บทที่ 529-530
บทที่ 529 จะมัวเขินอายไปไย ค่ำคืนนี้ ภายในห้องอบอวลด้วยสายลมฤดูใบไม้ผลิและความลุ่มหลง เมื่อหลิงอวี่จื้อตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น เซียวเยี่ยนไม่ได้อยู่ข้างกายแล้ว นางยกมือขึ้นปิดปากหาวและเกือบลืมไปเลยว่าตนได้แต่งงานแล้ว กระทั่งได้เห็นผ้าโปร่งแสงเหนือศีรษะ นางจึงตระหนักได้ว่านี่คือวังผู้แทนพระองค์ จ...
