บทที่ 417-418
บทที่ 417 บางทีอาจไม่เคยมองเจ้าออก ท่านป้าโจวโขกศีรษะอีกครั้ง นางโขกศีรษะไม่หยุด กระทั่งหน้าผากแตกยับเยินแล้ว โลหิตสีแดงสดไหลออกมา หลิงอวี่จื้อจึงรับคำ "ได้ ข้ารับปากท่าน" "ขอบคุณแม่นาง ขอบคุณเจ้า" ท่านป้าโจวกอดหูจื่อแน่น น้ำตาไหลเป็นสายลงมาอีกครั้ง นางพึ่งรับปาก เซียวเยี่ยนพลันเข้ามาจากด้านนอก เมื่...
