บทที่ 150 ภารกิจเริ่มต้น การรุกรานเหนือธรรมชาติ(ฟรี)

บทที่ 150 ภารกิจเริ่มต้น การรุกรานเหนือธรรมชาติ(ฟรี)

“แล้วสำหรับคุณสามคน เราจะทำข้อตกลงกันยังไงล่ะ?” ฉินเฟิงหันกลับมาและยิ้ม

ดวงตาของ หวู่ปิ่นวูบวาบ เมื่อรู้ว่านี่เป็นโอกาสที่พวกเขาต้องคว้าไว้ เขาตอบตกลงอย่างรวดเร็ว "หัวหน้าฉิน โปรดออกคำสั่งของคุณ ฉันจะปฏิบัติตามคำสั่งอย่างแน่นอน"

เฉินกงและ เซี่ยยี่ก็ไม่โง่เช่นกัน และตอบตกลงทันทีเช่นกัน เซี่ยยี่พยายามที่จะจีบ ฉินเฟิง อย่างรอบคอบ แต่กับ เสิ่นเจียเจีย และ หยางเถา ซึ่งทั้งคู่มีเสน่ห์อย่างมาก ฉินเฟิง จึงไม่ได้สนใจเธอ

“ฉันสามารถมอบสิ่งของเหนือธรรมชาติให้กับคุณเพื่อต่อต้านวิญญาณอาฆาตเพื่อแลกกับข้อมูลทั้งหมดที่คุณมีเกี่ยวกับ โรงแรมผีซึ่งรวมถึงรายละเอียดเกี่ยวกับผู้อยู่อาศัยภายใน โดยเฉพาะผู้อยู่อาศัยที่อาวุโสที่สุด” ฉินเฟิง เสนอ

โรงแรมผีอาจเป็นแหล่งที่มาของเหตุการณ์เหนือธรรมชาติทั้งหมด และ ฉินเฟิง ไม่สามารถเพิกเฉยได้ เขาจำเป็นต้องเข้าใจอย่างถี่ถ้วนเพื่อวางแผนสำหรับสถานการณ์ที่เป็นไปได้

“เอาล่ะ หัวหน้าฉิน โปรดมั่นใจ หลังจากภารกิจนี้ เมื่อเรากลับไปที่ โรงแรมผีเราจะให้ข้อมูลทั้งหมดที่คุณต้องการ” หวู่ปิ่นเห็นด้วยอย่างรวดเร็ว และ เซี่ยยี่และ เฉินกงก็ทำตามสัญญาของเขา

“ดี” ฉินเฟิงพยักหน้าด้วยความพึงพอใจและถามหวู่ปิน “คุณรู้ไหมว่าผู้อาวุโสพักอยู่ที่ชั้นไหน”

“มันควรจะอยู่บนชั้นที่ 7 ซึ่งมีความยากระดับภัยพิบัติ” หวู่ปินเล่าและตอบ

“คุณรู้ความแข็งแกร่งของพวกเขาไหม” ฉินเฟิง กล่าวต่อ เฉินกงและคนอื่น ๆ บอกว่าผู้อยู่อาศัยบนชั้นห้ามีความสามารถในการต้านทานพลังเหนือธรรมชาติอยู่แล้ว ผู้ที่อยู่ชั้นเจ็ดจะมีความสามารถที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย บางทีพวกเขาอาจเป็นมือปราบผีเหมือนเขาด้วยซ้ำ

หวู่ปินส่ายหัวแล้วพูดว่า "ฉันไม่รู้ แต่หัวหน้าฉิน โปรดวางใจได้ ฉันจะแอบตรวจสอบจุดแข็งของพวกเขา"

ฉินเฟิง พยักหน้าเห็นด้วย จากนั้นเขาก็หยิบเงินผีออกมาห้าห่อจากกระเป๋าของเขาและมอบให้หนึ่งคนต่อหนึ่งปึก โดยมอบสองปึกให้กับหยางเถาเป็นความโปรดปรานพิเศษ

“นี่คือเงินผีแต่ละใบสามารถปกป้องคุณจากการโจมตีของผีได้หนึ่งครั้ง และในแต่ละปึกจะมีแบงค์ 100 ใบ” เขาอธิบาย

เขาไม่สามารถให้พวกมันมากเกินไปในคราวเดียว เพราะเขาต้องการให้พวกมันใช้หมดแล้วกลับมาหาเขาเพื่อขอเพิ่ม ซึ่ง ณ จุดนี้พวกเขาสามารถแบ่งปันข้อมูลที่พวกเขารวบรวมได้

“เมื่อคุณใช้พวกมันหมดแล้ว มาหาฉันที่เมืองเจียงถ้าฉันไม่อยู่ คุณสามารถติดต่อหัวหน้าหลิว ชิงโหรว ได้ที่สถานีเรื่องเหนือธรรมชาติ” เขาสั่ง

พวกเขาทั้งสามพยักหน้าอย่างกระตือรือร้นและพูดว่า "ใช่ ใช่ เราจะจำเรื่องนั้นไว้"

หวู่ปินและคนอื่นๆ ดีใจมากที่ได้รับเงินผี มันเหมือนกับการมีชีวิตเพิ่มอีก 100 ชีวิต และมันสามารถช่วยชีวิตพวกเขาได้อย่างแท้จริง

“ยังไงก็ตาม คุณรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้อยู่อาศัยทั้งสี่คนจากชั้นห้าที่ไปปฏิบัติภารกิจเมื่อสองสัปดาห์ก่อน? พวกเขากลับมาแล้วหรือยัง?” จู่ๆ ฉินเฟิงก็นึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเฉินตงและคนอื่นๆ ซึ่งเขาติดอยู่นอกประตูรถ

หวู่ปิ่นตอบว่า "คุณหมายถึง เฉินตง, ชี่เว่ย, เซี่ยเยว่ฉินและ เหลียงหยู ใช่ไหม? ฉันได้ยินมาจากชาวบ้านคนอื่นๆ ว่าพวกเขาไปปฏิบัติภารกิจที่เกี่ยวข้องกับ รถบัสผี..."

เซี่ยยี่กล่าวขัดจังหวะ “ถูกต้อง ตอนนั้นฉันอยู่ในล็อบบี้ของโรงแรมผี และเห็นพวกเขาทั้งสี่คนขึ้นรถบัสคันเก่า”

“ฉันก็เห็นเหมือนกัน ว่ากันว่า รถบัสผี เต็มไปด้วยวิญญาณอาฆาต ฟู่! ภารกิจระดับภัยพิบัตินั้นน่ากลัวจริงๆ” เฉินกงพูดแทรก

หวู่ปินพยักหน้าเห็นด้วยและพูดต่อ "ฉันได้ยินมาว่าภารกิจของพวกเขาล้มเหลว แต่พวกเขาค่อนข้างโชคดี สามคนสามารถกลับมาได้ มีเพียงเหลียงหยูเท่านั้นที่เสียชีวิตระหว่างภารกิจ อย่างไรก็ตาม เฉินตงและคนอื่น ๆ ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน"

“เป็นเช่นนั้นเหรอ?” ฉินเฟิง คิดด้วยรอยยิ้มเย็นชา การมีชีวิตรอดในสถานที่เหนือธรรมชาติโดยไม่ตายหมายความว่าพวกเขาค่อนข้างโชคดี เขาไม่ได้สนใจพวกเขามากนัก พวกมันเป็นเพียงลูกชิ้นเล็กๆ สำหรับเขา

จากนั้น ฉินเฟิงก็หันกลับมาเพื่อส่งสัญญาณให้ลูกเรือเตรียมเครื่องขึ้น เครื่องบินส่วนตัวลำนี้มีไว้เพื่อการใช้งานของเขาโดยเฉพาะ

อย่างไรก็ตาม หยางเถา หยุดเขา “เดี๋ยวก่อน พี่เฟิง ฉัน... ฉันอยากไปห้องน้ำ คุณไปด้วยได้ไหม ฉันกลัว”

เธอมีสีหน้าน่าสงสารบนใบหน้าที่สวยงามและสวยงามของเธอ

ความดีควรทำไปจนจบ “เอาล่ะ แน่นอน…” ฉินเฟิงเริ่มเห็นด้วย แต่เสิ่นเจียเจียขัดจังหวะเขา

“ในเมื่อคุณกลัว ให้ฉันไปแทน” เธอเสนอ เธอระวังหยางเถาซึ่งมีเสน่ห์พอๆ กับเธอ แต่มีรูปร่างที่โดดเด่นกว่า และเธอต้องการป้องกันไม่ให้ประกายไฟที่อาจเกิดขึ้นระหว่างคนทั้งสอง

หยางเถาจับแขนของฉินเฟิงทันทีและพูดอย่างหวาดกลัวว่า "ไม่ หากไม่มีพี่เฟิงอยู่ข้างๆ ฉัน ฉันจะไม่รู้สึกปลอดภัย"

ฉินเฟิงไม่สามารถต้านทานหญิงสาวสวยได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอเกาะเขาไว้แน่น เขาถอนหายใจแล้วพูดว่า "เอาล่ะ..."

ก่อนที่เขาจะพูดจบ เสิ่นเจียเจีย ก็ขัดจังหวะอีกครั้ง "ถ้าคุณกลัว ให้ฉันไปกับคุณ"

เธอตั้งใจว่าจะไม่ปล่อยให้ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันตามลำพัง

แต่ ฉินเฟิง ยังคงสัมผัสได้ถึงการจับของ หยางเถา บนแขนของเขา ซึ่งนุ่มนวลและน่าหลงใหลอย่างไม่น่าเชื่อ เขาทนไม่ได้ที่จะปล่อยมือไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "ฉันจะไปกับเธอ อย่าเสียเวลาอีกต่อไป"

เครื่องบินจะบินขึ้นในไม่ช้า และนั่นคือเวลาที่เหตุการณ์เหนือธรรมชาติน่าจะเกิดขึ้น

“ฮ่า! เธอกอดคุณแน่นมาก! ฉันรู้แล้ว หยางเถาคนนี้มีเจตนาแอบแฝงอย่างแน่นอน!” เสิ่นเจียเจีย พึมพำกับตัวเองขณะที่เธอดูทั้งสองเดินจากไป หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย

อย่างที่คาดไว้…

พวกเขารอเกือบหนึ่งชั่วโมงเพื่อให้ หยางเถา และ ฉินเฟิง กลับมา ในที่สุดเมื่อพวกเขาเห็นทั้งสองเข้ามาใกล้ เสิ่นเจียเจีย ก็อดไม่ได้ที่จะสังเกตเห็นว่าเสื้อผ้าของ หยางเถา ชื้นเล็กน้อย และท่าทางการเดินของเธอดูไม่เป็นธรรมชาติ สิ่งนี้กระตุ้นให้ เสิ่นเจียเจีย สงสัยเกี่ยวกับเธอเท่านั้น

ในขณะที่ หวู่ปิ่นและ เฉินกงแสร้งทำเป็นไม่สังเกตเห็น เซี่ยยี่ก็มองด้วยความอิจฉา เธอรู้ว่าฉินเฟิงไม่สนใจเธอ และเธอก็ได้แต่คร่ำครวญอยู่ในใจอย่างเงียบ ๆ ทำไมพ่อแม่ของเธอไม่ทำให้เธอสวยกว่านี้ล่ะ?

ในไม่ช้า เครื่องบินก็บินขึ้น และทุกคนก็แสดงสีหน้าจริงจังและตึงเครียด โดยคาดหวังว่าจะมีวิญญาณอาฆาตปรากฏขึ้น หยางเถาจับเงินผีที่ฉินเฟิงมอบให้เธอ รู้สึกปลอดภัย

หยางเถา รู้ว่าเธอต้องทำทุกอย่างเพื่อให้มีชีวิตอยู่ในสถานการณ์นี้ นอกจากนี้ เธอเริ่มสนใจ ฉินเฟิง นับตั้งแต่การรวมตัวของโรงเรียน เธอเคยพยายามโทรหาเขาสองสามครั้งเพื่อนัดพบ แต่ฉินเฟิงยุ่งเกินกว่าจะรับมือกับเหตุการณ์เหนือธรรมชาติต่างๆ เช่น ผีเคาะ ผีหัวขาด และผีกระจก เขาไม่มีเวลาให้เธอเลย

ในขณะเดียวกัน หยางเถา ก็เก็บความรู้สึกของเธอไว้กับตัวเอง เธอไม่ได้ติดต่อ ฉินเฟิง เพื่อขอความช่วยเหลือเนื่องจากกฎที่ควบคุมการมีส่วนร่วมของเธอในโรงแรมผี เป็นเพียงความโชคดีเท่านั้นที่พวกเขาได้ข้ามเส้นทางในครั้งนี้ หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจาก ฉินเฟิง เธออาจจะพบกับจุดจบของภารกิจนี้

ขณะที่เครื่องบินมุ่งหน้าสู่จุดหมายปลายทางอย่างต่อเนื่อง พลังเหนือธรรมชาติก็เริ่มแทรกซึมเข้าไปในเครื่องบินอย่างช้าๆ ซึ่งเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงการเริ่มต้นของเหตุการณ์เหนือธรรมชาติ