บทที่ 175-176
บทที่ 175 อับอายอีกครั้ง “ก้างที่ติดคอเจ้าใหญ่เพียงนั้นเชียวหรือ ตอนที่ข้ายังเด็ก ก้างปลาก็ติดคอข้าเช่นเดียวกับเจ้า แต่เมื่อจิบน้ำส้มสายชูลงไปก็หายแล้วล่ะ” “มันติดอยู่ในเนื้อปลา” หลิงอวี่จื้อรู้สึกเจ็บปวดทรมานอย่างมาก นางไม่ได้ตั้งใจจะทำลายบรรยากาศบนโต๊ะอาหาร ทั้งยังไม่คาดคิดว่าตนจะโง่เขลาเพียงนี้ ใ...
