บทที่ 471-472
บทที่ 471 ปวดร้าวแทบขาดใจ “หากข้าตาย ข้าจะพาเจ้าลงหลุมไปด้วยกัน ด้วยเม็ดยานี้ ข้าไม่เชื่อว่าผู้แทนพระองค์จะยอมปรานี แท้จริงเจ้าควรอวยพรให้ข้ามีอายุยืนยาว มิฉะนั้นชีวิตของเจ้าจะต้องตกตายไปตามกัน” หลังโพล่งคำเหล่านี้ออก มู่หรงกวนเฉวี่ยเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามองอีก และทิ้งหลิงอวี่จื้อที่ไม่สามารถขยับร...
