอกอะไรคุณไปหรือเปล่า?]

"ก็ใช่หน่ะสิ!"

[โอ่ฉันผิดเอง! ชเวจุนโฮได้ไปสมัครเข้าร่วมรายการไอดอลเซอร์ไววัลก่อนที่เขาจะเสียชีวิต และเขาก็ได้รับการตอบรับแล้ว]

[ตอนนี้คุณจึงเป็นส่วนหนึ่งของรายการยอดนิยมของประเทศ "Rising Stars!" ระบบขอให้คุณโชคดี]

_____________________________

เพจแปลถ้าเช่นนั้นข้าขอลา

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด