ตอนที่ 3 : การปล้น? อ่า น่าเกลียดแต่สวย!
ตอนที่ 3 : การปล้น? อ่า น่าเกลียดแต่สวย!
“พระเจ้าช่วย ดูคล้ายกันขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“ซู่ซวน นายทำได้ยังไงกัน แม้แต่ฉันยังไม่ได้สังเกตเห็นเลยแต่ว่านายกลับบอกได้อย่างไร!”
“ผู้ชายคนนี้ดูแตกต่างไปจากในหมายจับนิดหน่อย แต่อายุและรูปร่างตรงกัน เขาน่าจะไปทำศัลยกรรมมาแล้ว...”
“เดี๋ยวก่อนนะ เศรษฐีคนนี้ชื่ออะไรนะ เกาฉีไม่ใช่เหรอ?”
“แต่ คนที่อยู่ในหมายจับชื่อฉีเกาไม่ใช่เหรอ? คนๆนี้เปลี่ยนชื่อของเขาแล้วสินะ คิดว่าพวกเราโง่เหรอ?”
“ยืนยันได้แล้ว เป็นเขา! พวกเราทำงานมาครึ่งเดือนแล้วในที่สุดก็เจอตัวสักที...”
พวกเขารีบทำการค้นหาหมายจับของคนร้ายกันทันที
หลังจากที่พวกเขาเริ่มทำงาน พวกเขาก็มองไปที่ซู่ซวนด้วยความประหลาดใจและตบไหล่ซู่ซวน
"เด็กดี! นายทำได้แล้ว นายสามารถไขคดีเรื่องนี้ได้!
“ไม่เลวเลยนะเด็กน้อย ตอนแรกฉันคิดว่าแกกำลังพยายามสร้างปัญหา สมองแกก็ไม่ชัดเจน แต่ไม่คิดว่าแกจะมีสมองดีขนาดนี้!”
เจ้าหน้าที่ตำรวจคนหนึ่งยกนิ้วให้ซูซวนและใบหน้าของเขาก็ตื่นเต้นมากเช่นกัน
“พี่น้อง ไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีโบนัสในเดือนนี้แล้ว”
“ถูกต้อง ถ้าเราจับอาชญากรที่ต้องการตัวสูงได้ ศาลจะต้องให้รางวัลเราแน่นอน! เด็กดี ซู่ซวน คราวนี้นายพาพวกเราเข้าไปเลย!”
เจ้าหน้าที่ตำรวจพูดอย่างตื่นเต้นขณะพูด จู่ๆ เจ้าหน้าที่ตำรวจคนหนึ่งก็จำอะไรบางอย่างได้
“พูดถึงเรื่องนั้น ซู่ซวน นายนี่มันเจ้าคิดเจ้าแค้นจริงๆนะ นายรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับผู้ชายคนนี้ แต่นายเพิ่งจะคิดได้ตอนนี้ นายคงไม่ได้ตั้งใจจะให้แฟนเก่าของนายแต่งงานดีๆใช่ไหม!”
“หัวเราะจนแทบตาย จัดงานแต่งอย่างดีสุดท้ายกลับไม่ได้แต่ง”
"ปล่อยให้เธอเสียใจกับ ซู่ซวน ของเรา มันเป็นความผิดของเธอทั้งหมด ซู่ซวนนายทำได้ดีมาก! ฉันสนับสนุนนาย...
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ซู่ซวนก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้
เขาไม่มีความคิดใดๆเกี่ยวกับแฟนเก่าของเจ้าของร่างเดิมเลยจริงๆ แต่ในเมื่อทุกคนเข้าใจอย่างนั้นเขาเองก็ไม่คิดจะอธิบายอะไร
โบกมือทันที "ไป เข้าไปข้างในกันเถอะ!
เมื่อเห็นสิ่งนี้ เจ้าหน้าที่ตำรวจอีกหลายคนก็มีสีหน้าจริงจังและจัดเครื่องแบบตัวเอง กลายเป็นตำรวจที่จริงจังในทันที
“เอาล่ะ เรื่องการจับอาชญากร ต้องรวดเร็วและโหดเหี้ยม!”
“มันยังไม่รู้ว่าภัยพิบัติกำลังใกล้เข้ามาแล้วและคงไม่ได้เตรียมวางแผนหนี เข้าไปจับเขากันเถอะ!”
ขณะที่พูด ซู่ซวนยื่นมือออกไปเปิดประตูและเดินไปหาคู่บ่าวสาวที่อยู่ไม่ไกล
ประตูห้องจัดเลี้ยงที่แต่เดิมถูกปิดก็ถูกผลักให้เปิดออกอีกครั้ง ฉากนี้ดึงดูดความสนใจของแขกรับเชิญจำนวนมาก
เมื่อพวกเขาเห็นซู่ซวนและคนอื่นๆที่สวมเครื่องแบบตำรวจ ห้องจัดเลี้ยงที่มีเสียงดังก็เงียบลงทันที มีเพียงเสียงร้องเพลงดังก้องอยู่ในห้องจัดเลี้ยง
หญิงสาวตัวเล็กๆที่ควบคุมเพลงก็ปิดเพลงทันทีและห้องจัดเลี้ยงทั้งหมดก็เงียบยิ่งขึ้น
ทุกคนจ้องตรงไปที่ตำรวจตรงหน้าและอดไม่ได้ที่จะเอียงคอและกระซิบ พวกเขาไม่รู้ว่าตำรวจมาทำอะไร...
เมื่อปิดเพลง คู่รักที่อยู่บนเวทีก็ดูเหมือนจะรู้สึกอะไรบางอย่างและมองไปที่ประตู เมื่อพวกเขาเห็นซู่ซวนอยู่ด้านหน้า เจ้าสาวฉินซูยี่ก็ตกตะลึง
ใบหน้าของเธอมืดลงในทันที
ก่อนแต่งงานวันนี้ เธอไม่ได้รับความสนใจจากซู่ซวนอีกดังนั้น ฉินซูยี่จึงคิดว่าผู้ชายคนนี้ยอมแพ้แล้วจริงๆ
แต่ไม่คาดคิดว่าจู่ๆซู่ซวนจะเข้ามาในเวลานี้
ฉินซูยี่ไม่ได้มีความรู้สึกผิดเลยเกี่ยวกับความจริงที่ว่าเธอเลือกที่จะแต่งงานเพราะเงิน
ในความเห็นของเธอ เธอกับซู่ซวนเลิกกันไปแล้วและสิ่งที่เธอกำลังจะได้รับก็คืองานแต่งและเงิน...
นั่นคือสิ่งที่เธอคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดาแถมเกาฉียังรวยและดีกว่าซู่ซวนผู้น่าสงสารมาก
แม้ว่าเธอกับซู่ซวนจะไม่ได้เลิกกัน แต่เธอก็ไม่ควรหยุดตัวเธอจากการใช้ชีวิตที่ดีและยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยว่าพวกเขาก็ได้เลิกกันแล้ว
“ซู่ซวน นายมาทำอะไรที่นี่ตอนนี้?”
“ทุกคนก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้วและนายยังจะมางานแต่งงานของฉันหลังจากเลิกกันไปแล้ว นายมันยังไม่โต!”
“ฉันรู้ว่านายมีความรู้สึกต่อฉัน แต่เราเลิกกันไปแล้ว นายเป็นแค่คนจนที่แม้แต่เงินสินสอด นายมาที่นี่ก็เพื่อที่จะหาว่าฉันยังมีความรู้สึกอยู่กับนายใช่ไหม”
“ฉันจะบอกให้ก็แล้วกันนะ วันนี้มันไม่มีประโยชน์เลยที่นายจะพาใครมาที่นี่ แต่งชุดตำรวจด้วย? คิดว่าฉันกลัวหรอ แม้ว่าวันนี้จะปล้นงานแต่ง ฉันก็จะไม่ไปกับนาย…”
เมื่อมองดูซู่ซวนที่เดินเข้ามาช้าๆอยู่ข้างหน้าเธอ ฉินซูอี้ก็พูดด้วยใบหน้าที่เย็นชา
เธอคิดว่าซู่ซวนมาที่นี่เพื่อปล้นงานแต่งงานของเธอและเธอก็รู้สึกรำคาญใจอย่างมากและหัวเราะเยาะทันที
แม้ว่าเธอจะเคยอยู่กับซู่ซวนมาหลายปีแล้ว แต่ฉินซูยี่ก็ไม่ได้รักเขาเลย ก่อนหน้านี้ที่เธอกับเขามันเป็นเพียงเพราะว่าการที่เธอได้เป็นแฟนสาวกับตำรวจมันทำให้เธอรู้สึกภาคภูมิใจ
แต่ผู้ชายจนๆที่ไม่มีแม้แต่เงินสินสอดด้วยซ้ำก็ไม่ใช่คนที่เธออยากแต่งงานด้วย
เมื่อเผชิญหน้ากับซู่ซวนที่กำลังไล่ตามเธอ ฉินซูยี่จึงรู้สึกรังเกียจมาก เธอรู้สึกว่าซู่ซวนไม่คู่ควรกับเธอ
หลังจากถูกวิพากษ์วิจารณ์โดยไม่มีเหตุผล มุมปากของซู่ซวนก็กระตุกและเขาก็มองเธออย่างรังเกียจ
ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเจ้าของร่างเดิมจะชอบฉินซูยี่แค่ไหน แต่เธอดูไม่สวยเลยด้วยซ้ำ เขาเองก็ไม่เข้าใจว่าเธอไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเลย
“คุณผู้หญิง ผมไม่ได้ตาบอด ผมมองเห็นความดีและความชั่วได้”
ซู่ซวนหัวเราะเยาะและพูดว่า "คุณคิดว่าเรามาที่นี่เพราะคุณหรือ หลบไป วันนี้พวกเราไม่ได้มาหาคุณ!
หลังจากที่ซู่ซวนพูดจบ ฉินซูยี่ก็ตกตะลึง
ทันใดนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นมองซู่ซวน ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความตกใจ ราวกับว่าเธอไม่คาดคิดว่าซู่ซวนจะพูดแบบนั้นกับเธอ
ท้ายที่สุดแล้ว ในมุมมองของฉินซูยี่ ซู่ซวนนั้นชอบเธอมากและเธอก็มีความมั่นใจที่จะอวดเบ่งต่อหน้าซู่ซวน
แต่สถานการณ์ตอนนี้เป็นอย่างไร?
ซู่ซวนกำลังบอกเป็นนัยว่าเธอน่าเกลียดเหรอ?
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ฉินซูอี้ก็โกรธขึ้นมาทันที เธอมองไปที่ซู่ซวนทันทีและอ้าปากเตรียมจะต่อว่า
อย่างไรก็ตาม เมื่อนึกถึงแขกจำนวนมากที่นี่และสามีของเธอก็อยู่เคียงข้างเธอด้วย เธอก็อดทนอีกครั้งทันทีและเตือน
“ซู่ซวน ฉันรู้ว่านายเสียใจ แต่นายไม่สามารถตำหนิฉันได้สำหรับเรื่องนี้ ฉันได้บอกนายไปแล้วเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้”
“นายเป็นตำรวจตัวเล็กๆที่มีเงินเดือนสี่ถึงห้าพันและครอบครัวของนายก็ยากจนมากจนไม่มีเงินแม้แต่จะจ่ายค่าสินสอด ถ้าฉันไม่วิ่งหนีออกมา ฉันก็โง่มากแล้ว!”
“ไม่ต้องพูดถึง ฉันได้พบกับสามีของฉันหลังจากที่เลิกกับนาย ดังนั้นฉันไม่เสียใจเพราะนายหรอกนะ!”
“ตอนนี้นายกำลังจะสร้างปัญหาอะไรกันแน่?”
…
ฉินซูยี่พูดอย่างมั่นใจ ถ้าเขาไม่รู้ความจริงเกี่ยวกับการ "เลิกรา" ของพวกเขาจากความทรงจำของเจ้าของร่างเดิม ซู่ซวนก็คงจะเชื่อมันจริงๆ
เมื่อเห็นท่าทางที่เย่อหยิ่งของฉินซูยี่ ซู่ซวนก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้
“ผมไม่รู้หรอกนะว่าความเหนือกว่าของคุณมาจากไหน แต่ผมมาที่นี่เพื่อหยุดงานแต่งงาน”
“ยังจะกล้าปล้นงานแต่งอีกเหรอ ฮึ่ม ฉันล่ะเกรียดนายจริงๆ! ยอมสละชุดตำรวจชุดนี้เพื่อปล้นงานแต่งแล้วหรอ?”
“ฉินซูยี่จากนี้ไป ไม่ว่าคุณจะไปขอทานใต้สะพานลอยหรือคุกเข่าเลียครอบครัวที่ร่ำรวย มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับผมและผมก็ไม่สนใจคุณ!”
“วันนี้ผมมาที่นี่เพื่อตามหาเขา!”
ขณะที่พูด ซู่ซวนชี้ไปที่เจ้าบ่าวที่อยู่ข้างๆเธอ
สายตาของทุกคนในกลุ่มผู้ชมก็ถูกเบี่ยงเบนไปเช่นกัน...
