บทที่ 420: สุดท้ายก็จากลา เข้าไปในม่านแสง!
สายลมหยุดพัดสายฝนหยุดตก ทุกอย่างกลับคืนสู่ความสงบ ถังเจิ้นมองดูเอเรียลที่นอนหนุนแขนของตนอย่างลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดกับเธอเบา ๆ ว่า “คุณควรจะรอซักครึ่งปีก่อนค่อยกลับทะเลดาวตกนะ ตอนนั้นฉันจะไปกับเธอด้วย ตอนนี้เมืองเชิ่งหลงกำลังเผชิญกับวิกฤตใหญ่ ฉันไปด้วยไม่ได้จริง ๆ เพราะงั้น...” พูดถึงตรงนี้เธอก...
