บทที่ 179: ความเจ็บปวดของหมอผี
บทที่ 179: ความเจ็บปวดของหมอผี ฝนนี้มากะทันหันและหายไปอย่างรวดเร็ว เมื่อข้างนอกแทบไม่มีแสงสว่าง ฝนที่ตกหนักก็หยุดตก และพระอาทิตย์สีทองยามเช้าก็เริ่มส่องแสง ผ่านไปหนึ่งคืน แคมป์ไฟก็ดับลงเช่นกัน ซูโม่นั่งขัดสมาธิข้างกองขี้เถ้า หายใจช้าๆ คุณจะเห็นกระแสพลังฉีสีแดงไหลผ่านระหว่างจมูกและปากของเขาอย่างแผ่ว...
