บทที่ 1382 : ให้ตายเถอะ ฉันคงเอาเปรียบคนจนมากเกินไป!
บทที่ 1382 : ให้ตายเถอะ ฉันคงเอาเปรียบคนจนมากเกินไป! ตอนกลางคืน หลังจากการสังหารหมู่ รอบเกาะก็กลายเป็นพื้นที่ต้องห้าม ไม่มีสัตว์อสูรดาราตัวใดกล้าเข้าใกล้ หวังเต็งเตรียมกองไฟ จากนั้นเขาก็หยิบเก้าอี้และโต๊ะออกมา เขานอนอยู่บนเก้าอี้ชายหาดเหมือนกับคนแก่ สาวงามจำนวนหนึ่งกำลังทำงานยุ่งอยู่รอบตัวเขา เป็นชี...
