ตอนที่ 1328 โลกอมตะ (ฟรี)

ตอนที่ 1328 โลกอมตะ

เมื่อคุยไปสักพักพวกเขาเปลื่ยนหัวข้อ

“เมื่อดวงดาวกลับสู่ตำแหน่ง รุลูเย่ห์จะขึ้นมาจากก้นบึ้งของทะเลโกลาหล และคธูลูผู้ยิ่งใหญ่จะตื่นขึ้น! จักรวาลจะถูกทำลาย…เจ้าคิดอย่างไรกับคำทำนายนี้”

คนรอบข้างเริ่มพูดคุยกันอีกครั้ง

จักรพรรดิแห่งสังสารวัฏอดไม่ได้ที่จะคิดและขมวดคิ้ว “นี่เป็นคำทำนายเพิ่มเติมอีก ไม่ว่าข้าจะคิดยังไงข้าก็ไม่สามารถหาเบาะแสใด ๆ ได้ ... ข้าสงสัยว่าเจ้าที่เป็นจักรวาลคิดอย่างไร? วันสิ้นโลกลึกลับที่โผล่ขึ้นมาจากก้นทะเลหรือไม่?”

ลู่เกาจี้ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะยิ้ม และกล่าวว่า “การปรากฏขึ้นจากทะเลโกลาหลอาจเป็นคำทำนายที่แปลกประหลาด ข้าก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน… ว่าแต่ เจ้าคิดว่ายุคใหม่ควรจะเรียกว่าอะไร?”

“ข้าไม่รู้ชื่อมัน แต่ข้าคิดว่าอารยธรรมพุทธที่ทำนายไว้คงมีชื่อไว้อยู่แล้ว”

จักรพรรดิแห่งสังสารวัฏสั่นศีรษะ “ตามคำทำนาย พวกเขาอาจเห็นอุกกาบาตตกลงมา จักรวาลขนาดเล็กมากที่ตกลงมาในยุคโบราณ พวกเขาหยิบมันขึ้นมาเพื่อคำนวณความเป็นไปได้ที่ฝนดาวตกจะเกิดในจักรวาลในอนาคต รวมถึงเวลาและปีที่จะเกิดขึ้น”

ลู่เกาจี้ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์

“เป็นไปได้ไหมที่เผ่าเซิร์ก และเผ่ามิติได้หยิบเอา ‘อุกกาบาตจักรวาล’ สองสามแห่งในยุคเก่าและทิ้งพวกมันไว้ข้างนอก? พวกเขาคิดว่าจะต้องพ่ายแพ้ในตอนนั้น ดังนั้นพวกเขาจึงวางแผน และทิ้งสิ่งเหล่านี้ไว้เบื้องหลัง?

พวกเขาคำนวณเวลาที่ฝนดาวตกจะตกจริงๆ และวางแผนต่อต้านในช่วงต้นของยุคใหม่?

มันเป็นไปได้

“เราไม่สามารถมองเห็นได้ และพวกเขาไม่ควรมองเห็นยุคอนาคต แต่มีคนวางแผนต่อต้านเรา เกรงว่าจะมีคนได้รับมันมา และคำนวณเวลาที่แน่นอนของอนาคต!”

เธอขมวดคิ้ว และรู้สึกว่านี่เป็นความคิดที่ดี

ขณะที่เธอยังคงคิดอยู่ จักรพรรดิแห่งสังสารวัฏว่า “ข้าได้ศึกษาคำอธิบายเกี่ยวกับประวัติศาสตร์โบราณอย่างถี่ถ้วนแล้ว มันลึกลับมาก … ที่พำนักของเทพอมตะ นักพรตเต๋าผู้มีอายุยืนยาวราวกับสวรรค์ … การดำรงอยู่นั้นดูเหมือนจะอาศัยอยู่ในสถานที่ๆ เหมือนโลกอมตะ …”

เซียนที่อยู่รอบๆ พยักหน้า พวกเขาเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้แล้ว ก็สมเหตุสมผล แม้มันจะดูเกินจริงก็ตาม!

เป็นความจริงที่ว่าคนๆ หนึ่งสามารถอยู่รอดได้นานมากในจักรวาลนี้

จักรพรรดิแห่งสังสารวัฏกล่าวต่อ “ในสมัยก่อนอารยธรรมโบราณลึกลับนี้ได้รับจักรวาลที่มีชีวิตจำนวนเล็กน้อย และเปิดยุคอันยิ่งใหญ่ของโลกอมตะชั่วคราว ตอนนี้โลกอมตะถูกเปิดอย่างสมบูรณ์แล้ว เราควรตั้งชื่อตามศัพท์ของอารยธรรมพุทธ เรียกมันว่าโลกอมตะ … ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาเคยกล่าวไว้ว่าดอกไม้หนึ่งดอกคือหนึ่งโลก ตอนนี้ไม่เป็นเช่นนี้แล้วเหรอ?”

“นั่นคือคำอธิบายที่ดีจริงๆ!”

"ใช่!"

“เป็นคำอธิบายที่สมบูรณ์แบบ”

เซียนที่อยู่รอบข้างไม่เป็นศัตรูอีกต่อไป และพวกเขานั่งลงเพื่อหารือกัน

คนอื่นนั่งอยู่ห่างๆ โดยมีหลายพันคนนั่งขัดสมาธิอย่างเป็นระเบียบบนดาดฟ้า พวกเขาได้ฟังบทวิเคราะห์เกี่ยวกับยุคสมัยอันยิ่งใหญ่ และอนาคตของจักรวาลนี้ และพวกเขาก็รู้สึกทึ่งมาก

“ทุกคน นี่เป็นเพียงการคาดเดาของข้าเท่านั้น ขณะนี้มีข้อมูลน้อยเกินไป”

จักรพรรดิแห่งสังสารวัฏสั่นศีรษะ “อย่างไรก็ตาม โลรอมตะอาจถูกสถาปนาขึ้นจริงๆ หากเป็นเช่นนั้น เซียนในจักรวาลจะขึ้นสู่โลกสีเขียวชอุ่มนอกจักรวาล โลกอมตะ!”

ร่างกายของลู่เกาจี้สั่นสะท้านเมื่อเธอได้ยินสิ่งนี้

โชคชะตา!

ในขณะนี้ ราวกับว่าเธอสัมผัสได้ถึงโชคชะตา และกระแสแห่งกาลเวลา

ทุกยุคสมัยทำให้จักรวาลสมบูรณ์แบบ

ตัดเปิดความโกลาหล…

ตัดขาดความเป็นนิรันดร์…

การกำเนิดของจักราวลคู่ขนาน…

เมื่อยุคสมัยผ่านไป ชะตากรรมของยุคนี้ดูเหมือนจะได้ตัดเปิดหนทางใหม่ และเปิดดินแดนใหม่นอกทะเลโกลาหล…โลกอมตะ?

“ดินแดนแห่งความโกลาหลนั้นขุ่นมัว และวุ่นวายเหมือนกองขยะขนาดใหญ่ที่ฝังกลบอดีตและปัจจุบัน สิ่งที่อยู่ตรงหน้าเราคือการทำให้จักรวาลสมบูรณ์! ควบคุมเต๋าสวรรค์!” ร่างกายของเธอสั่นไปหมด และปากของเธอก็เปิดออกครึ่งหนึ่ง

“ข้าได้เห็นการสร้างจักรวาลคุ่ขนานทั้ง! วันนี้ข้าจะได้เห็นการเปิดตัวของ 'โลกอมตะ'!”

“และในโลกอมตะ ใครจะเป็นตัวเอกของยุคนี้ และควบแน่นเต๋าสำหรับจักรวาล”

โลกอมตะ

ใบหน้าของลู่เกาจี้ เคร่งขรึมขณะที่จิตใจของเธอหมุนอย่างรวดเร็ว

เธอไตร่ตรองอย่างรอบคอบถึงรูปแบบในอนาคตที่บรรยายไว้ในคำอธิบายนี้

ในอนาคต เซียนที่ขึ้นสู่นอกจักรวาลจะก้าวเข้าสู่โลกอมตะ โลกอันกว้างใหญ่ที่เต็มไปด้วยเสียงนกร้อง และกลิ่นหอมของดอกไม้

อย่างไรก็ตาม ดอกไม้ หญ้า และสัตว์ทุกชนิดที่นี่ล้วนแต่เป็นจักรวาลทั้งสิ้น มีทั้งหมด 129,600 แห่งและอาจเรียกได้ว่า…จักรวาลในจักรวาล

กาลครั้งหนึ่งอารยธรรมของเราใช้เวลาหลายปีนับไม่ถ้วนในการพยายามคิดว่ายุคจักรวาลต่อไปจะเป็นอย่างไร

อย่างไรก็ตามยังไม่มีผลลัพธ์ ตอนแรกพวกเขาคิดว่าเราเสื่อมถอย และความคิดของเราเข้มงวด พวกเขาแอบเดินทางไปยังยุคใหม่ต่างๆ เพื่อดูมุมมองใหม่ของอัจฉริยะในช่วงหลายร้อยล้านปีที่ผ่านมา แต่พวกเขาก็ไม่สามารถมองเห็นอนาคตได้เช่นกัน

“นั่นเป็นเพราะจักรวาลสมบูรณ์แบบเกินไป เมื่อจักรวาลคู่ขนานถูกสร้างขึ้น และเต๋าได้รับการพิสูจน์ กฎของจักรวาลเกือบจะสมบูรณ์แบบ ไม่มีที่สำหรับการบูรณาการเต๋า และจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญใดๆ”

พวกเขาอนุมานมาหลายปีแล้ว แต่ในท้ายที่สุด พวกเขาไม่พบความเป็นไปได้ในอนาคต ดังนั้นพวกเขาจึงหยุดอนุมาน

แต่พวกเขาก็มีความคิดครั้งหนึ่ง จักรวาลอาจดูสมบูรณ์ แต่ทะเลโกลาหล ยังมีข้อบกพร่องอยู่ โลกภายนอกจักรวาลนั้นแห้งแล้ง และรกร้าง บางทีอาจมีวิธีปรับปรุงการบูรณาการเต๋า และทำให้มันสมบูรณ์!

ท้ายที่สุดแล้ว ทะเลโกลาหลก็เป็นส่วนหนึ่งของจักรวาล เช่นเดียวกับดาวเคราะห์ทั้งดวง มหาสมุทรก็เป็นส่วนหนึ่งของมันเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าพวกเขาจะคิดหนักแค่ไหน พวกเขาก็ไม่สามารถเข้าใจได้ พวกเขาสามารถสัมผัสได้ถึงตัวแปร และโอกาสในยุคจักรวาลหน้าอย่างคลุมเครือ แต่พวกเขาไม่สามารถนึกถึงอะไรที่เฉพาะเจาะจงในทะเลโกลาหลได้ ...

แต่ความผิดปกติดังกล่าวก็ปรากฏต่อหน้าต่อตาเธอ

ลู่เกาจี้ดูเหมือนจะค่อยๆ เข้าใจ ความสงสัยเก่าๆ ของเธอ และความคิดหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในใจของเธอ “เป็นเช่นนั้น! เป็นเช่นนั้นเอง!”

เธอพึมพำ

ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่ายุคหน้าจะเป็นเช่นไร…มันถูกจำกัดด้วยยุคสมัย ในเวลานั้นลิขิตไว้ว่าจะไม่มียุคหน้าเหมือนกับการเปิดระดับ 11 ซึ่งลิขิตไว้ว่าจะมีในอนาคต! ข้าเกิดผิดเวลา!”

“เมื่อถึงเวลาเท่านั้น ยุคนั้นจึงจะเริ่มต้นขึ้น!”

“และฝนดาวตกที่อยู่ตรงหน้าเรานี้ถือเป็นโอกาส! เฉพาะในยุคนี้เท่านั้นที่เขาจะสามารถเติมแต่งทะเลโกลาหลได้! สร้างโครงสร้างใหม่นอกจักรวาล!”

รูม่านตาของเธอขยายออก และยิ่งเธอคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไร เธอก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น

ในอดีต เผ่าพันธุ์ลึกลับ ไม่ว่าจะเป็นเผ่าเซิร์ก เผ่ามิติ หรืออารยธรรมลึกลับอื่นๆ ต่างก็ได้รับอุกกาบาตจักรวาลมาบ้าง นั่นคือวิธีที่พวกเขามองเห็นอนาคต โอกาสที่จะควบแน่นเต๋า อยู่ในนั้น …

อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ตลอดไป พวกเขาทำได้เพียงเปลี่ยนโอกาสในอนาคตอันไกลโพ้นนี้ให้เป็นของที่ระลึก และส่งต่อไปยังผู้สืบทอดที่โชคดีหลังจากที่พวกเขากลายเป็นฝุ่นผง

ในเวลานี้เธอรู้สึกว่าเธอค่อยๆ คิดออกแล้ว เธออดไม่ได้ที่จะมองไปที่จักรพรรดิแห่งสังสารวัฏ ซึ่งยังคงเทศนา และหารือเกี่ยวกับอนาคตของจักรวาล

พวกเขาเป็นคนเดียวที่รู้ประวัติศาสตร์โบราณ

คนๆ นี้ไม่รู้ประวัติศาสตร์โบราณ แต่เขาสามารถทำนายอนาคตได้ตั้งแต่ต้น เขามีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมจริงๆ!

ในเวลานี้จักรพรรดิแห่งสังสารวัฏยังคงพูดคุยกับเซียน “ทุกคนแม้ว่าเราจะรู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับประวัติศาสตร์โบราณของอารยธรรมพุทธ แต่ข้ารู้สึกว่ายุคที่ยิ่งใหญ่ในอนาคตจะเปิดโลกใหม่ให้กับจักรวาลของเรา”

“เห็นด้วยๆ”

พวกเขาตอบด้วยรอยยิ้ม

ในขณะนี้ ปลาหมึกยักษ์กำลังซ่อนตัวอยู่บนดาดฟ้าในความมืด และยังคงออกอากาศอยู่ ผู้คนในห้องสตรีมสดต่างตื่นเต้นกันมาก