บทที่ 497-498
บทที่ 497 แรงจูงใจซ่อนเร้น นางกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ท่านอ๋อง ข้านึ่งขนมเค้กหยกมณีจานหนึ่ง ข้ารู้ว่าคุณหนูหลิงโปรดปรานมัน แต่เพราะคุณหนูหลิงเข้าใจตัวข้าผิดไป และไม่ต้องการพบเจอข้า ข้าจึงอยากร้องขอให้ท่านอ๋องช่วยเหลือ วันนี้ข้าทำอย่างเร่งรีบ ไม่รู้ว่ารสชาติออกมาเป็นอย่างไร เหตุใดท่านอ๋องไม่ลองชิมให้คุณหนู...
