บทที่ 443-444
บทที่ 443 ไม่ไร้ยางอายไปหน่อยหรือ หลังหลิงอวี่จื้อกล่าวจบ เซียวเยี่ยนยังคงเงียบงัน นั่งกลืนผลไม้หวานลงไปในลำคอพลางเอ่ยถามเสียงทุ้ม “อาเยี่ยน เจ้าเป็นอะไรไป?” “ไม่ได้เป็นอะไร” หลิงอวี่จื้อรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างหลบซ่อนอยู่ในใจของเซียวเยี่ยน แต่เมื่อลองพิจารณาดูแล้วก็ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นในเมืองหลวงระหว่...
