บทที่ 178:เวลาที่เหมาะสม
ใบไม้ร่วงหล่นบนภูเขาแพะเหลือง ป่าดอกท้อเหี่ยวเฉาและหมอกที่ปกคลุมภูเขาก็หายไป มันไม่เหมือนถ้ำสวรรค์อีกต่อไป ภูเขาแพะเหลืองที่เสื่อมโทรมเริ่มมืดมน ไม่เห็นแม้แต่คนเดียว สัตว์บนภูเขาหนีไปหมดแล้ว ลวดหนามถูกปกคลุมด้วยเถาวัลย์ และถนนถูกปกคลุมด้วยใบไม้หนาทึบ อารามลัทธิเต๋าถูกทิ้งร้าง มีฝุ่นอยู่ทุกหนทุกแห่ง ...
