บทที่ 55 ตำนานแดนมังกรสิ้นสุดลงแล้ว?

บทที่ 55 ตำนานแดนมังกรสิ้นสุดลงแล้ว?

มองภาพเหตุการณ์ตรงหน้า ชูเฟิงเปิดปากถามทันที “วิชากังฟูนี้เป็นยังไงบ้าง?”

ชูเซี่ยสูดหายใจเข้าลึกๆ พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “《วิชาเทพมังกร》นี้ ไม่ใช่กังฟูทั่วๆไป”

“ถ้าฝึกมันถึงจุดสูงสุดแล้ว จะกลายร่างเป็นมังกรได้!”

“เพียงแต่ว่า การบรรลุถึงขั้นนั้น เกรงว่าจะไม่ใช่เรื่องง่าย”

ชูเฟิงพยักหน้า “มันก็แน่อยู่แล้ว เพราะการแสวงหาความแข็งแกร่ง ไม่มีอะไรที่ได้มาง่ายๆ”

“ฉะนั้น จำไว้ให้ดีว่าห้ามใจร้อน ต้องค่อยเป็นค่อยไป”

“ครับ ผมก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน”

ชูเซี่ยพยักหน้า พูดด้วยเสียงต่ำว่า “แต่หลังจากได้อ่านบันทึกขั้นแรกของมัน ผมว่าผมแข็งแกร่งขึ้นไม่น้อยเลย”

ว่าจบ ชูเซี่ยยกมือขึ้น เปิดใช้งาน《วิชาเทพมังกร》

วินาทีถัดไป บนแขนเขา จู่ๆก็เริ่มผุดเกล็ดมังกรขึ้นทีละชิ้น ทีละชิ้น

เกล็ดมังกรเหล่านี้ เปล่งประกายแวววาวเหมือนโลหะ ดูก็รู้ว่ามีพลังป้องกันสูงมาก

และด้วยการปกคลุมของเกล็ดมังกร มันทำให้แขนขวาของชูเซี่ยดูเปี่ยมไปด้วยพลัง!

เห็นได้ชัด ว่านี่คือความสามารถของ《วิชาเทพมังกร》

แม้ว่าชูเซี่ยเพิ่งเริ่มฝึก แต่ก็สามารถสร้างผลลัพธ์ที่ดีเยี่ยม!

หลังจากได้เห็นเหตุการณ์ตรงหน้า กระทั่งในดวงตาของเสี่ยวจิน ก็ยังทอสีสันแปลกๆโดยไม่รู้ตัว

มันบินวนเวียนรอบๆชูเซี่ย ขณะเดียวกันก็ส่งเสียงหวีดเบาๆของมังกรน้อย

เพราะบนตัวชูเซี่ยในตอนนี้ ทำให้มันสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่อบอุ่นและเป็นกันเอง

ชูเฟิงหัวเราะเบาๆ  “ชัดแล้วว่ากังฟูที่ลูกฝึกคือวิชาเทพมังกรของแท้จริงๆ”

“ดูสิ แม้แต่เสี่ยวจินก็ยังอยากสนิทกับลูก”

ชูเซี่ยยิ้ม เอื้อมมือไปลูบหัวเสี่ยวจินเบาๆ

หลังจากแลก《วิชาเทพมังกร》แล้ว พ่อลูกก็ไม่เหลือดาร์คคริสตัลในมืออีก

อย่างไรก็ตาม สำหรับชูเฟิง แค่สามารถซื้อกังฟูดีๆแบบนี้ได้ ก็ถือว่าเกินความคาดหมายแล้ว

“พ่อ ลุยกันต่อเถอะ” ชูเซี่ยพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม “ถึงเวลาไปชั้น 11 แล้ว”

หลังจากฝึกวิชาเทพมังกรแล้ว ชูเซี่ยก็แทบอดใจรอไม่ไหวที่จะทดสอบพลังของตัวเอง ว่ามันแกร่งขึ้นเพียงใด

แล้วอีกอย่าง เพื่อให้การฝึกฝนเป็นไปอย่างรวดเร็ว มันจำเป็นต้องสร้างความก้าวหน้าผ่านการต่อสู้จริง

ความรู้ที่ได้มาจากกระดาษนั้นตื้นเขิน หากอยากบรรลุมันจริงๆมีแต่ต้องลงมือทำ!

มองชูเซี่ยที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ ชูเฟิงอดหัวเราะไม่ได้

“ตกลง ถ้าอย่างนั้นก็ไปกันเถอะ”

ต่อมา ทั้งคู่ก็ออกจากชั้น 10 อย่างไม่ลังเล

ชั้น 11 ของหอคอยบาเบล ระดับความยากไม่ได้เพิ่มขึ้นมากนัก มีสัตว์ประหลาดระดับ B หนึ่งตัว และสัตว์ประหลาดระดับ C ขั้นสูง สองตัว

พอมีประสบการณ์ในการต่อสู้กับจิ้งจอกสามหางแล้ว ทำให้การต่อสู้กับสัตว์ประหลาดระดับ B ในครั้งนี้ ง่ายดายกว่าเดิมมาก

ประกอบกับเขาได้รับกังฟู 《วิชาเทพมังกร》ส่งผลให้พลังรบของชูเซี่ยในตอนนี้ แก่กล้ากว่าเดิมมาก

ในการต่อสู้ครั้งนี้ เขาใช้วิธีต่อสู้แบบกองโจร ลงแรงน้อยที่สุด แต่สามารถฆ่าสัตว์ประหลาดระดับ C สองตัวได้

จากนั้น ในสถานการณ์แบบตัวต่อตัว ชูเซี่ยก็เอาชนะสัตว์ประหลาดระดับ B อย่างง่ายดาย

กระบวนการต่อสู้ทั้งหมด กินเวลาประมาณห้านาทีเท่านั้น!

เทียบกับเมื่อก่อน ผลการต่อสู้ของชูเซี่ย ไม่ว่าจะเป็นด้านประสบการณ์หรือประสิทธิภาพในการต่อสู้ ต่างยกระดับขึ้นมาอีกขั้น!

“ความแข็งแกร่งของพี่ชูเซี่ยพัฒนาขึ้นเร็วจริงๆ ตอนนี้สามารถโค่นสัตว์ประหลาดระดับ B ได้สบายๆ”

“จริงอย่างที่คิด บิดาเป็นพยัคฆ์ แล้วบุตรจะเป็นสุนัขได้ยังไง!”

“ถ้าให้ฉันพูด ของที่ผู้เฒ่าชูเฟิงนำมาล้วนแต่เป็นของดีทั้งสิ้น แต่เขาเอาเกือบทั้งหมดนั่นให้ลูกชาย”

“อยากจะรู้จริงๆ ว่าชูเซี่ยจะแกร่งไปได้ถึงขั้นไหน”

“ฉันว่าอีกไม่นาน เขาคงมีพลังรบมากพอที่จะต่อกรกับสัตว์ประหลาดระดับ A แล้ว”

“พูดถึงเรื่องนี้ ฉันยังไม่เคยเห็นเลยว่าสัตว์ประหลาดระดับ A หน้าตาเป็นยังไง”

“ถ้าอย่างนั้น ฉันแนะนำให้นายไปดูห้องถ่ายทอดสดอื่น พวกตัวแทนที่ไปถึงชั้น 20 30 พวกเขาได้สู้กับสัตว์ประหลาดระดับ A กันแล้ว”

“เอาจริงดิ? ตัวแทนจากประเทศอื่นแข็งแกร่งขนาดนั้นเชียว?”

“ก็แน่สิ ทุกคนไม่มีใครอยู่เฉย หลังเข้าสู่สมรภูมิแห่งโชคชะตา พวกเขาก็ไขว่คว้าสมบัติ แข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อยๆ”

“เฮ้ เฮ้ ฉันชักเสียวสันหลังแทนท่านผู้เฒ่าซะแล้ว”

“ไม่ต้องกังวล ท่านผู้เฒ่าชูเฟิงไม่มีทางถูกแซงได้ง่ายๆหรอก”

ณ ตอนนี้ ภายในห้องถ่ายทอดสดแดนมังกร ต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์

พวกเขากำลังพูดถึงพลังของชูเซี่ย และกล่าวถึงสถานการณ์ปัจจุบันในสมรภูมิแห่งโชคชะตา

...

หลังจากเคลียร์ชั้นที่สิบเอ็ดแล้ว ชูเฟิงไม่รีบร้อนพาชูเซี่ยไปต่อ แต่ยังอยู่ที่เดิมและพักผ่อน

หลังการต่อสู้ทุกครั้ง ต้องสรุปผล ทำแบบนี้จึงจะก้าวหน้าได้เร็ว

ยิ่งไปกว่านั้น ชูเซี่ยเพิ่งเริ่มฝึกฝน วิชาเทพมังกร ยังจำเป็นต้องวางรากฐานให้ดี

ชูเฟิงเข้าใจหลักการดีว่าหากคิดสร้างตึกสูง รากฐานต้องมั่นคง ดังนั้นให้ความสำคัญกับมันอย่างยิ่ง

ทั้งหมดก็ประมาณนี้ หลังจากรั้งอยู่ชั้นสิบเอ็ดมาหนึ่งชั่วโมงเต็ม ชูเฟิงก็พาชูเซี่ยไปชั้นต่อไป

ชั้นสิบสอง ชั้นสิบสาม ชั้นสิบสี่……

แม้ความเร็วในการผ่านด่านของชูเซี่ยจะไม่ได้ดีเลิศ แต่ก็สามารถเอาชนะได้อย่างราบรื่น

และทุกชั้นที่ผ่าน เขาจะหยุดพักเพื่อสรุปประสบการณ์ ระหว่างนั้นก็ทบทวน《วิชาเทพมังกร》จนเกิดความลึกซึ้งยิ่งขึ้น

ด้วยเหตุฉะนี้ พลังรบของชูเซี่ยจึงเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ

อย่างไรก็ตาม ตัวแทนจากประเทศอื่นๆ เมื่อเห็นบันทึกสถิติการผ่านด่าน พวกเขาก็เริ่มเยาะเย้ยแดนมังกร

“ตัวแทนของแดนมังกรยังอยู่แค่ชั้น 16 เองเหรอ นี่อำกันเล่นรึเปล่า?”

“นึกไม่ถึงเลยว่าแดนมังกรจะล่าช้าแบบนี้ ผิดหวังจริงๆ”

“เหอ เหอ ดูท่าแดนมังกรกำลังตกต่ำลงแล้ว”

“ตอนแรกนึกว่าพวกเขาคือคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง แต่ดูท่าฉันจะคิดมากไป”

“ที่แกร่งสุดตอนนี้ สมควรเป็นคุโรคาวะจากแดนปลาดิบ เขาไปถึงชั้น 37 แล้ว ร้ายกาจจริงๆ ...”

“คุโรคาวะ จินโซ อเล็กซ์ และวิลเลี่ยม คนพวกนี้เป็นดาวรุ่งพุ่งแรง ดูท่าตำนานของแดนมังกรคงสิ้นสุดลงแล้ว”