ตอนที่ 7 ความโลภนำพาสู่ความตาย

ตามความรู้ของซูเฉิน กวงโตวเฉียงนั้นอยู่ไม่ไกลจากที่นี่แม้ว่าจะเดิน มันก็ใช้เวลาแค่ 10 นาที

ในขณะที่ซูเฉินเดินไป เขานั้นก็ได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของสถานที่รวมตัวแห่งนี้ มันก็คือแคมป์ผู้ลี้ภัยที่มีกลิ่นแปลกๆตลบอบอวล ผู้คนส่วนใหญ่ที่นี่ทั้งผอมบาง ดูซีดเซียวราวกับคนขาดสารอาหาร

ซูเฉินนั้นก็มองเห็นคนกำลังกินอาหาร นั่นอาหารจริงๆหรอ? มันเป็นของบางอย่างดำๆยาวๆที่ดูจะกัดลำบากแถมคนที่กินยังดูจะมีความสุขกับการกินมันด้วย

“นั่นอะไรหน่ะ?”ซูเฉินก็ถามออกมา

ซูยี่ก็ก้าวเข้ามาแล้วพูดว่า “ท่านผู้บัญชาการครับ เจ้านั่นน่าจะเป็นลำไส้ของสัตว์กลายพันธุ์ แถมดูเหมือนมันจะเป็นแบบตากแห้งด้วยหน่ะครับ”

ก่อนวันโลกาวินาศมาถึง มีผู้คนไม่มากที่จะยอมกินอไรแบบนี้ แต่ตอนนี้ มันกลับกลายเป็นอาหารที่ผู้คนมากมายต่างแย่งชิงกัน

ซูเฉินนั้นก็รู้สึกหนักใจขึ้นมา โลกเปลี่ยนแปลงไป สัตว์กลายพันธุ์คุกคามมนุษย์ และในตอนนี้พื้นที่บนโลกส่วนใหญ่ก็ถูกสัตว์กลายพันธุ์ยึดครอง มีเพียงหนึ่งในสิบของพื้นที่ที่ยังคงเป็นพื้นที่ที่มนุษย์ยังคงสามารถอาศัยอยู่ได้

“หากฉันแข็งแกร่งมากกว่านี้หล่ะก็ ฉันฆ่าพวกสัตว์กล่ายพันธุ์พวกนั้นแล้วทำให้มนุษยชาติกลับมาเป็นเจ้าของโลกใบนี้อีกครั้งอย่างแน่นอน!!”ซูเฉินนั้นก็คิดขึ้นมาพร้อมกับเพลิงแห่งความโกรธที่ลุกโชนขึ้นในใจ

หลังจากเดินอยู่ 10 นาที ทันใดนั้นซูเฉินก็หยุดเดิน ไม่ใช่เพราะเขาเจออะไร แต่เพราะซูยี่บอกเขาว่าด้านหน้าจะมีการลอบโจมตี

ซูยี่นั้นเป็นทหารที่แข็งแกร่งที่สุดที่มีสัมผัสกับรู้ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อน หากเขาบอกแบบนั้น แสดงว่ามันะจะต้องมีแน่นอน

“แล้วจัดการพวกมันได้ใหม?”ซูเฉินถาม

“ไม่มีปัญหาครับ”ซูยี่ก็ตอบออกมาอย่างมั่นใจ

ในวินาทีต่อมา ซูยี่ก็นำทหารสี่คนแอบลอบผ่านไปอย่างเงียบๆโดยทิ้งทหารอีกสี่นายคอยปกป้องซูเฉิน แม้ว่าจะอยู่ในระหว่างการสู้รบ การปกป้องผู้บัญชาการนั้นก็ยังเป็นสิ่งที่พวกเขาให้ความสำคัญสูงสุด

ซูเฉินนั้นสามารถมองดูสถานการณ์ตรงหน้าผ่านสายตาของทหารของเขาคนใหนก็ได้ นี่แหละคือสิทธิเศษที่เขาพึ่งค้นพบไม่นานมานี้ ดังนั้นแค่เขายืนอยู่ตรงนั้นเขาก็สามารถมองเห็นสิ่งที่ซูยี่เห็นได้อย่างง่ายดาย ซึ่งมันเป็นความรู้สึกที่แปลกมาก

การเคลื่อนไหวของซูยี่นั้นว่องไวลึกลับมาก ถ้าหากซูเฉินไม่ได้มองดูภาพผ่านสายตาของซูยี่ เขากึงไม่สังเกตเห็นซูยี่แล้ว

ซูยี่นั้นก็ค่อยๆขยับเข้าไปใกล้คนๆหนึ่งจากด้านหลังแล้วเข้าปิดปากพร้อมกับเฉือนคอคนๆนั้นด้วยมีดสั้น  แม้ว่าคนๆนั้นอยากจะตะโกน มันก็สูญเปล่าแล้ว

ไม่เพียงซูยี่เท่านั้น ซูเอ๋อและซูอู่ก็แสดงพลังของทหารเร้ดอะเริทออกมาเหมือนกันซึ่งพวกเขาสามารถจัดการศัตรูทั้งสี่ลงได้อย่างง่าย หลังจากผ่านไปชั่วครู่ กลุ่มลอบโจมตีนั้นก็เสียกำลังพลไปมาก

แต่เวลาดีๆแบบนี้ก็ไม่ยืนยาวนัก เมื่อพวกเขาฆ่าได้แปดคน ทหารเร้ดอะเริดก็ถูกค้นพบ ไม่ใช่เพราะถูกค้นพบในระหว่างลอบเร้นแต่เพราะมีคนหันมาเห็นพอดี แม้ว่าคนๆนี้จะถูกฆ่าไป แต่ปฏิบัติการทำลายกองกำลังลอบโจมตีนั้นก็ได้ถูกเปิดโปง

“ฆ่าพวกมัน!!”เสียงคำรามก็ได้ดังขึ้นมา เมื่อเสียงนี้ดังขึ้น คนมากมายรอบๆต่างก็รีบแอบซ่อนเข้าในบ้านของตัวเองเพราะกลัวจะโดนลากเข้าไปเกี่ยว พวกเขานั้นก็แค่คนธรรมดาและไม่มีทางป้องกันการโจมตีของคนเหนือมนุษย์ได้หรอก แค่เพียงการโจมตีเดียวนั้นก็หมายถึงความตาย

ลูกสมุนระดับสูงของกวงโตวเฉียง อาเปี่ยวนั้นเป็นคนที่ดุร้ายมาก เขานั้นกุมมีดแมเชเต้โบกสะบัดใส่หัวของซูเอ๋อ

ในสถานที่แห่งนี้ อาวุธปืนนั้นไม่ค่อยมีประสิทธิภาพมากนักเมื่อเทียบกับอาวุธเย็น และอาเปี่ยวนั้นรู้เรื่องนี้ดี ด้วยความเร็วของคนเหนือมนุษย์แล้ว หากใช้ปืนสู้หล่ะก็ คงได้ตายก่อนจะยิงปืนออกไปแน่

ซูเอ๋อนั้นก็ยังคงสงบเสงี่ยน และทันใดนั้นมีสั้นก็ปรากฏขึ้นในมือของเขาอยากฉับพลัน เขาก็ได้เข้าสู้กับอาเปี่ยวอย่างดุเดือดซึ่งทั้งคู่นั้นมีฝีมือสูสีกันมาก

แต่อีกฝ่ายที่ไม่ใช่อาเปี่ยวนั้นก็ถูกทหารเร้ดอะเริทบดขยี้และพ่ายแพ้ลง

ในที่สุดอาเปี่ยวนั้นก็ตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดแปลกและอยากจะถอยหนีแต่มันก็สายไปแล้ว ซูยี่นั้นก็ได้ปรากฏตัวเบื้องหลังของเขาพร้อมกับมีดสั้นที่เปล่งแสงแวววับ และจากนั้นแขนของอาเปี่ยวก็ลอยขึ้นไปในอากาศอย่างฉับพลัน

“อั้ก แขนฉัน!!”อาเปี่ยวนั้นก็กรีดร้องออกมาในขณะมองแขนของตัวเองที่อยู่กับพื้นด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ

ซูยี่นั้นก็ขว้าหัวอาเปี่ยวพร้อมกับลากมาตรงหน้าของซูเฉิน “ผู้บัญชาการครับ ผมพาตัวมันมาแล้ว”

ซูยี่นั้นก็พร้อมจะฆ่าอาเปี่ยวแต่ซูเฉินั้นได้สั่งการให้ไว้ชีวิตพร้อมกับลากตัวมาให้เขา

เพื่อป้องกันอาเปี่ยวเล่นตุกติก ซูยี่จึงได้ตัดแขนของอาเปี่ยวเพื่อที่จะได้ไม่สามารถคุกคามซูเฉิน

“ดีมาก”ซูเฉินก็พยักหน้าแล้วมองอาเปี่ยว “กวงโตวเฉียวนี่คาดหวังในตัวฉันไว้สูงเลยสินะถึงให้แกมาลอบโจมตีฉันที่นี่หน่ะ หมอนั่นมันไม่รู้หรือไงว่าฉันมีลูกน้องเป็นคนเหนือมนุษย์ระดับสองหน่ะ?”

“ว่าไงนะ? คนเหนือมนุษย์ระดับสอง? บอสไม่เห็นบอกฉันเลยนี่หว่ะ!!”อาเปี่ยวนั้นก็ตกตะลึง

ซูเฉินนั้นก็พบว่าอาเปี่ยวไม่ได้แสดงท่าทีโกหกแต่อย่างใด ดังนั้นเขาจึงคิดได้ว่ากวงโตวเฉียงคงใช้เขาในการกำจัดอาเปี่ยวเป็นแน่

“หมอนั่นนี่ช่างอำมหิตชะมัด ในเมื่อมันต้องการแบบนั้น ฉันจะทำให้สมหวังเอง”น้ำเสียงของซูเฉินนั้นก็ได้สิ้นสุดลงพร้อมกับที่มีดสั้นของซูยี่ได้แทงทะลุหัวใจของอาเปี่ยวและนั่นทำให้เขาเสียชีวิตลงทันที

ในขณะที่เขาก้าวเดินออกมาตรงหน้า เขาก็ได้ยินเสียงระบบดังขึ้น “ฆ่าคนเหนือมนุษย์ระดับหนึ่งดาว สูงสุด คุณได้รับพลังงาน 100 หน่วย”

ซูเฉินนั้นก็ครุ่นคิด เขานั้นได้วิธีหาพลังงานอีกวิธีแล้วแต่ทำไมเขาถึงไม่ได้อะไรเลยในตอนที่เขาฆ่าไปเมื่อก่อนหน้านี้?

ทันใดนั้นเขาก็สังเกตเห็นคำว่า‘คนเหนือมนุษย์’ ดังนั้นมันหมายความว่ามีเพียงต้องฆ่าคนเหนือมนุษย์ถึงจะสามารถได้รับคะแนน ส่วนฆ่าคนธรรมดาไม่ได้อะไร?

สำหรับซูเฉิน นี่เป็นข่าวดีเลย เขานั้นไม่สามารถฆ่าคนโดยไร้เหตุผลได้แต่การฆ่าพวกคนเหนือมนุษย์ที่เป็นปรปักษ์กับเขานั้นไม่เป็นไรอยู่แล้ว

ในตอนที่เหลิงหยูเหว่ยนั้นเดินทางออกมาได้ครึ่งทาง เธอก็ได้ยินข่าวขึ้น กลุ่มของซูเฉินนั้นได้ฆ่าคนที่มาซุ่มโจมตีพวกเขาโดยที่ไม่เป็นอะไรเลย และตอนนี้พวกเขากำลังเดินทางไปยังที่อยู่ของกวงโตวเฉียง

“กวงโตวเฉียง ออกมาซะ”ซูเฉินนั้นก็ตะโกนใส่บ้านไม้ที่ดูใหญ่และสวยงามกว่าหลังอื่น

ทันใดนั้นกวงโตวเฉียงก็เดินออกมาพร้อมกับลูกน้อง เขานั้นก็พูดอย่างดูถูก “ไอ้หนู นี่ไม่ใช่ที่ที่แกจะทำอะไรตามอำเภอใจหรอกนะ รีบวางของที่มีแกมีลงแล้วถอดเสื้อผ้าซะ ไม่อย่างนั้น…”

ซูเฉินนั้นก็พูดแทรกเลย “หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว ถ้าหากมึงอยากสู้นัก จัดมาเลย ฉันยังมีเรื่องต้องทำอีก”

กวงโตวเฉียงนั้นก็รู้สึกราวกับถูกท้าทายเมื่อได้ยินคำพูดของซูเฉิน ถ้าหากเขาไม่กลัวพื้นหลังของซูเฉินหล่ะก็ เขาคงไม่ปล่อยพวกนี้ไปหรอกไม่ใช่หรือไง?

ณ จุดๆนี้ หากเขาไม่ทำอะไรหล่ะก็ ก็คงไม่มีใครในสถานที่รวมตัวแห่งนี้ยอมฟังคำพูดของเขาหรอก

ในขณะเดียวกัน หัวใจของกวงโตวเฉียงนั้นก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความโลภ เขานั้นบอกได้เลยว่าคนตรงหน้าเขานั้นร่ำรวยมาก ถ้าหากเขาฆ่าพวกมันได้ เขาคงจะรวยเละแน่

ส่วนซูเฉินนั้น เขาจะไม่เห็นความโลภในสายตาของกวงโตวเฉียงได้อย่างไร? มันชัดเจนขนาดนี้ มีคนเคยกล่าวว่า ความโลภนำพาสู่ความตาย มีคนมากมายที่ไม่สามารถยับยั้งความโลภของตัวเองได้ และส่วนใหญ่มักจะพบกับจุดจบอันน่าสังเวช

และซูเฉินนั้นได้คำนวนแล้วว่าเขานั้นจะได้พลังงานเท่าไหร่กันหลังจากฆ่าคนพวกนี้