บทที่ 204:กลับไปสู่โลกปัจจุบัน

ฟางซิ่วหยิบหนังสือชีวิตและความตาย และเขาสามารถเห็นข้อจำกัดและอักษรรูนที่หนาแน่นซึ่งก่อตัวเป็นแกนหลักของสิ่งประดิษฐ์แห่งการกลับชาติมาเกิด เมื่อจำนวนของ เทพเจ้าทางใต้ เพิ่มขึ้น

กฎของราชโองการและประกาศจากสวรรค์ก็ได้รับการหล่อเลี้ยงและสมบูรณ์แบบทีละน้อย นอกจากนี้ยังมีกฎหมายเกี่ยวกับผี การกลับชาติมาเกิด ชีวิตและความตาย

จากนั้นเขาก็มองไปที่ บุตรแห่งสวรรค์หยิน พลังเวทมนตร์และข้อจำกัดของเขากลายเป็นหนึ่งเดียวกับชีวิตและความตาย กลายเป็นวัฏจักรแห่งชีวิตและความตาย

หนังสือชีวิตและความตายเป็นหนึ่งเดียวกับ บุตรแห่งสวรรค์หยินทั้งสองเป็นสิ่งประดิษฐ์สำคัญที่นำพาวงจรแห่งชีวิตและความตายและ เทพเจ้าทางใต้ ซึ่งเป็นรากฐานของเนเธอร์ หนังสือแห่งชีวิตและความตาย เป็นรายการที่สำคัญที่สุดใน

อาณาจักรขุนเขาและท้องทะเล นอกเหนือจากเต๋าสวรรค์ ที่สร้างขึ้นโดยจิตวิญญาณที่แท้จริงของ ฟางซิ่ว

หนังสือแห่งชีวิตและความตายมีกฎธรรมชาติทั้งหมดของ โลกใต้พิภพ และบันทึกชีวิต ของสรรพสัตว์ในสวรรค์และโลก หนังสือแห่งชีวิตและความตาย เป็นรายการที่สำคัญที่สุดใน อาณาจักรภูเขาและทะเล รองจาก เต๋าสวรรค์ ที่สร้างขึ้นโดยวิญญาณของฟางซิ่ว

ที่ด้านบนสุดของพระราชวังสำริดที่สูงตระหง่าน มีวิญญาณนับไม่ถ้วนคุกเข่าอยู่บนพื้น บันไดพาลงไปตลอดทางผ่านภูเขาสูงตระหง่านและสันเขาที่สูงชัน และไม่มีที่สิ้นสุดสำหรับการรอคอยที่ตายแล้ว

ฟางซิ่ว ยืนอยู่ข้าง บุตรแห่งสวรรค์หยิน และพลิกหนังสือชีวิตและความตายในขณะที่ร่างโคลนของเขามองลงไป “นี่ไม่ควรเป็นสิ่งที่บุตรแห่งสวรรค์หยินควรทำ เว้นแต่เขาจะเป็นผู้ฝึกฝนที่เก่งกาจหรือเป็นผู้มีบุญคุณอันโดดเด่น

เขาจะมาที่นี่เพื่อพบกับบุตรแห่งสวรรค์หยินได้อย่างไร”

ภูตดำยืนเขย่งปลายเท้าและมองไปที่หนังสือชีวิตและความตายในมือของฟางซิ่ว เธอพยายามที่จะสัมผัสมัน แต่ ฟางซิ่ว ก็ตบมือของเธอลงทันที

"คุณกำลังทำอะไร?"

การเปลี่ยนแปลงเเม้เพียงเล็กน้อยของ หนังสือแห่งชีวิตและความตาย อาจทำให้ระบบการกลับชาติมาเกิดของ อาณาจักรขุนเขาและท้องทะเล พังทลายลงได้

ในความเป็นจริงมันอาจทำให้เกิดความสับสนวุ่นวายในโลกแห่งความเป็นจริง แม้ว่า ฟางซิ่ว จะใจกว้างกว่าเขา แต่เขาก็ไม่ยอมให้ ปีศาจดำ แตะต้อง หนังสือแห่งชีวิตและความตาย

ภูตดำ หน้ามุ่ยทันทีและหันหน้าหนี เขานั่งบนบัลลังก์ของ บุตรแห่งสวรรค์หยิน และสัมผัสโครงกระดูกของ บุตรแห่งสวรรค์หยิน "นี่คือสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ที่ได้มาจากกระดูกของคุณ ดังนั้นโครงกระดูกนี้ควรจะเหมือนกับคุณทุกประการ"

“เจ้าดูไม่มีเนื้อหนังเช่นนี้หรือ?

ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! "

เพื่อนคนนี้สัมผัสร่างกายของ บุตรแห่งสวรรค์หยิน ที่นี่และที่นั่น เขายังยกกะโหลกของ บุตรแห่งสวรรค์หยิน ขึ้นและมองเข้าไปข้างในฟางซิ่วรีบอุ้มเธอขึ้นทันทีและโยนเธอออกจากวังทองสัมฤทธิ์ ส่งเธอไปยังที่อื่น

“ฉันมีธุระต้องจัดการ อย่ารบกวนฉัน!”

"คุณสามารถดูรอบ ๆ โลกใต้พิภพได้ นักบวชที่ว่างเปล่าในห้องโถงด้านข้างสามารถถูกคนของคุณสองสามคนจาก ยูดู ขึ้นไปได้ อย่างไรก็ตาม อย่าแม้แต่จะคิดเกี่ยวกับตำแหน่งของ หอบุญหกคดี และ สี่ผู้ยิ่งใหญ่ คฤหาสน์ผู้พิพากษา พวกเขาไม่ได้ถูกสงวนไว้สำหรับผู้ฝึกฝนระดับสามทั่วไปและพวกเขาไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นผู้แทนที่ชั่วคราว!

ปัจจุบัน ยังมีรายชื่อของ เทพเจ้าทางใต้ได้ก้าวขึ้นสู่ความเป็นเทพเจ้า ชื่อ ระดับพลังยุทธ์ และเผ่าพันธุ์ของแต่ละคนล้วนปรากฏอยู่ในหนังสือแห่งชีวิตและความตาย พวกเขาถูกระบุไว้ในเล่มแยกต่างหาก และแม้แต่ เทพเจ้าทางใต้ ธรรมดาก็ไม่สามารถดูเล่มนี้ได้อย่างง่ายดาย

ฟางซิ่วเห็นชื่อผู้คนมากมายในโลกสมัยใหม่ เขาเห็นชื่อของ เชเชา  คนส่วนใหญ่ในรายการไม่น่าจะกลับไปสู่โลกสมัยใหม่

''สำหรับผู้ฝึกฝน การอยู่ในอาณาจักรแห่งขุนเขาและทะเลเป็นเวลาหลายทศวรรษหรือแม้แต่ครึ่งชีวิต อาจมีความสำคัญมากกว่าโลกสมัยใหม่!'

ฟางซิ่ว สามารถเข้าใจได้ไม่มากก็น้อยว่าคนเหล่านี้กำลังคิดอะไรอยู่ ในความเป็นจริง เขาสามารถเห็นได้จากฟอรั่มของสิ่งมีชีวิตที่ไม่ธรรมดาในโลกสมัยใหม่ที่หลายคนเชื่อว่าอาณาจักรแห่งภูเขาและทะเลเป็นของสิ่งมีชีวิตที่ไม่ธรรมดา

ในโลกสมัยใหม่ การร่ายคาถาไม่เพียงต้องการพลังต้นกำเนิดเท่านั้น แต่ยังไม่สามารถปลดปล่อยความสามารถพิเศษได้มากเท่าที่พวกเขาต้องการ นอกจากนี้ ไม่มีสิ่งของวิญญาณ วัสดุวิญญาณ หรือมรดกพิเศษ สำหรับสิ่งมีชีวิตที่ไม่ธรรมดาเหล่านี้ หากไม่มีการควบคุมที่ทรงพลังในโลกสมัยใหม่

ทำไมพวกเขาถึงกลับมา?

ฟางซิ่วยังเห็นฉางเต๋อในตอนท้ายของรายการ

“เทพเจ้าแห่งภูเขารกร้างโบราณ เทพเจ้าผู้เที่ยงธรรม! พอบุญพอก็จะได้เครื่องหอมและจะได้ขึ้นเป็นเทพ!”

“ข้อดีคือ … ก่อตั้งราชสำนักพระจันทร์ใหญ่ นำคณะพระจันทร์ใหญ่ออกเดินทาง และค่อย ๆ รวมชนเผ่าอนารยชนแห่งฟาร์เวสต์…”

ฟางซิ่วมองไปรอบ ๆ และตระหนักว่าในช่วงสิบปีที่ผ่านมา ฉางเต๋อ ได้ทำบางสิ่งที่สำคัญมากในตะวันตก ในดินแดนแห่งทะเลทรายอันหนาวเหน็บ

เขาบุกเข้าไปในอาณาจักรแห่งขุนเขาและท้องทะเลด้วยตัวเขาเองโดยไม่มีใครที่ค่อยช่วยเหลือใด ๆ ในดินแดนที่โหดเหี้ยมและโหดเหี้ยมของเล่าผู้บ้าคลั่งปีศาจ  เขาอาศัยอุบายและการวางแผนมาสิบปีเพื่อเป็นพลัง ผู้บ้าคลั่ง ที่ทรงพลังที่สุดใน ทางตะวันตก ในความเป็นจริงเขาเกือบจะรวมตะวันตกไกลเป็นหนึ่งเดียว เป็นเรื่องง่ายที่จะจินตนาการว่าเขาผ่านอันตรายและความยากลำบากมามากมายแค่ไหน และกี่ครั้งที่เขาเดินบนเส้นแบ่งระหว่างชีวิตและความตาย

ความประทับใจของ ฟางซิ่ว ที่มีต่อ ฉางเต๋อ นั้นเหมือนกับของ ชิงหยางซานเหริน เขาประเมินเขาต่ำไปจริงๆ เขาไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเขาเป็นแบบนี้มาตลอด หรือเป็นเพราะเขาพลาดโชคบางอย่าง หรือประสบกับความพ่ายแพ้ ที่ทำให้ฉางเต๋อเปลี่ยนไปมาก

ต่อไป ฟางซิ่ว มองไปที่ทวีปทางใต้ อาณาจักรแห่งขุนเขาและท้องทะเลขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ แม้ว่าทวีปตะวันออกและทวีปใต้จะเป็นทวีปหลัก แต่ทวีปเหนือเพิ่งปรากฏขึ้นได้ไม่นาน และถูกรายล้อมไปด้วยคนนอกโบราณแห่งใต้พิภพเหนือทะเล ทวีปตะวันตกเพิ่งปรากฏขึ้นเมื่อไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา และปัจจุบันเป็นดินแดนแห่งความตาย ซ่อนอยู่หลังทะเลแห่งสายฟ้าและฟ้าร้อง ภูมิภาคแห่งภูเขาและทะเลมีขนาดใหญ่มากจนฟางซิ่วต้องใช้เวลามากในการเดินเป็นวงกลมและเห็นทุกสิ่ง

ขณะนี้ทวีปทางใต้กำลังถูกต่อสู้เพื่อแย่งชิงโดยเผ่าปีศาจ เผ่าปีศาจ คนนอก และผู้ฝึกฝน ลัทธิเต๋าของปีศาจ เป็นผลให้มีหลายอาณาจักรก่อตั้งขึ้นที่นั่น ผู้คนส่วนใหญ่ในทวีปทางใต้เป็นผู้ข้ามเพศจากตะวันตก ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมชื่อของประเทศจึงมีลักษณะตามแบบตะวันตก

เนื่องจากชนเผ่าต่างถิ่นและปีศาจในพื้นที่แกนกลางของทวีปทางใต้มีพลังมหาศาล จึงแทบเป็นไปไม่ได้ที่คนเหล่านี้ในโลกสมัยใหม่จะต่อสู้กับพวกเขา พวกเขาเริ่มพัฒนาบนเกาะและคาบสมุทรหลายแห่งทางตะวันตกเฉียงเหนือของทวีปใต้ และตอนนี้พวกมันก็พัฒนาได้ดีมาก

นั่นเป็นความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชาวปีศาจที่อพยพออกจาก ยูดู เมื่อร้อยปีก่อน พวกเขาค่อยๆ ขยายตัวในทวีปใต้ และหลังจากได้รับการยอมรับจากคนนอก พวกเขาก็กลายเป็นรากฐานสำหรับการขยายตัวของพวกเขา

“ถึงกระนั้นก็เป็นเพียงสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ทวีปใต้ไม่มีแม้แต่ผู้ฝึกฝนที่ดีหรือปีศาจที่ยิ่งใหญ่ หากปราศจากการกระตุ้นของสภาพแวดล้อมของทวีปตะวันออกและการปรับปรุงระบบการเพาะปลูกอย่างค่อยเป็นค่อยไป คงเป็นไปไม่ได้ที่จะผลิตผู้ฝึกฝนที่ทรงพลัง”

ฟางซิ่ว มองไปที่มันสักครู่ จากนั้นก็เลิกสนใจมันอีกต่อไป อย่างน้อยที่สุด ทวีปทางใต้ก็ไม่คู่ควรกับความสนใจของ ฟาง ซิ่ว

ฟางซิ่วพลิกหนังสือแห่งชีวิตและความตายและอ่านทุกสิ่งที่เขาจำเป็นต้องอ่าน จากนั้น เขาหยิบแปรงผู้พิพากษาบนโต๊ะและเพิ่มจังหวะให้กับแกนหลักอันกว้างใหญ่ของกฎหมาย

“เพลิงอัคคีจอส!”

หลังจากนั้น ฟางซิ่ว พึมพำกับตัวเองและเขียนคำใหญ่ๆ สองสามคำใน หนังสือแห่งชีวิตและความตาย “ผู้มีบุญสามารถเสวยอายุยืนยาวในแดนมรณะ สืบต่อจากเปลวเพลิงแห่งโลกมนุษย์ บ่มเพาะผีอมตะ วิถีเทพ หรือสั่งสมบุญใหญ่เพื่อแสวงหาชีวิตหลังความตาย”

ทันใดนั้นโลกทั้งใบก็สั่นสะเทือน กฎของหนังสือแห่งชีวิตและความตายส่งผลกระทบต่อโลกทั้งใบของเนเธอร์เวิร์ล รวมถึงระบบการกลับชาติมาเกิด ด้วยการเปลี่ยนแปลงของกฎ โลกใต้พิภพก็เปลี่ยนไปตามจังหวะที่นุ่มนวลลำแสงสีทองส่องลงมาจากท้องฟ้าในดินแดนแห่งโลกใต้พิภพที่แต่เดิมมืดมนและมืดมน มันเหมือนกับแสงอาทิตย์ที่ส่องผ่านเมฆที่มืดมนและตกลงสู่ดินแดนสีดำสนิทของยมโลก

นั่นคือพลังแห่งเปลวเพลิงจากโลกของสิ่งมีชีวิตที่ไหลซึมเข้าสู่โลกใต้พิภพ  เปลวเพลิงแห่งโลกของสิ่งมีชีวิตกลายเป็นแสงสว่างเพียงดวงเดียวที่ส่องสว่างโลกใต้พิภพ วิญญาณของคนตายเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า และดวงตาของพวกเขาก็เผยให้เห็นถึงความปรารถนาอันหาที่เปรียบมิได้

ภายใต้การส่องสว่าง สถานที่ที่เกี่ยวข้องในโลกใต้พิภพที่ซึ่งวิญญาณชั่วร้ายของโลกมาบรรจบกัน เผยให้เห็นพระราชวัง ศาลา บ้าน กำแพง สนามหญ้า ภูเขา และทะเลสาบในทันที ล้วนเกิดจากอานุภาพแห่งเปลวเพลิงธูป

ในหมู่พวกเขา เปลวไฟของราชวงศ์ ต้าหวน และเปลวไฟของจักรพรรดิหลงชิว สามารถมองเห็นได้รวมกันเป็นหนึ่งและตกลงไปที่ที่ประทับของจักรพรรดิที่อยู่ห่างไกล ที่พำนักของจักรพรรดิแห่งความมืดแต่เดิมก็ดูเหมือนจะมีดวงอาทิตย์ดวงใหญ่ส่องสว่างไปทั่วห้องโถงของจักรพรรดิและเมืองเมืองเล็กๆ ที่แต่เดิมขยายตัวในทันที และพลังอันแรงกล้าของเปลวเพลิงธูปก็พุ่งเข้ามาในเมือง นำพลังมาสู่ผีนับล้านและนายพลแห่งความตาย

ผีสองสามตัวที่แต่เดิมเข้าแถวหน้าประตูอเวจีใต้เมืองบุตรแห่งสวรรค์หยินดูเหมือนจะได้รับสติปัญญา แสงลงมาจากท้องฟ้าและสวมเสื้อคลุมมังกรและมงกุฎไว้เหนือพวกเขา พวกเขาเป็นอดีตจักรพรรดิแห่งต้าหวน

ในระยะไกล นายพลปีศาจขับรถม้ามาและต้อนรับพวกเขาเข้าไปในรถม้า จากนั้นรถม้าก็มุ่งหน้าไปยังที่พักของจักรพรรดิที่อยู่ห่างไกลนอกจากนั้น พลังของเปลวเพลิงธูปจากวัดบรรพบุรุษและวัดประจำตระกูลของขุนนางตระกูลชิงยังสาดส่องลงมายังบ้านและศาลาหลังใหญ่นับพันแห่งในโลกใต้พิภพ

คนมีบุญและอายุยืนถูกไล่ต้อนไปตามเรือนหลังใหญ่และศาลาวัดของบรรพบุรุษลูกหลาน ด้วยอานิสงส์และความจริงที่ว่ายังมีผู้คนอยู่ในโลกของสิ่งมีชีวิตแม้ว่าจะมีคนเซ่นสังเวยไม่มากนัก ดินแดนอันหนาวเย็นและมืดมนแห่งโลกใต้พิภพก็เริ่มมีร่องรอยของการปรากฏของมนุษย์

ฟางซิ่ว พยักหน้า "ในกรณีนี้ พลังของเปลวเพลิงธูปจะไม่สูญเปล่า มันรวมอยู่ในระบบการเกิดใหม่ของโลกใต้พิภพ และยังกลายเป็นพลังในการขยายและเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับโลกใต้พิภพ"

ฟางซิ่ว ก็เงยหน้าขึ้นและมองเข้าไปในระยะไกล มีพระราชวังและพลับพลาที่ดูเหมือนอยู่ใกล้กับที่ประทับของจักรพรรดิ พื้นที่ที่พวกเขาครอบครองเป็นเหมือนเมืองใหญ่ที่มีพระราชวังอมตะ

อานุภาพแห่งเปลวเพลิงจักพรั่งพรูออกมาจากเทวโลกสว่างไสวในตำหนักและพลับพลา มันยังปล่อยออร่าสีม่วงออกมาด้วย ราวกับว่านี่ไม่ใช่โลกใต้พิภพอีกต่อไป แต่เป็นวังสวรรค์