บทที่ 389-390
บทที่ 389 ไม่เพียงเสียใจ แต่เสียใจมาก หลิงอวี่จื้อไม่ยอมปล่อย มู่หรงหนี่อวิ๋นจึงเอ่ยด้วยท่าทางรังเกียจ “อวี้จื่อ จะอ่อนแอเกินกว่าที่จะพยุงขาไว้ได้ คงเป็น การลำบากค่ะเจ้าลงมือทำด้วยตนเอง ให้โม่ชิงเป็นคนช่วยพยุงข้าเถิด” เนื่องจากเขากลัวว่าเลือดที่ไหลรินบนร่างกายจะแปดเปื้อนหลิงอวี่จื้อ ดังนั้นจึงได้แต่...
