บทที่ 259-260
บทที่ 259 เจ้าสวยงามยิ่งกว่าดอกไม้ใด หลิงอวี่จื้อจำได้ว่าตั้งแต่อยู่กับเซียวเยี่ยนมา แม้ เซียวเยี่ยนจะเป็นผู้ที่ไล่ตามนาง ทว่ากลับเป็นนางที่เป็นคนสารภาพรักก่อน นางต้องได้รับการชดเชยกับความเสียใจนี้ เมื่อเห็นหลิงอวี่จื้อแก้มแดงเรื่อและมองมาที่เขาด้วยตาเป็นประกายระยิบระยับ เขาอดที่จะหัวร่อออกมามิได้ “...
