บทที่ 31 แฉกเลือด
“โชคไม่ดี ฉันเจอรถบรรทุกศพจริงๆ!”
เฟยหลินซึ่งกำลังคิดว่าจะใช้เวลาพักผ่อนสองวันให้เกิดประโยชน์สูงสุด แต่ดูเหมือนจะโชคร้ายนิดหน่อย
โชคไม่ดีเลยที่เจอรถบรรทุกศพ
เขาสงสัยอย่างจริงจังว่าความโชคร้ายของกระดานวาดภาพแห่งหายนะยังคงมีเศษหลงเหลืออยู่ มิฉะนั้น ไม่อย่างนั้นจะโชคร้ายถึงขนาดได้พบกับรถม้าบรรทุกศพได้อย่างไร
ดึงม่านหน้าต่างออก เขามองไปที่รถบรรทุกศพที่แล่นผ่านไป
“ไม่ นี่ไม่ใช่รถขนศพ!”
รถม้าที่สวนทางกับเขาเป็นรถม้าสีดำ หน้าต่างถูกคลุมด้วยผ้าสีดำ ไม่สามารถมองเห็นด้านในของรถม้าได้
อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่รถเข็นเก็บศพ
เมื่อพิจารณาถึงความเป็นไปได้ของการตายที่ผิดธรรมชาติ เมืองคอนสแตนตินไม่อนุญาตให้มีการขนส่งศพส่วนตัวโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่มอบหมายให้บริษัทขนส่งศพที่ดำเนินการโดยเมืองคอนสแตนตินดำเนินการขนส่งแทน
ก่อนขนส่งฝ่ายความมั่นคงจะส่งรปภ ที่มีความชำนาญในการชันสูตรพลิกศพมาตรวจพิสูจน์ศพว่าเป็นการตายผิดธรรมชาติหรือไม่
เพื่อเตือนคนเดินถนนและรถม้าให้หลีกเลี่ยงในระหว่างการขนส่ง รถม้าของบริษัทขนส่งศพจะเป็นเครื่องแบบสีขาวดำ มีโลโก้บริษัทที่ชัดเจน ซึ่งสามารถเห็นได้จากระยะไกล
และรถม้าที่อยู่ข้างหน้าตอนนี้ไม่ใช่รถของบริษัทขนของเถื่อนแน่นอน กล่าวอีกนัยหนึ่ง รถม้าที่อยู่ข้างหน้ากำลังขนส่งศพเป็นการส่วนตัว
“ทางนี้ไม่ใช่ทางออกนอกเมือง รถคันนี้แปลก!”
ความคิดนี้แวบเข้ามาในหัวของเขา และเฟยหลินก็มาที่หน้ารถม้าและพูดกับ เคน ดาร์บี้ คนขับรถม้า
“ดาร์บี้ กลับรถและตามรถม้าที่ผ่านเราไปเมื่อกี้ ระวังอย่าให้พวกเขาจับได้”
จะขนศพไปเป็นการส่วนตัว แต่ไม่ขนออกไปนอกเมืองจะต้องมีอะไรแปลกๆแน่นอน ในฐานะสมาชิกของสำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักร เขาตระหนักดีถึงสำคัญเป็นความพิเศษ
"ครับท่าน" เคน ดาร์บี้ เคยเป็นทหารที่เชื่อฟังคำสั่งและรู้ลักษณะเฉพาะของตัวตนของเฟยหลิน
ดังนั้นเมื่อเขาได้ยินเฟยหลินปล่อยให้ตามไป เขาจึงไม่ถามว่าทำไม แต่จะทำตามคำสั่งทันทีและกลับรถ
รถม้าหมุนกลับอย่างรวดเร็วและตามรถม้าไปข้างหน้า เนื่องจากเขาเป็นทหารที่เกษียณแล้ว จึงมีประสบการณ์ในการลักลอบติดตามมาก
เขาขับรถม้าและรักษาระยะห่าง ไม่ไกลเกินกว่าจะหลีกเลี่ยงไม่ให้สูญเสียเป้าหมาย และไม่ใกล้เกินไปที่จะหลีกเลี่ยงการถูกค้นพบ
หลังจากผ่านไปกว่าสิบนาที รถม้าก็หยุดลง และเฟยหลินมองไปที่รถม้าที่ยังคงขับต่อไปอยู่ข้างหน้าเขา ก่อนจะถามด้วยความสับสน
“เป็นอะไร หยุดทำไม”
“ท่านครับ ทางข้างหน้าเริ่มห่างไกลแล้ว และรถม้าก็น้อยลง ถ้าท่านติดตามต่อไป เราอาจจะถูกค้นพบว่ากำลังติดตาม”
“ถนนแคบและอีกฝ่ายขับไม่เร็ว ฉันแนะนำให้คุณลงจากรถม้าและเดินตามไป” เคน ดาร์บี้ กล่าว
“นั่นก็สมเหตุสมผลดี โชคดีที่คุณเตือนฉัน”
เฟยหลินรีบกระโดดออกจากรถม้าและเดินตามรถม้าไปข้างหน้าด้วยการเดินเท้า
แม้ว่าบนถนนจะมีม้าและรถม้าน้อยกว่า แต่ก็มีคนเดินถนนจำนวนมาก และเฟยหลินที่เดินบนถนนก็ดูไม่โดดเด่น
เขารักษาระยะห่างจากรถม้าและตามรถม้าไปห่างๆ
อย่างไรก็ตาม ไม่กี่นาทีต่อมา รถม้าก็ขับเข้าไปในถนนซึ่งบ้านรอบๆ ถูกทิ้งร้าง และไม่มีคนเดินเท้าบนถนน แม้ว่าเฟยหลินต้องการที่จะติดตาม แต่มันก็น่าอึดอัดใจและอาจถูกค้นพบ
โชคดีที่ในเวลานี้ รถม้าหยุดและขับเข้าไปในบ้านที่มีกำแพงล้อมรอบ
ยืนยันว่าไม่มีใครเฝ้าระวังเฟยหลินเดินเข้าไปในบ้าน มาที่ประตูเหล็กที่ปิดอยู่ และมองผ่านช่องแตกของประตู
หลังจากได้รับความแข็งแกร่งขึ้นสองเท่าจากปืนลึกลับ สมรรถภาพทางกายของเฟยหลินก็เปรียบได้กับทหารชั้นยอดในกองทัพ
วิสัยทัศน์ยังได้รับความเข้มแข็งในระดับหนึ่ง แม้ว่ามันจะเทียบไม่ได้กับดวงตาของนกอินทรี แต่ก็แข็งแกร่งกว่าคนธรรมดาเช่นกัน
ผ่านรอยแตกของประตู เขาเห็นลานรกร้างรกไปด้วยวัชพืช บนถนนลูกรัง ชายสองคนถือถุงผ้ายาว ถุงผ้ามีลักษณะนูนขึ้นเพราะใส่ของ
ตอนนี้การชันสูตรพลิกศพมาถึงระดับเซียนแล้วเฟยหลินสามารถรับรู้ได้ทันทีว่าในถุงผ้านั้นมีร่างมนุษย์อยู่ เขามองไปที่ชายสองคนที่กำลังหามศพ
หนึ่งในนั้นสวมเสื้อผ้าสีดำอายุประมาณ 30 หรือ 40 ปี ผิวคล้ำ อีกคนสวมชุดสีเทา มีรูปร่างปานกลาง และเนื่องจากหลังของเขาอยู่ที่เฟยหลินเฟยหลินจึงมองไม่เห็นใบหน้าของเขา
ในขณะนี้ชายในชุดสีเทาหันกลับมาและหันหน้าไปทางประตู
"เป็นเขา!" เมื่อเห็นใบหน้าของชายคนนี้เฟยหลินก็ผงะ
บุคคลนี้มีใบหน้าธรรมดา มีผ้าปิดตาสีดำที่ตาซ้าย และเป็นคนที่ครั้งหนึ่งเคยทำให้แผงควบคุมแสดงปฏิกิริยาในงานเลี้ยง
จากการสอบถามบุคคลดังกล่าวชื่อเอเรียล โซโต เป็นตำรวจระดับนายตำรวจ
เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่านายตำรวจกำลังขนส่งศพเป็นการส่วนตัว ไม่ว่าเขาจะคิดอย่างไร ก็ไม่สมควร เขารู้สึกผิดปกติมากขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อคิดว่าอีกฝ่ายสามารถทำให้แผงควบคุมตอบสนองได้ ความรู้สึกผิดปกติในใจของเขาก็แข็งแกร่งขึ้น
“ทำไมอีกฝ่ายถึงลักลอบขุดศพ อีกฝ่ายคงไม่ใช่สัตว์ประหลาดปลอมตัวมาใช่ไหม?” เฟยหลินคิดกับตัวเอง
หลังจากที่อีกฝ่ายทำให้แผงระบบมีการตอบสนองและมอบแต้มลึกลับให้ เขาก็เคยเดาเหตุผลได้
หนึ่งในข้อสมมุติฐานนั้นเดาว่าอีกฝ่ายเป็นสัตว์ประหลาดที่ปลอมตัวมา ในเวลานั้น เขาตัดการคาดเดานี้ทันทีและรู้สึกว่าความเป็นไปได้ที่อีกฝ่ายจะเป็นสัตว์ประหลาดปลอมตัวนั้นน้อยมาก
แต่ตอนนี้เมื่อเห็นอีกฝ่ายแอบลักลอบขนศพอย่างเงียบๆ ความเป็นไปได้นี้ก็ยิ่งใหญ่ขึ้น เพราะเท่าที่เขารู้ สัตว์ประหลาดจำนวนมากชอบศพมนุษย์มาก
“ไม่! อีกฝ่ายย้ายศพเสร็จแล้วและกำลังจะออกมา”
ในขณะนี้เฟยหลินสังเกตเห็นชายที่มีผิวคล้ำเล็กน้อยนั่งอยู่ในที่นั่งคนขับ ราวกับว่ากำลังเตรียมที่จะขับรถ และ แอเรียล โซโต กำลังเดินไปที่ประตูเหล็กแล้ว
เขารีบออกจากประตูเบา ๆ มองไปรอบ ๆ และซ่อนตัวอยู่ในบ้านร้างซึ่งไม่มีแม้แต่ประตูอยู่ไม่ไกล
ครืด-
เขาซ่อนตัวอยู่ในบ้านร้าง ประตูเหล็กถูกผลักเปิดออก และเอเรียล โซโตก็เดินออกไปตามมาด้วยชายผิวคล้ำที่ขับรถตามมา
แอเรียล โซโต มองไปรอบ ๆ อย่างระแวดระวัง และหลังจากยืนยันว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ล็อคประตูเหล็กและขึ้นรถม้า รถลากกลับไปที่ถนนที่มา และไม่นานก็หายไปในถนนร้างแห่งนี้
เฟยหลินเดินออกจากบ้านร้าง แทนที่จะเดินตามรถม้า ตอนนี้เขามาถึงประตูเหล็กแล้ว
"ความลับของ แอเรียล โซโต ควรอยู่ในนั้น!" มองไปที่ประตูเหล็กที่ถูกล็อค
แอเรียล โซโต จะนำศพเข้าไปข้างใน แสดงว่าต้องมีความลับอยู่ข้างใน และถ้าสามารถเข้าไปข้างในได้ อาจจะค้นพบความลับของ แอเรียล โซโต
สำหรับความเป็นไปได้ที่จะมีใครบางคนในนั้นไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับสิ่งนั้นเลย แม่กุญแจถูกล็อกจากด้านนอก ไม่สามารถเปิดจากด้านในได้อย่างแน่นอน และ แอเรียล โซโต ก็ล็อกไว้ แสดงว่าไม่น่าจะมีใครอยู่ในบ้าน
ถอยหลังไปมากกว่าสิบก้าว และเฟยหลินก็วิ่งอย่างรวดเร็ว
ตุบ!
เขาวิ่งไปที่กำแพงและวางเท้าบนกำแพงก่อนจะใช้ร่างกายปีนขึ้นไป มือยื่นออกไปสูงและคว้ายอดรั้วที่สูงกว่าสองเมตร
ด้วยสมรรถภาพทางกายเทียบได้กับทหารชั้นยอดในกองทัพ เขาใช้แขนปีนรั้วขึ้นไปอย่างเงียบๆ กระโดดเข้าไปในลานบ้าน
ลานบ้าน ดูเหมือนกับที่เห็นจากรอยร้าวของประตูเมื่อครู่นี้ ไม่ได้รับการบำรุงรักษาใดๆ และถูกทิ้งร้างโดยสิ้นเชิง เมื่อเดินเข้าไปข้างในก็มาถึงประตูบ้านร้าง
ประตูถูกล็อค และถ้ามีการใช้ปืนเฟยหลินจะต้องทำลายประตูได้อย่างง่ายดาย แต่ด้วยวิธีนี้ ครั้งต่อไปที่เอเรียล โซโตมา เขาจะรู้อย่างแน่ว่ามีคนมา และระวังตัวมากขึ้น
เขาจึงเดินไปรอบ ๆ บ้านร้างมองหาสถานที่อื่นที่จะเข้าไป ท้ายที่สุดแล้ว มันเป็นบ้านร้าง และเชื่อว่าน่าจะมีที่อื่นให้เข้าไป
ในไม่ช้าก็พบหน้าต่างที่แตกซึ่งกระจกหายไป แต่หน้าต่างถูกตอกด้วยแผ่นไม้ และเขาก็ไม่สามารถเข้าไปได้จากที่นี่
แต่เมื่อเทียบกับประตูที่ล็อคเมื่อกี้ สถานที่นี้มีความน่าจะเป็นมากกว่า
เมื่อเทียบกับแม่กุญแจที่ไม่สามารถซ่อมแซมได้หากชำรุด ที่นี่สามารถซ่อมแซมได้หากชำรุด เพียงแค่ปิดผนึกลูกกรงไม้อีกครั้ง
มองหาแท่งไม้รองๆ นำมาเสียบเข้าไปในช่องว่างแล้วงัดแผ่นไม้ที่ตีปิดเอาไว้ แผ่นไม้ถูกดึงลงมาทีละแผ่น และช่องหน้าต่างก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา ชายหนุ่มปีนเข้าไปในบ่านผ่านช่องหน้าต่าง
"เป็นการคำนวณที่ผิดพลาด ฉันเกรงว่าจะไม่มีใครค้นพบได้ยาก!"
ตอนนี้เขาอยู่ในห้องเล็ก ๆ เหมือนห้องนอน พื้นเต็มไปด้วยฝุ่น และทันทีที่เข้าไป ก็ต้องทิ้งรอยเท้าไว้บนพื้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ถึงจะคิดแบบนั้นแต่ก็ยังเดินออกจากห้องเล็กไปที่ทางเดินด้านนอก เนื่องจากหน้าต่างทุกส่วนของบ้านถูกกั้นด้วยระแนงไม้ ทางเดินจึงมืดมาก เขาหยิบไม้ขีดขึ้นมาจุดไม้ขีดไฟแล้วส่องมันด้วยแสงจากไม้ขีดไฟ
แสงสว่างจ้าขึ้นวูบหนึ่งในทันทีด้วยความช่วยเหลือของแสงจากไม้ขีด ชายหนุ่มเดินเข้าไปสำรวจในห้องแล้วห้องเล่า พยายามค้นหาความลับที่มีอยู่ในบ้านหลังนี้
แต่หลังจากค้นหาบ้านทุกหลังแล้ว เขาก็ไม่เห็นอะไรนอกจากเฟอร์นิเจอร์ที่ถูกทิ้งร้าง ไม่เห็นแม้แต่ซากศพที่ถูกนำเข้ามา
"ดูเหมือนว่าจะมีห้องใต้ดิน!" เฟยหลินเดาในใจ
เป็นเรื่องปกติมากที่บ้านเดี่ยวแบบนี้จะมีชั้นใต้ดินเหมือนบ้านที่เขาอาศัยอยู่ตอนนี้ ห้องใต้ดินมีอุณหภูมิต่ำและสามารถใช้เป็นที่เก็บอาหาร ไวน์ และวัสดุอื่นๆ
เมื่อเข้าไปจากประตู เขาค้นหาอย่างระมัดระวังมากขึ้น และพบบางอย่างในห้องที่ไม่เด่น
เนื่องจากห้องเต็มไปด้วยฝุ่น ผู้ที่แอบเข้าไปย่อมทิ้งรอยเท้าไว้ และเอเรียล โซโตก็ทิ้งรอยเท้าไว้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และรอยเท้าของพวกเขาก็พามาจนถึงจุดนี้
ผลักชั้นวางหนังสือออกไป และอุโมงค์ที่มีบันไดหินลงไปก็ปรากฏขึ้น นอกจากนี้ยังมีตะเกียงน้ำมัน
เฟยหลินจุดตะเกียงน้ำมันแล้วถือตะเกียงเดินลงบันได ขณะที่เข้ามาในนี้ เขาได้กลิ่นเลือดแรงมาก จนต้องย่นคิ้วเล็กน้อยอย่างช่วยไม่ได้
เมื่อนึกถึงศพที่ถูกนำเข้ามา เขาไม่คิดว่ากลิ่นเหม็นหืนนี้อาจเป็นเลือดของสัตว์ แต่น่าจะเป็นเลือดศพมากกว่า
บันไดมาจนสุดทาง และพื้นที่ขนาดใหญ่อยู่ตรงหน้า
ตรงกลางของพื้นที่ ลวดลายรูปหกเหลี่ยมขนาดใหญ่ที่วาดด้วยเลือดปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาของเขา และรูปแบบนี้มีกลิ่น เหม็นที่รุนแรง
“วาดขึ้นด้วยเลือดมนุษย์?”
เขาขมวดคิ้วกับรูปแบบหกเหลี่ยมขนาดใหญ่นี้ และสัญชาตญาณของเขาบอกว่ามันน่าจะมาจากเลือดของมนุษย์
เมื่อเห็นรูปแบบดาวหกแฉกขนาดใหญ่นี้ ก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงพิธีมอบพันธของปืนลึกลับ นี่อาจเป็นพิธีที่มีลักษณะคล้ายคลึงกันหรือไม่?
“มันวาดด้วยเลือดมนุษย์ ซึ่งดูไม่เหมือนพิธีที่เคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด เป็นไปไม่ได้เลยที่สำนักงานรักษาความมั่นคงจะใช้วิธีนี้เป็นพิธีมอบพันธ” เขาคิดกับตัวเอง
ขณะที่ไม่ทันได้สังเกต
ที่ด้านหลังมีมือผู้หญิงคู่หนึ่งยื่นออกมาจากด้านหลังและบีบคอของเขา
