บทที่ 409-410
บทที่ 409 ต้นเหตุแห่งเภทภัยคือข้า "เจ้าช่างพึงพอใจง่ายเสียจริง" หลิงอวี่จื้อเงยหน้าขึ้น มองเซียวเยี่ยนด้วยสายตาเปล่งประกายระยิบระยับ ดวงตาของนางใสกระจ่าง ราวกับบ่อน้ำยามฤดูใบไม้ผลิ พาลให้เซียวเยี่ยนหัวใจกระตุกไหวเบา ๆ หลิงอวี่จื้อลุกขึ้นยืน "อาเยี่ยน เจ้าพักผ่อนสักหน่อย บาดแผลของเจ้ายังไม่หายดี เจ้า...
