ตอนที่ 18 : ตื่นเต้นมีผลงานอีกแล้ว!
ตอนที่ 18 : ตื่นเต้นมีผลงานอีกแล้ว!
ปืน!
และอาวุธสังหารจากปีนั้น!
หลังจากได้ยินคำพูดของเหล่าไมทุกคนก็อ้าปากค้าง ขณะที่เหล่าไมยังคงรายงานต่อไป
“ตอนนี้คนร้ายก็สงบลงแล้ว แต่อาการบาดเจ็บยังสาหัสอยู่นิดหน่อย เกรงว่าจะต้องได้รับการรักษาในโรงพยาบาลขั้นสูง…”
อันที่จริงเหล่าไมตกตะลึงเป็นเวลานานเมื่อได้ยินอาการบาดเจ็บของจ้าวตงเฉียง เมื่อเขาพูดในเวลานี้ใบหน้าของเขาก็บิดเบี้ยวเล็กน้อยและเขารู้สึกเจ็บปวดไปด้วยเล็กน้อย
แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกสดชื่นเล็กน้อยในใจด้วย!
นี่คือจ้าวตงเฉียงเลยนะ!
ชีวิตมากมายต้องจบภายใต้มือของเขา ไม่ต้องพูดถึงการลอบสังหารเจ้าหน้าที่ตำรวจสองคนตอนเขาหลบหนีเลย...
แม้ว่าขยะประเภทนี้จะถูกเตะเป็นชิ้นๆแต่เขาก็ยังรู้สึกว่ามันเบาไปอยู่ดี!
เหล่าไมมองจ้าวตงเฉียงที่เป็นอัมพาตอยู่บนพื้นเหมือนสุนัขที่ตายแล้ว คุกเข่าเหมือนขันทีและเขาก็รู้ว่าไข่ของชายคนนี้แตกสาหัสไปแล้ว...
หลังจากได้ยินรายงานของเหล่าไมแล้วเจ้าหน้าที่ตำรวจฝั่งตรงข้ามก็ตกใจ
โดยเฉพาะผู้กำกับคนอื่นๆ
“ให้ตายเถอะ! นายไม่ได้บอกว่าอาการบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้นหรอ แล้วนายจะใช้รถพยาบาลทำไม?”
“เนื่องจากมีมีดสั้นและปืนด้วย ต้องเป็นจ้าวตงเฉียงแน่ๆ”
“อาพี่ชาย! ภายในวันเดียว คุณจับคนร้ายได้สองคนจริงๆ…”
“มองดูท่าทางพึงพอใจของนายแล้ว เป็นไปได้ไหมที่คนร้ายจะถูกซู่ซวนจับอีกแล้ว?”
“เก่งเกินไปแล้ว ครั้งก่อนที่จับเกาฉีได้ก็ได้ผลงานระดับสามไปและตอนนี้จ้าวตงเฉียงอีกคน... ฉันเกรงว่ามันคงจะเป็นผลงานระดับสามอีกแน่?”
“ซู่ซวนกำลังจะดังแล้ว!”
หลังจากได้ยินเสียงจากวิทยุ เพื่อนร่วมงานที่ตกใจที่ซู่ซวนจับอาชญากรที่ต้องการตัวได้อีกคนก็มองซู่ซวนด้วยความตกใจ จากนั้นพวกเขาก็รู้ว่าเขาจะได้รับผลงานระดับสามอีกครั้ง...
คิดแล้วทำให้คนตาแดงด้วยความอิจฉาจริงๆ!
พระเจ้ารู้ดีว่าพวกเขาอยู่ในสถานีตำรวจมาหลายปีแล้วและถ้าพวกเขาต้องการได้รับผลงานระดับสาม พวกเขาทุกคนก็ต้องพยายามอย่างหนัก
แต่ซู่ซวนกลับได้มาสองอย่างง่ายดาย!
ไม่ต้องพูดถึงความอิจฉาของตำรวจ แม้แต่ผู้กำกับสถานีตำรวจอื่นๆก็อดไม่ได้ที่จะอิจฉาในเวลานี้
“พระเจ้า เหล่าไมโชคดีจริงๆ”
“ได้ตัวอาชญากรที่ต้องการตัวทั้งหมด 2 คนในเวลาสั้นๆ!”
“ซู่ซวน? ฉันสามารถดึงตัวเขามาทำงานได้ไหม ฉันหวังว่าจะมีคนแบบนี้อยู่ในมือของฉันบ้าง…”
“อะไรนะ? นายคงกำลังฝันอยู่ใช่ไหม ฉันยังอยากให้เขามาหาฉันด้วยซ้ำ…”
“สามารถจับคนร้ายได้วันละสองคนและพวกเขาก็เป็นคนเลวทรามที่สุด การเป็นตำรวจธรรมดาๆแบบนี้ถือเป็นการสูญเสีย...หากไม่ติดอะไรก็ควรให้เขาไปเป็นตำรวจพิเศษดีกว่า...”
“นี่มันช่างโชคดีอะไรขนาดนี้ แม้แต่อาชญากรตามหมายจับที่ฆ่าตำรวจด้วยปืนก็ยังถูกจับลงมาได้ การจับอาชญากรที่ต้องการตัวเหมือนกับการเล่นแบบนี้…”
ในขณะที่ผู้กำกับหลายคนกำลังพูดคุยกัน ในที่สุดผู้บัญชาการของเมืองก็ตระหนักได้และมีสีหน้าตื่นเต้นปรากฏบนใบหน้าของเขาในทันที
เขาพูดทันทีว่า “ในกรณีนี้ เราต้องนิ่งไว้ ฉันจะพาทีมตำรวจอาชญากรและรถพยาบาลไปที่นั่น...”
“เขาต้องถูกขังไว้จะต้องไม่ปล่อยให้หลบหนีอีก!”
ผู้บัญชาการประจำเมืองได้ออกคำสั่งไปแล้วและจะต้องไม่ทิ้งผู้กำกับสถานีอื่นไว้ข้างหลัง
เขาสั่งให้ใครสักคนขับรถตรงไปที่สถานีตำรวจเจียงเฉิง
ในช่วงเวลาสั้นๆรถตำรวจหลายสิบคันทั่วทั้งเมืองก็ผ่านสถานที่ต่างๆและตรงไปยังสถานีตำรวจเจียงเฉิง
คนเดินถนนบนถนนเห็นเหตุการณ์นี้จึงแปลกใจเล็กน้อยที่ครั้งนี้เห็นตำรวจออกมามากมาย
เป็นไปได้ไหมว่าจะมีการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่อีกครั้ง?
ชายที่เพิ่งอุ้มทารกเห็นฉากนี้ ขาของเขาก็อ่อนแรงทันทีและทารกในอ้อมแขนของเขาก็ตกลงพื้น แต่เขาไม่มีเวลาอุ้มกลับมันขึ้นมาและรีบเดินตรงไปไกล...
อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอ่อนแอในใจและเท้าของเขาก็เริ่มอ่อนแรงเมื่อวิ่งหนี
หรือว่าพวกตำรวจจะรู้แล้วว่าฉันกำลังหลบซ่อนอยู่ที่นี่?
ในเวลานี้ ในสถานีตำรวจเจียงเฉิงตำรวจทุกคนกำลังระมัดระวังและเจ้าหน้าที่ตำรวจทุกคนก็จ้องมองจ้าวตงเฉียงซึ่งถูกล้อมรอบอยู่ตรงกลางอย่างใกล้ชิด
ในขณะนี้ จ้าวตงเฉียง ขดขาของเขา เหงื่อหยดลงมาจากหน้าผาก ใบหน้าของเขาซีดมากจนแม้แต่ริมฝีปากของเขาก็สั่น
ถ้าไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ตรงนั้นก็จะไม่มีใครรู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาตอนนี้เป็นอย่างไร
พวกเขาแค่ได้ยินมาว่าไข่แตก...
เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคนมองไปที่ซู่ซวนโดยไม่รู้ตัว โดยคิดว่าผู้ชายคนนี้ค่อนข้างโหดเหี้ยม!
ไม่นานหลังจากนั้น บรรดาผู้นำก็มาถึง
และเป็นผู้บัญชาการตำรวจเกาเจี้ยนหลินที่มาถึงก่อน!
หลังจากที่เกาเจี้ยนหลินเข้ามา เขาก็ตรงไปหาจ้าวตงเฉียงก้มศีรษะและมองอย่างระมัดระวัง
ในเวลานี้ ซู่ซวนได้ถอดหน้ากากของจ้าวตงเฉียงออกแล้วและเกาเจี้ยนหลินก็ค้นพบแล้วว่าบุคคลนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากจ้าวตงเฉียงที่หลบหนีมาสามปีแล้ว!
การค้นพบนี้ทำให้หัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้นและเขากังวลมากจนจู่ๆเขาก็หัวเราะออกมา!
"ฮ่าฮ่าฮ่า! จ้าวตงเฉียง เป็น จ้าวตงเฉียง จริงๆ!
"ดีดี!
“ชายคนนี้หลบหนีมาสามปีแล้วและในที่สุดเราก็จับเขาได้!”
“แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าทำไมผู้ชายคนนี้ถึงมาปรากฏตัวในเขตอำนาจของเรา แต่เขาก็ยังถูกจับอยู่ดี ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าใครจะต้องทนทุกข์ทรมานอีก”
ในช่วงสามปีที่ผ่านมา ร่องรอยเดียวที่ตำรวจสามารถยืนยันได้ว่าจ้าวตงเฉียงปรากฏตัวคือมีผู้ค้ามนุษย์ที่ถูกฆ่า...
เนื่องจากภรรยาของเขาถูกลักพาตัว จ้าวตงเฉียง ดูเหมือนจะมีปัญหาใหญ่ในใจของเขา ไม่ว่าจะเป็นผู้ค้ามนุษย์หรือผู้ซื้อ ตราบใดที่เขารู้เรื่องนี้ คนพวกนั้นก็หนีไม่พ้นเงื้อมมือของเขา...
ดังนั้นหากคนประเภทนี้ปรากฏตัวตำรวจก็จะระมัดระวังอย่างแน่นอน ท้ายที่สุดแล้ว ไม่ใช่เรื่องใหญ่หากมีการโจรกรรมเล็กน้อยในเขตอำนาจของพวกเขา ถึงจะมีสื่อลามก การพนันและยาเสพติดบ้างก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
แต่ตราบใดที่มีชีวิตมนุษย์มาเกี่ยวข้อง มันก็จะเป็นเรื่องที่ร้ายแรงอย่างยิ่ง
เอาเป็นว่าถ้ามีกรณีเกี่ยวกับชีวิตมนุษย์สักกรณีก็จะส่งผลต่อการประเมินของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องตลอดทั้งปี...
โชคดีที่ จ้าวตงเฉียง เพิ่งมาและก่อนที่เขาจะมีเวลาลงมือ เขาก็ถูกซู่ซวนจับตัวไปก่อน...
ผู้บัญชาการคิดถึงเรื่องนี้จึงหันไปถามผู้กำกับหลายคนทันที
“ช่วงนี้มีคดีคนหายบ้างไหม?”
ผู้กำกับหลายคนจำเรื่องนี้ได้และส่ายหัวทันที "ไม่มี
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ผู้บัญชาการก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อพวกเขาเห็นซู่ซวน พวกเขาก็มีรอยยิ้มที่พึงพอใจบนใบหน้าของพวกเขาเช่นกัน
มีแม้กระทั่งความรู้สึกของการรอดชีวิตหลังภัยพิบัติ
หากซู่ซวนไม่จับจ้าวตงเฉียงในครั้งนี้และเมื่อเขาฆ่าใครสักคนก่อนจะวิ่งหนีอีกครั้ง มันก็จะสายเกินไปที่ตำรวจจะค้นพบเขา...
โชคดีที่ซู่ซวนจับเขาได้ก่อน!
“เหล่าไม คุณมีเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ดีจริงๆ!” เกาเจี้ยนหลินกล่าวทันทีว่า "ถ้าเขาไม่อยู่ใต้การบังคับบัญชาของคุณ ฉันคงอยากจะเอาตัวเขาไปแล้ว!
